Why the American Left Is in Big Trouble

Why the American Left Is in Big Trouble

by John Horvat IIJuly 2, 2025 https://www.tfp.org/why-the-american-left-is-in-big-trouble/?PKG=TFPE3619

Why the American Left Is in Big Trouble
Why the American Left Is in Big Trouble

The left always likes to portray itself as the angry party. It defines itself by its ability to champion causes that recall the French Revolution’s trilogy of liberty, equality and fraternity and a mob storming the Bastille.

Wherever there are restrictions—even legitimate ones—the left calls for liberation and license. Where differences appear—even natural ones of talent or effort—the left denounces them as injustice and demands absolute equality. The angry party is always looking for a good revolution to incite or a crisis not to waste.

However, this angry party image is now in trouble in America. Since the last election, the left has been rudderless, disoriented and uninspired. It has gone from being the party of clamor to that of whining. There is no thunder on the left, only incoherent rants.

A Global Populist Movement

This lack of direction is a sign that something major has gone awry. It is not a matter of tweaking, framing or re-messaging. Some observers suggest that the world is transitioning from one historical epoch to another. The debate shifted, and the left was left behind.

The New York Times editorial writer David Brooks describes the current phenomenon as “a world-shifting political movement” affecting both the left and the right. He compares it to the Communist Revolution, the New Deal, the Sixties, feminism, the LGBTQ+ revolution and other key movements that marked modernity.

He calls this massive shift the “global populist movement.” It is characterized by a general distrust of social structures, governmental programs and institutions. People consider everything to be “rigged, corrupt and malevolent.” They question everything, harbor social resentment and demand signals of trust.

A Failure to Adapt

Brooks thinks conservatives have taken note of this new movement and begun to adapt. However, most rank-and-file leftists did not get the memo and cling to old, exhausted models and rhetoric that no longer reflect how things have changed.

Between lattes, the left’s wealthy liberal elites are still looking for downtrodden masses to hail. They are stuck with outdated leftist scripts that are too worn to refresh. They claim to speak in the name of “the people,” with whom they rarely associate.

The Wrong Focus

Angry leftist narratives have always focused on attacking power structures based on the erroneous Marxist idea that everything can be reduced to power and money. They automatically divide society into haves and have-nots. Every problem can be resolved by taking money away from those who have too much and throwing it, as government funding, at those they deem have too little.

Since the sixties, the left has concentrated on infiltrating and conquering the institutions of power: academia, media, industry, culture and government. It has succeeded fabulously and used its new-found power to redistribute wealth and suppress the right.

The problem with taking over institutions of power is that one becomes identified with them. Together with power, the left also assumed complacent and bourgeois attitudes.

Thus, the left neglected the “proletariat” of ordinary Americans and adopted a new, more learned and sophisticated one with an alphabet soup of LGBTQ-type causes associated with identity politics. From its positions of influence and control, the left became woke and imposed a cancel culture on all who stood in their way.

Responding to Cancel Culture

In response, the right complained bitterly of this oppression, took up the cause of working (not woking) class Americans, proposed credible alternatives and won elections. It spoke to voters in a language they could understand and reassured them that they mattered.

However, from the comfort of its ivory towers, movie studios and corporate C-suites, the left’s response to electoral defeat has been to return to its tired and spent rhetoric. The problem is that the left cannot return to its angry politics against the establishment because it is now that establishment.

This leftist establishment is disconnected from the American reality and mesmerized by an alternative woke reality. To put it bluntly, in 2024 electoral terms, the left now represents they/them, not you.

Return to the Culture

Thus, conservatives have successfully shifted the debate from the economic field to the cultural one. Accordingly, before the left can propose anything credible in the economic field again, it will need to reconnect with the culture first. David Brooks claims, “The left can’t get a hearing until they get the big moral questions right: faith, family, flag, respect for people in all social classes.”

In other words, what Mr. Brooks is saying is that if the left ever wants to win again, it must stop being yesterday’s angry left. In this historical movement of resentment and distrust, the left has become the easy target of an army of forgotten and aggrieved voters.

The only way to placate them is for the left to change. It must speak to voters in soft, reassuring and patriotic language to earn the trust of the man on the street. Its radicals need to tone down their message and pronoun usage. They must eat less organic avocado toast and more apple pie.

Read About the Prophecies of Our Lady of Good Success About Our Times

The left must rein in its woke activists who, like trans athletes, are running unfairly and far ahead of a public that only wants normalcy. It must get its pseudo-champions to return their ill-gotten trophies.

Such a dramatic shift might mean throwing corrupt union cronies, border haters, tree huggers and police defunders under the bus.

Mr. Brooks argues that mastering such contradictions is what it will take for the left to navigate “the tectonic shift” that lies ahead.

That is why the left is in big trouble. To survive, it must rewire its DNA. The party born of rage that feeds on unbridled passions must now go lite. It is an existential challenge. Mr. Brooks is asking the left to come up with a new identity and grand narrative that will “take decades.”

This new image that Mr. Brooks prescribes as a remedy will make many angry leftists angry. It is not only that they see no need to change, but they also don’t know how to make it happen. They will double down on their old turf of Marxist boilerplate. The left cannot understand why David Brooks says that, at the height of power, having full mastery of the institutions and believing itself victorious, it must “think anew.”

What Mr. Brooks did not mention is that the anger of the radicals might turn to despair when they finally realize the left has nothing new about which to think.

Wstrzymanie części dostaw na Ukrainę. „America first!”

Wstrzymanie części dostaw na Ukrainę. „America first!”

2.07.2025 nczas/wstrzymanie-czesci-dostaw-na-ukraine-america-first

System HIMARS. Zdjęcie ilustracyjne. Źródło: PAP/EPA
System HIMARS. Zdjęcie ilustracyjne. Źródło: PAP/EPA

Biały Dom potwierdził we wtorek doniesienia portalu Politico o wstrzymaniu przekazywania części pocisków do systemów obrony powietrznej Ukrainie. Jak stwierdziła rzeczniczka, decyzja taka została podjęta, by „postawić interesy Ameryki na pierwszym miejscu”.

„Ta decyzja została podjęta, aby postawić interesy Ameryki na pierwszym miejscu po przeglądzie DOD (Pentagonu) wsparcia wojskowego i pomocy udzielanej przez nasz kraj innym krajom na całym świecie. Siła Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych pozostaje niepodważalna — wystarczy zapytać Iran” – napisała w oświadczeniu przekazanym dziennikarzom zastępczyni rzeczniczki Białego Domu Anna Kelly.

Jest to komentarz do wcześniejszych doniesień Politico o tym, że Pentagon postanowił wstrzymać dostawy niektórych rodzajów pocisków na Ukrainę w związku z niskim poziomem zapasów w swoim arsenale.

Według telewizji PBS, pociski objęte wstrzymaniem to rakiety PAC-3 do systemów Patriot, pociski artyleryjskie kalibru 155 mm (według Politico chodzi o pociski kierowane), pociski GMRLS do systemów artylerii rakietowej HIMARS oraz rakiety AIM-7 używane w systemach obrony powietrznej NASAMS oraz w myśliwcach F-16.

PAC-3

=============================

Decyzję o wstrzymaniu części pomocy – udzielanej jeszcze w ramach pakietu zatwierdzonego przez prezydenta Joe Bidena – miał podjąć znany ze sprzeciwu wobec pomocy Ukrainie wiceszef Pentagonu Elbridge Colby. W wydanym oświadczeniu Colby nie zaprzeczył doniesieniom, lecz zaznaczył, że Pentagon „nadal dostarcza prezydentowi solidne opcje mające na celu kontynuację pomocy wojskowej dla Ukrainy, zgodnie z jego celem, jakim jest zakończenie tej tragicznej wojny”.

Według źródeł Politico, urzędnicy Pentagonu już w marcu przygotowali plany wstrzymania dostaw części amunicji, według których miały one zostać przekierowane do USA lub Izraela.

Decyzję potępili Demokraci w Kongresie. Wiceszefowa komisji spraw zagranicznych Senatu, Jeanne Shaheen stwierdziła w oświadczeniu, że Pentagon osłabia obronę Ukrainy „w momencie, w którym Rosja bombarduje ukraińskie miasta i zabija cywilów noc po nocy”.

„Prezydent Trump obiecał zaledwie w zeszłym tygodniu, że poszuka dodatkowych systemów obrony powietrznej dla Ukrainy, ale sekretarz Hegseth i podsekretarz Colby najwyraźniej go ignorują” – napisała Shaheen, odnosząc się do wypowiedzi Trumpa ze szczytu NATO, kiedy powiedział ukraińskiej dziennikarce, że „sprawdzi”, czy może przekazać Ukrainie dodatkowe Patrioty.

„Mieszane sygnały administracji Trumpa podważają jej własny plan doprowadzenia Putina do stołu negocjacyjnego, a ten ruch pod przywództwem sekretarza Hegsetha tylko utrudni osiągnięcie sprawiedliwego i trwałego pokoju” – oceniła senator.

Wszystko wskazuje na to, że Trump odwraca się od ukraińskiego konfliktu

Wszystko wskazuje na to, że Trump odwraca się plecami do ukraińskiego konfliktu

To spory cios dla kraju próbującego odeprzeć nasilające się ataki ze strony Rosji .

DR IGNACY NOWOPOLSKI JUL 2 https://sonar21.com/looks-like-trump-is-walking-away-from-the-ukrainian-military-casino/

THAAD Launcher

============================================

Dziś Pentagon ogłosił, że ukraińska impreza dobiegła końca :

Stany Zjednoczone wstrzymały dostawy części broni na Ukrainę, gdyż obawiają się, że ich własne zapasy zbyt mocno się zmniejszyły – poinformowali we wtorek urzędnicy. Jest to porażka dla kraju próbującego odeprzeć nasilające się ataki ze strony Rosji .

Pewna amunicja została wcześniej obiecana Ukrainie za rządów Bidena, aby wspomóc jej obronę podczas trwającej ponad trzy lata wojny . Przerwa odzwierciedla nowy zestaw priorytetów prezydenta Donalda Trumpa i nastąpiła po tym, jak urzędnicy Departamentu Obrony zbadali obecne zapasy USA i wyrazili obawy.

Oznacza to, że Ukraina NIE otrzyma już:

  • Pociski rakietowe PAC3 Patriot
  • Pociski artyleryjskie kal. 155 mm
  • Rakieta GMLRS
  • Rakiety Stinger, AIM-7 i Hellfire

Chociaż Biały Dom zapewnia, że ​​po prostu „stawia interesy amerykańskie na pierwszym miejscu”, decyzja ta ujawnia, że ​​Stany Zjednoczone mają poważny problem z produkcją niektórych systemów uzbrojenia, a ich dostawy są na poziomie krytycznym lub zbliżonym do niego.

Weźmy pod uwagę, że to samo stało się z systemem Terminal High Altitude Area Defense, znanym również jako THAAD , który został rozmieszczony w Izraelu. Stany Zjednoczone obecnie produkują około 50–60 pocisków THAAD (przechwytujących) rocznie po cenie 13 milionów dolarów za pocisk. Liczba produkcji odzwierciedla ostatnie wskaźniki produkcji z 2025 r., które wzrosły, aby sprostać popytowi krajowemu i międzynarodowemu. Lockheed Martin, główny producent, wcześniej zgłosił produkcję aż ośmiu pocisków miesięcznie, co równałoby się maksymalnie 96 rocznie, ale nowsze i powszechniej cytowane szacunki umieszczają roczną produkcję bliżej 50–60 przechwytujących. Powtórzę to… 50–60 rocznie. Ta szybkość produkcji jest znacząca, biorąc pod uwagę wysoki koszt i ograniczone globalne zapasy pocisków THAAD .

Podczas 12-dniowej wojny z Iranem, USA zużyły 15–20% swojego globalnego arsenału THAAD wspierając Izrael, co podkreśla zarówno wysokie zapotrzebowanie operacyjne, jak i stosunkowo wolne tempo, w jakim te przechwytywacze mogą być uzupełniane. Gdyby wojna trwała jeszcze dwa tygodnie, prawdopodobnie USA wyczerpałyby swoje zapasy THAAD .

Podobny niedobór mieliśmy w przypadku bomb GBU-57 Massive Ordnance Penetrator (MOP), które zrzucono na irańskie obiekty nuklearne 22 czerwca. Chociaż dokładna liczba w amerykańskim inwentarzu nie została ujawniona publicznie, eksperci uważają, że obecny zapas w USA prawdopodobnie wynosi mniej niż 50 sztuk. Jednak Boeing, we współpracy z McAlester Army Ammunition Plant w Oklahomie, obecnie buduje od 72 do 96 bomb GBU-57 Massive Ordnance Penetrator (MOP) rocznie. Opiera się to na niedawnym rozszerzeniu produkcji zakończonym w połowie 2024 r., które zwiększyło produkcję z dwóch bomb miesięcznie (24 rocznie) do co najmniej sześciu, a potencjalnie nawet ośmiu bomb miesięcznie. Dlatego też nową roczną stopę produkcji szacuje się na 72 do 96 sztuk.

A potem są rakiety Patriot. Lockheed Martin ma również ten kontrakt i podobno produkuje 550 rakiet rocznie. Wyrzutnia rakiet Patriot może przenosić różną liczbę rakiet w zależności od typu rakiety:
• Rakiety PAC-2: Do 4 rakiet na wyrzutnię.
• Rakiety PAC-3 CRI: Do 16 rakiet na wyrzutnię.
• Rakiety PAC-3 MSE: Do 12 rakiet na wyrzutnię.

Zwykle co najmniej dwa pociski Patriot są wystrzeliwane na każde zbliżające się zagrożenie, takie jak pocisk lub dron. Dwa dni temu Rosja wystrzeliła ponad 500 pocisków i dronów na Ukrainę. Gdyby Ukraina nadal miała działające wyrzutnie pocisków Patriot i zapas pocisków, ten rosyjski atak wyczerpałby zapasy pocisków zarówno USA, jak i Ukrainy.

Czy ktokolwiek w Waszyngtonie wyciągnął wnioski z wojny na Ukrainie? Czy teraz rozumieją, że USA nie są w stanie dorównać Rosjanom ani Chińczykom w produkcji broni wykorzystywanej na polu bitwy? Nie sądzę. Trump wciąż wali się w pierś, jednocześnie upierając się, że Ameryka ma najlepszą armię na świecie. Oto przesłanie, Donaldzie: Nie, nie masz!!!

Tymczasem w Moskwie pojawiła się iskierka nadziei, że nie wszyscy europejscy przywódcy są szaleni. Putin i Macron rozmawiali przez telefon 1 lipca i wszystko wydawało się iść dobrze. Oto odczyt Kremla:

Obaj przywódcy przeprowadzili szczegółową dyskusję na temat sytuacji na Bliskim Wschodzie w kontekście konfrontacji irańsko-izraelskiej i niedawnych ataków USA na irańskie obiekty nuklearne.

🔘 Putin i Macron podkreślili szczególną odpowiedzialność Rosji i Francji jako stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ za utrzymanie globalnego pokoju i bezpieczeństwa, szczególnie na Bliskim Wschodzie, a także za utrzymanie reżimu nierozprzestrzeniania broni jądrowej. Podkreślili znaczenie poszanowania uzasadnionego prawa Iranu do rozwijania pokojowego programu nuklearnego i kontynuowania wypełniania zobowiązań wynikających z Traktatu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, w tym współpracy z MAEA.

🔘 Obaj przywódcy opowiadali się za rozwiązaniem irańskiego kryzysu nuklearnego — jak również innych konfliktów regionalnych — wyłącznie za pomocą środków politycznych i dyplomatycznych. Zgodzili się pozostać w kontakcie, aby ewentualnie koordynować stanowiska.

🔘 Omawiając sytuację na Ukrainie, Putin powtórzył, że konflikt jest bezpośrednim skutkiem polityki Zachodu, która przez lata ignorowała interesy bezpieczeństwa Rosji, wspierała antyrosyjskie przyczółki na Ukrainie i zachęcała do łamania praw ludności rosyjskojęzycznej. Zauważył, że Zachód nadal przedłuża działania wojenne, dostarczając Kijowowi nowoczesną broń.

🔘 Odnosząc się do perspektyw pokojowych, prezydent Rosji potwierdził zasadnicze stanowisko Rosji: wszelkie potencjalne porozumienia muszą być kompleksowe, długoterminowe i odnosić się do podstawowych przyczyn konfliktu, a jednocześnie odzwierciedlać nowe realia terytorialne.

🔘 Rozmowa Putina i Macrona była merytoryczna.

Putin nie ustąpił ani o cal, jeśli chodzi o rosyjskie warunki negocjowanego zakończenia wojny. Była to pierwsza uprzejma rozmowa między nimi od września 2022 r. Putin i Macron omówili swoje role w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Na podstawie mojego krótkiego doświadczenia tam w kwietniu 2024 r. mogę bez zastrzeżeń stwierdzić, że przedstawiciel Francji jest totalnym dupkiem. Tak więc fakt, że Putin i Macron rozmawiają o tym, jak RB ONZ może odegrać bardziej konstruktywną rolę, może wskazywać, że ambasador Francji zostanie poinstruowany, aby zacząć działać i mówić jak dyplomata.

  • Jak myślisz, jaka będzie reakcja Trumpa, gdy dowie się, że Putin i Macron rozmawiają?
  • Przypuszczam, że będzie zdenerwowany, że nie jest już jedynym światowym liderem w życiu Putina. Czy jednak zauważyłeś, co Putin powiedział o odpowiedzialności Zachodu?

Zauważył, że Zachód nadal przedłuża działania wojenne, dostarczając Kijowowi nowoczesną broń.

Czy możliwe, że ogłoszenie Pentagonu, że nie dostarcza już „nowoczesnej broni” Ukrainie, było sygnałem dla Putina, że ​​USA kończą swoją rolę na Ukrainie? Bardzo interesujące!?

Źródło: https://sonar21.com/looks-like-trump-is-walking-away-from-the-ukrainian-military-casino/

Machina wojny wymknęła się spod kontroli – i idzie po CIEBIE | PŁK Douglas Macgregor

Maszyna wojenna wymknęła się spod kontroli – i idzie po CIEBIE | PŁK Douglas Macgregor

Wideo z polskim dubbingiem

DR IGNACY NOWOPOLSKI JUL 1

Maszyna wojenna wymknęła się spod kontroli — i nadchodzi po CIEBIE | PŁK Douglas Macgregor

Można napisy czytać Wstrząsająco odległe od oficjalnej opowieści i propagandy.

W razie kłopotów z nagraniem oryginał jest tu:

https://www.youtube.com/watch?v=DBIRAjoSB_M

Chamy i Żydy w skali światowej

Chamy i Żydy w skali światowej

Stanisław Michalkiewicz „Najwyższy Czas!”    1 lipca 2025 michalkiewicz

No i stało się. Mimo wydanego przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa bezcennemu Izraelowi zakazu atakowania złowrogiego Iranu, bezcenny Izrael zlekceważył ten solenni zakaz i wykonał nagłe uderzenie na złowrogi Iran. Celem tego ataku, który rozpoczął kolejną wojnę na Bliskim i Środkowym Wschodzie, jest – jak wynika z deklaracji premiera rządu jedności narodowej bezcennego Izraela Beniamina Netanjahu – uniemożliwienie złowrogiemu Iranowi wejścia w posiadanie broni jądrowej, która groziłaby bezcennemu Izraelowi powtórką z holokaustu, a poza tym – doprowadzenie do zmiany złowrogiego reżymu ajatollahów na jakiś inny, bardziej odpowiadający bezcennemu Izraelowi, a także miłującym pokój, wolność i sprawiedliwość społeczną pozostałym cywilizowanym państwom.

Atak bezcennego Izraela na złowrogi Iran został przyjęty przez miłujący pokój, wolność i sprawiedliwość społeczną świat, a konkretnie – tę jego część, która wspomnianych wyżej wartości broni – z pełnym aprobaty zrozumieniem. Z jednej strony jest to jakby oczywista oczywistość, chociaż z drugiej strony niepodobna nie zauważyć, iż motywy napaści bezcennego Izraela na złowrogi Iran są bardzo podobne, jeśli nawet nie takie same, jakie w swoim czasie podał zimny ruski czekista Putin na uzasadnienie specjalnej operacji wojskowej, rozpoczętej przez Rosję przeciwko Ukrainie. Tam też chodziło o uchronienie Rosji przed możliwym holokaustem, który niewątpliwie by nastąpił, gdyby Ukraina została przyjęta do NATO – co, jak się wydaje, obiecał był prezydentowi Zełeńskiemu prezydent Stanów Zjednoczonych Józio Biden – no i „denazyfikacja” Ukrainy, w której z szybkością płomienia szerzy się kult Stefana Bandery, uznany nawet przez naszą Jabłoneczkę z pierwszorzędnymi korzeniami, czyli Małżonkę naszego Księcia- Małżonka – za niezbywalny a nawet nieodzowny składnik ukraińskiej tożsamości narodowej. Jak pamiętamy, zimny ruski czekista z tego właśnie powodu został przez Senat USA uznany za „zbrodniarza wojennego”, a Rosja – obłożona różnorakimi sankcjami przez miłującą pokój i sprawiedliwość społeczność część świata, a konkretnie – przez wasali Stanów Zjednoczonych nie tylko w Europie, ale i poza nią.

Z tej asymetrii wypływa wiele wniosków, które powinniśmy chyba rozebrać sobie z uwagą – według kolejności.

A więc – po pierwsze – wybitny przywódca socjalistyczny Adolf Hitler, co to głosił, jakoby na świecie były rasy wyższe i niższe, najwyraźniej miał trochę racji. Weźmy dla przykładu taką broń jądrową. Nikomu chyba nie przyszłoby do głowy, by kwestionować prawo Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, czy Francji do posiadania nuklearnych arsenałów. Najwyraźniej musi panować powszechny consensus, że wymienione państwa mają przyrodzone prawo do posiadania tej broni. Skąd bierze się ten consensus, jeśli nie z przekonania, że wymienione państwa reprezentują rasę wyższą, której nie wypada podejrzewać, że mogą tę broń wykorzystać w niewłaściwym celu – pod rygorem natychmiastowej utraty przyzwoitości? Toteż Stany Zjednoczone mają ponad 5 tysięcy głowic jądrowych, zaś Wielka Brytania i Francja – po jakieś 270 – i ani nikt się temu nie dziwuje, ani się z tego powodu nie gorszy. Pewne wątpliwości powstają w sytuacji, gdy w 5 tys. głowic jądrowych wyposażyła się Rosja, czy takie Chiny, co to mają ich ponad 900. Ale Rosja, chociaż popadała w sprośne błędy Niebu obrzydłe, tradycyjnie zaliczana jest chyba do rasy wyższej, znaczy się – do rasy panów. – chociaż bywały momenty dziejowe, gdy jej przynależność do tej rasy bywała podważana. Podobnie Chiny, które są starcem wśród narodów, wobec którego taki, dajmy na to, naród amerykański, może uchodzić za oseska.

Wynika stąd poszlaka, że między narodami należącymi do rasy panów i narodami należącymi do rasy chamów, granica nie jest ostra. Powiem więcej – wygląda na to, że przynależność jakiegoś narodu do jednej, czy drugiej rasy, to znaczy – do rasy panów, czy chamów, nie jest ostatecznie zdeterminowana. Weźmy taki naród koreański. „Powinien” on wprawdzie należeć do rasy chamów, ale tak się akurat złożyło, że wyposażył się nie tylko w skromny, bo skromny, niemniej jednak obejmujący 50 głowic arsenał nuklearny, a także środki ich przenoszenia, wśród których są podobno pociski międzykontynentalne. Z tego powodu jednym susem wskoczył do rasy panów i – w odróżnieniu od złowrogiego Iranu – nikt prawa północnych Koreańczyków do posiadania arsenału jądrowego nie kwestionuje. Podobnie jest z Pakistanem i Indiami. Za czasów Imperium Brytyjskiego, obydwa narody zaliczane były do rasy chamów i to nie tylko przez władców tego Imperium ale i przez resztę świata. Jednak najpierw Indie, a potem również Pakistan, którego prezydent uwziął się, by wejść w posiadanie broni jądrowej „nawet gdyby przyszło nam jeść trawę” – najwyraźniej awansowały do rasy panów – bo przecież nikomu nie przychodzi do głowy, by pozbawić jednych i drugich tych 170 głowic jądrowych, których posiadaniem tak się chlubią.

W tej sytuacji kwestionować spostrzeżenie wybitnego przywódcy socjalistycznego Adolfa Hitlera o istnieniu rasy panów i rasy chamów, może tylko człowiek pozbawiony elementarnej spostrzegawczości – chociaż do jego rewolucyjnej teorii musimy wnieść poprawkę, że przynależność jakiegoś narodu do jednej, czy drugiej rasy nie jest raz na zawsze zdeterminowana. Zresztą i Adolfowi Hitlerowi intuicja musiała coś takiego podpowiadać, skoro takich na przykład Japończyków zaliczał do „Aryjczyków” czyli rasy panów, „honorowych”.

Niestety – po drugie – wybitny przywódca socjalistyczny, chociaż zasadniczo myślał prawidłowo – popełnił niewybaczalny błąd uznając, że rasą panów, czyli Herrenvolkiem, są Niemcy. Tymczasem nic podobnego! Okazało się bowiem – a cały postępowy świat przyjął to do aprobującej wiadomości – że narodem panów, czyli Herrenvolkiem, nie są żadni tam Niemcy, tylko Żydowie. O ile bowiem Adolf Hitler utwierdzał się w swoim błędnym mniemaniu pod wpływem rozmaitych pseudonaukowych teorii, kolportowanych przez szarlatanów, to Żydowie już w starożytności złapali byka za rogi, uzasadniając swoją niekwestionowaną pozycję, rodzaj przewodniej roli w razie panów, geszeftem, jaki Stwórca Wszechświata miał zawrzeć z pewnym mezopotamskim koczownikiem.

Sprawdzić tego nikt dzisiaj nie jest w stanie – i o to właśnie chodzi, że skoro tak, to nie ma rady – trzeba w to wierzyć – chyba, że ktoś nie wierzy. Ponieważ jednak półtora miliarda ludzi, a może nawet dwa razy tyle, bo przecież i bisurmanie są „ludem Księgi”, w której o geszefcie stoi expressis verbis – to większość Ludzkości, może poza „bałwochwalcami” (spis ludności przedwojennego Wilna ujawnił aż sześciu „bałwochwalców” w tym, mieście), nie kwestionuje prawa bezcennego Izraela do posiadania 90 głowić jądrowych. Wprawdzie modestia skłania bezcenny Izrael do utrzymywania, że on broni jądrowej „nie ma” – ale dodatkowym argumentem na rzecz przewodniej roli bezcennego Izraela w rasie panów jest powszechnie znany fakt, iż wszyscy udają, że w to wierzą. Do tego stopnia, że nawet kiedy amerykańska bezpieka namierzyła niejakiego Pollarda, który na polecenie rządu bezcennego Izraela wykonywał zadanie szpiegowskie w USA właśnie w newralgicznym sektorze broni jądrowej, to wprawdzie USA zapakowało go do więzienia, ale w niczym nie zmieniło to stosunku zależności Ameryki od bezcennego Izraela.

Bo – po trzecie – jak zauważył Patryk Buchanan, co to w swoim czasie nawet kandydował na prezydenta USA – Waszyngton – a więc miejsce, gdzie mają siedziby najważniejsze władze Ameryki – stanowi „terytorium okupowane przez Izrael” Gdyby tak nie było, to jakże inaczej wyjaśnić przyczynę, dla której każdy nowo wybrany prezydent USA, zaraz po zaprzysiężeniu na Biblię, uroczyście oświadcza, że będzie bronił bezpieczeństwa Izraela, jak źrenicy oka i to bez względu na to, co bezcenny Izrael akurat robi? Jeśli taka deklaracja nie jest rodzajem hołdu lennego, to ja jestem chińskim mandarynem.

Wynika z tego, że Stany Zjednoczone są „sługą narodu żydowskiego”, podobnie jak Polska, która jest sługą narody ukraińskiego, żydowskiego, a obecnie – również niemieckiego. Stany Zjednoczone narodowi ukraińskiemu raczej nie służą, bo trudno nazwać służbą prowadzenie wojny z Rosją na Ukrainie do ostatniego Ukraińca. W przypadku Żydów sytuacja jest całkiem inna, więc nic dziwnego, że wszyscy amerykańscy twardziele, skaczą przed Żydami z gałęzi na gałąź – a największy twardziel w osobie prezydenta Donalda Trumpa właśnie na oczach całego świata został przez premiera bezcennego Izraela nie tylko olany ciepłym moczem, ale nawet nie wolno mu zauważyć, że został olany. Toteż, żeby nie stracić prestiżu, teraz odgraża się, że zmusi złowrogi Iran do „bezwarunkowej kapitulacji”. Zmusi – albo i nie zmusi – bo już wiemy, że o tym, co będzie robił, nie zadecyduje on, tylko jakieś grono cadyków z Tel Awivu. I chociaż prezydent Trump buńczucznie oświadcza, że „nikt” nie wie, co on zrobi, to jest to prawdą o tyle, że on sam tego nie wie – bo cadykowie przecież wiedzą. Zrobi, co akurat będzie trzeba. W przeciwnym razie amerykańscy Żydowie zrobią z Donalda Trumpa marmoladę – a i tak będzie on zadowolony, jeśli tylko na tym się skończy.

I na koniec – po czwarte – słoń a sprawa polska. Jak wiadomo, bezcenny Izrael i złowrogi Iran, okładają się na odległość rakietowymi kartaczami. Taki jeden kartacz kosztuje sporo szmalcu, więc kiedy wojna bezcennego Izraela ze złowrogim Iranem tak czy owak się zakończy, to bezcenny Izrael będzie potrzebował szmalcu, choćby po to, by odbudować swój kartaczowy arsenał. W tym celu pewnie wydoi Amerykę – ale po ostatnich napięciach między Elonem Muskiem a prezydentem Trumpem wiemy, że amerykańskie finanse są, delikatnie mówiąc, też napięte.

W tej sytuacji bezcenny Izrael może podkręcić amerykańskich twardzieli („wiecie, rozumiecie, amerykańscy twardzieje…”), żeby zmłotowali Polskę na tak zwane „roszczenia”, o których mówi ustawa nr 447, podpisana nie przez kogo innego, jak właśnie prezydenta Donalda Trumpa w roku 2018. Czyż nie w tym właśnie celu szykowana jest w naszym nieszczęśliwym kraju kolejna odsłona wojny o praworządność, będąca odpryskiem wyborów prezydenckich? Szykuje się u nas niezły burdel, a cóż lepiej sprzyja wyszlamowaniu jakiegoś chamskiego kraju, jak nie wtrącenie go w stan permanentnego burdelu, jak w wieku XVIII?

Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza ukazuje się w każdym numerze tygodnika „Najwyższy Czas!”.

Żydowska tajemnica poliszynela. Dlaczego USA zaatakowały Iran?

Żydowska tajemnica poliszynela. Dlaczego USA zaatakowały Iran?

1.07.2025 Radosław Piwowarczyk nczas/zydowska-tajemnica-poliszynela-dlaczego-usa-zaatakowaly-iran

Donald Trump oraz Benjamin Netanjahu.
Donald Trump oraz Benjamin Netanjahu. / foto: PAP/EPA

Choć umiarkowane wypowiedzi prezydenta USA Donalda Trumpa wcale na to nie wskazywały, to już kilka dni po izraelskim ataku na Iran Stany Zjednoczone bezpośrednio dołączyły do wojny, chcąc zniszczyć irański program nuklearny. Eksperci wskazywali jednak, że takie działanie wcale nie było w interesie USA, a swoimi działaniami republikański przywódca może powtórzyć błędy Georga W. Busha, który w 2003 roku zaatakował Iran. Zrozumienie decyzji sprzecznych z amerykańską racją stanu jest możliwe dzięki poznaniu żydowskiej tajemnicy poliszynela, której istnienie potwierdził były premier Leszek Miller, ujawniając treść swojej rozmowy z Benjaminem Netanjahu.

W nocy z 12 na 13 czerwca 2025 r. Izrael rozpoczął kolejną wojnę na Bliskim Wschodzie, przeprowadzając ataki na cele w Iranie. Pretekstem do rozpoczęcia akcji, której nadano kryptonim Operacja Wschodzący Lew, było rzekome nieuchronne zbliżanie się Teheranu do zdobycia broni jądrowej, co w syjonistycznej narracji powraca nieustannie od lat 90. XX wieku i zdaje się mieć tyle wspólnego z rzeczywistością, co broń chemiczna, mająca znajdować się niegdyś w Iraku Saddama Husajna.

Stacja CNN dotarła bowiem do czterech osób związanych z kręgami wywiadowczymi w USA, według których kraj położony nad Zatoką Perską nie dążył w aktywny sposób do pozyskania broni jądrowej. Początkowo zresztą postawa władz Stanów Zjednoczonych była dość zachowawcza. Prezydent Trump oświadczył, że chce „dyplomatycznego rozwiązania kwestii irańskiego programu nuklearnego”, jednak izraelscy urzędnicy opowiadali mediom w zakulisowych rozmowach, że Waszyngton dał im „zielone światło”. Już po razach wymierzonych w irańskie cele premier Netanjahu nie przebierał w słowach, lecz zapowiedział, że kierowany przez niego rząd zrobi wszystko, co konieczne, by uchronić kraj przed „egzystencjalnym zagrożeniem”.

Powszechnie bowiem wiadomo, że – zgodnie z jedyną słuszną wersją geopolityki – państwo położone w Palestynie jest immanentnie zagrożone przez państwa arabskie, które odmawiają mu prawa do istnienia, i w związku z tym nieustannie musi się bronić. Sens izraelskiej postawy trafnie uchwycił Patrick Taylor, opisując zakulisową historię żydowskich elit wojskowych, które „uparcie bronią się przed pokojem”. Tym razem pretekstem do uderzenia było przyjęcie przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej rezolucji, w której skrytykowano Iran za niewywiązywanie się ze zobowiązań nuklearnych. Owo poczucie zagrożenia w miłującym pokój aż do krwi świecie zachodnim wzmogły takie wypowiedzi, jak ta Najwyższego Przywódcy Islamskiej Republiki Iranu Ajatollaha Alego Chameneia, który na początku czerwca stwierdził, że Teheran nie ma zamiaru zrezygnować z programu wzbogacania uranu, podkreślając przy tym, iż żądania Stanów Zjednoczonych są sprzeczne z ich interesem narodowym.

Ostatecznie, pomimo wcześniejszego tonowania nastrojów, w nocy z 21 na 22 czerwca USA dokonały ataku na obiekty nuklearne Iranu. Szczególnie istotne miało być zadanie poważnych zniszczeń silnie ufortyfikowanym zakładom wzbogacania uranu w Fordo, czego – zdaniem ekspertów – Izrael nie byłby w stanie dokonać bez pomocy zza Wielkiej Wody. W specjalnym orędziu telewizyjnym Trump ogłosił narodowi niewyobrażalny sukces i bezwstydnie zapowiedział, że „Iran, tyran Bliskiego Wschodu, musi teraz zawrzeć pokój”, a jeśli się na to nie zgodzi, to „przyszłe ataki będą o wiele większe i o wiele łatwiejsze”.

(Nie)skrywana tajemnica

Choć niektórzy dopatrują się niezwykle dużego wpływu Izraela w nadreprezentacji osób pochodzenia żydowskiego w amerykańskiej polityce i administracji rządowej, z uwzględnieniem stanowisk kierowniczych, to prawdziwa siła państwa położonego nad wschodnim wybrzeżem Morza Śródziemnego tkwi w zakulisowym wpływie izraelskich elit na działania Waszyngtonu. John J. Mearsheimer i Stephen M. Walt w książce „Izraelskie lobby a polityka zagraniczna USA” zauważyli, iż żydowskie lobby jest w stanie sprawić, by Stany Zjednoczone podejmowały decyzje sprzyjające nie ich własnym interesom, ale właśnie izraelskim.

W kontekście relacji amerykańsko-irańskich Mearsheimer i Walt odnotowali, że „Izrael i jego lobby starają się zapobiec zmianie kursu przez Stany Zjednoczone i wyciągnięciu ręki w kierunku Teheranu”, dążąc przy tym „do realizacji coraz bardziej agresywnej i nieproduktywnej polityki”, która nie służy racji stanu USA. Wskazano przy tym, że „Izrael wraz ze swoim lobby ciężko pracował nad tym, aby zarówno administracja [Billa] Clintona, jak i [George’a W.] Busha nie próbowały osiągnąć porozumienia z Iranem, i na każdym kroku odnosił w tym względzie sukcesy”. Nie inaczej wygląda sytuacja, kiedy u steru państwa znalazł się Trump, wielokrotnie prezentujący swój skrajny filosemityzm.

Już w czasie swej pierwszej kadencji republikanin spotkał się w Gabinecie Owalnym z rabinami z sekty Chabad-Lubawicz, a ubiegając się o ponowny wybór w 2024 r., 7 października, w rocznicę ataku Hamasu na Izrael, odwiedził grób rabina Menachema Mendla Schneersona. Niespełna miesiąc wcześniej Trump zapewnił, że był „zdecydowanie najlepszym prezydentem” USA dla Izraela, a także zapowiedział, że „będzie najlepszym przyjacielem, jakiego amerykańscy żydzi kiedykolwiek mieli w Białym Domu”. Ówczesny kandydat na prezydenta wskazywał również, że jeśli przegra, to część winy przypadnie właśnie tej grupie. Ostatecznie jednak udało mu się wygrać, a więc analogicznie można było uznać, że amerykańscy żydzi się do tego przyczynili, a skoro tak, to danego słowa trzeba było dotrzymać.

Trump nie wyróżnia się jednak szczególnie pod tym względem na tle swoich poprzedników. Mearsheimer i Walt ocenili, że „wpływy proizraelskiego lobby na amerykańskie postępowanie względem Iranu szkodziły interesowi narodowemu” USA, podobnie jak miało to miejsce w przypadku ataku na Irak czy polityki wobec Palestyńczyków. Zdaniem autorów, „sprzeciwiając się poprawie relacji i współpracy z Iranem, lobby wzmocniło irański beton partyjny, pogarszając tym samym sytuację Izraela”. Sytuacja, do której doszło w połowie 2025 r., jest jedynie konsekwencją polityki amerykańsko-izraelskiej względem Iranu od ponad 30 lat.

Odpowiedzi na nurtujące pytanie, jak to właściwie jest z tym lobby i czy to pies kręci ogonem, czy może jest odwrotnie, udzielił byłemu premierowi Leszkowi Millerowi sam Netanjahu. Po latach od pożegnania się ze stołkiem szefa rządu warszawskiego postkomunista zebrał się na szczerość i przedstawił widzom Polsat News relację z dwugodzinnego spotkania, jakie odbył w 1996 r. z ówczesnym premierem Izraela. Miller miał wtedy postawić Netanjahu pytanie, czy to „znaczące elity żydowskie w Stanach Zjednoczonych kierują Izraelem”, czy też „Izrael kieruje tymi elitami i jednocześnie kieruje Stanami Zjednoczonymi”, co wpisywałoby się w teorię spiskową, której wyznawcy określają północnoamerykańskie państwo USraelem.

Były premier opowiedział, iż „Netanjahu się uśmiechnął i powiedział: Niech Pan nie ma żadnych wątpliwości, to, co robi nasza diaspora w Stanach Zjednoczonych, potężna i wpływowa, to jest to, co my chcemy, żeby robiła”. W związku z tym – wypowiadając się jeszcze przed uderzeniem USA i zakładając, że nic się w omawianej z premierem Izraela kwestii nie zmieniło – Miller ocenił, iż „reakcja Stanów Zjednoczonych na to, co się tam dzieje, wynika z tego, czego chce Netanjahu”.

Nieprzypadkowo

Były poseł Konfederacji Dobromir Sośnierz przytomnie zauważył, że „Izrael raz za razem wciąga cały świat w swoje awantury na Bliskim Wschodzie” i to właśnie państwo żydowskie jest „niegojącym się ropniem na Bliskim Wschodzie”. Nietrudno jednak odnieść wrażenia, że wbrew naiwnym głosom polityka USA wobec Izraela nie wynika z jakichś błędów, ale ma swój początek w starannie opracowanej strategii, z tym że nieprzygotowywanej wcale w Białym Domu. Uderzenie USA nie było bowiem spowodowane szaleństwem i nieprzewidywalnością, jakie zarzucają Trumpowi media mętnego nurtu, ale silnym uzależnieniem od żydowskiego lobby, z którym amerykański przywódca nawet nie próbował skończyć, a wręcz przeciwnie.

Refuting Leftist Myths About Saint Junipero Serra

Refuting Leftist Myths About Saint Junipero Serra

by Edwin Benson August 27, 2020 tfp.org/refuting-leftist-myths-about-saint-junipero-serra

Refuting Leftist Myths About Saint Junipero Serra
Refuting Leftist Myths About Saint Junipero Serra

Elizabeth Bruenig’s New York Times op-ed “A Saint’s Sins” was a lengthy indictment of the character and actions of Saint Junipero Serra. It is tempting to refer to it as a masterpiece of character assassination, except that it is not masterful. It recycles modernist and old anti-Catholic attacks that ignore the historical record and promote a modern narrative of oppression, torture and enslavement of the Indians. She places Saint Junipero among those who participated in the oppression in his efforts to convert the Indian tribes.

By referring to the saint’s “sins,” the author seeks to change the Church’s definition of a saint to fit modern narratives. This attempt runs contrary to the Church teaching that states a saint is someone who practiced heroic sanctity proven by a life that is carefully scrutinized. The Church makes sure the actions, piety and orthodoxy of any future saints are flawless and worth of imitation. The process of canonization used to be extremely rigorous. If any of the charges and “sins” alleged by Mrs. Bruenig were true, he would not be a saint.

The Enviable Record of the California Mission System

Indeed, the contrary was true. Saint Junipero Serra was a selfless and dedicated priest who led a group of Franciscan missionaries into California in 1769, where he remained until his death of tuberculosis in 1784. Even though he was in poor health, he established nine missions. His successors increased that number until there were twenty-one missions in all, stretching out over five hundred miles of the California coast.

The mission system had two goals. First and foremost, they sought to bring the Catholic faith to the native Californians. At the same time, these Franciscans were practical men. The full practice of Catholicism requires both education and access to the sacraments. To grow in their new-found faith, the natives settled near the missions. That necessity led to the second goal, to teach the natives agricultural skills so that they could abandon the miserable nomadic life from which they suffered from disease, hunger, superstition and wars with other tribes.

The missions were phenomenally successful, both in spiritual and temporal terms. Tens of thousands of California Indians embraced Christianity, received the sacraments and lived lives of Christian virtue. Catholicism remained strong among their descendants for generations. They also enjoyed economic prosperity. The Catholic Encyclopedia presents evidence of that bounty. “The official records show that in the twenty-one missions of Upper California from the year 1770 to the end of 1831, when the general reports cease, there were harvested in round numbers 2,200,000 bushels of wheat, 600,000 bushels of barley, 850,000 bushels of corn, 160,000 bushels of beans, and 100,000 bushels of peas and lentils, not to mention garden vegetables, grapes, olives, and various fruits, for which no reports were required.”

The missionaries introduced apples, oranges, peaches, pears, plums, prunes, lemons, grapes, pomegranates, olives and nuts. They constructed irrigation systems. At the height of their prosperity, the missions owned 232,000 head of cattle, 268,000 sheep and 34,000 horses. This immense wealth benefited the Indians, not the Franciscans, who practiced evangelical poverty.

The Evidence of Historians

The Bruenig narrative does not acknowledge the immense material improvements to the lives of countless Indians. Postmodern historians have taken a success story and turned into a cultural calamity. They claim the bountiful harvests were the weapons by which the Spanish oppressors turned the natives from hunter-gatherers to successful farmers.

Far from helping the Indians, they claim the Spanish imported animals that ate all the wild plants and drove away wild game. Hunger, not God’s grace, drove the Native Americans to enter the missions, become Christians, and adopt an agricultural life. Once in the mission, they claimed the oppressed natives were forced to stay. How a few thousand Spaniards managed to destroy millions of acres of desert and wilderness is not entirely explained nor how a few friars with five or six soldiers manage to keep a few thousand Indians captive inside the mission compound.

The Myth of Oppression

Citing historians at today’s universities, the left has pieced together a picture of the mission as the cruel sites of the torture, enslavement and murder of native Indians. Saint Junipero comes out as a well-intentioned but willful participant in a colonization system he could not control. Ever hostile to Christianity, such scholars tend to present an account as they imagine it to be than what it was.

The historical accounts of eyewitnesses and later observers report a contrary record of what happened at the missions. The Franciscans knew that they could only evangelize if they treated the Indians with extreme kindness, mercy and understanding. They explained the Christian Faith in its simplest form in the many Indian languages in which they became expert speakers.

The friars drew up rules to keep order in the missions according to the customs of the time and enforced by Indian chiefs and leaders. These rules have been the source of constant calumny against the Franciscans, who defended the Indians from injustice and abuse. The Catholic Encyclopedia reports that “The stories of cruelty prevalent among closet historians were either manufactured or exaggerated out of all resemblance to the truth by the enemies of the friars, because the latter stood between white cupidity and Indian helplessness.”

Saint Junípero Serra celebrating Mass in Monterey, California on June 3, 1770
Saint Junípero Serra celebrating Mass in Monterey, California on June 3, 1770

Each mission was organized like a great family with as many as two or three thousand natives. Morning and evening prayers were held in common at the church. Everyone attended daily Mass, and the Indians enthusiastically provided the singing for High Masses and other occasions. The evening was the time of amusements consisting of music and games.

The Catholic Encyclopedia reports that the “neophyte community was like one great family, at the head of which stood the padre, under which title the missionary was universally known. To him, the Indians looked for everything concerning their bodies as well as their souls. He was their guide and protector.”

The Testimony of Scholars

The peace that prevailed in the missions was such that Protestant historian, Alexander Forbes, who was in California at the time, was impressed. He declared that the Indians showed unbounded affection and emotion to the missionaries whom they saw not only as fathers and friends but also as figures to be treated with great reverence.

The Protestant journalist, historian Charles Fletcher Lummis, came to California in 1884, when the mission system was still a living memory. He described the mission system as “the most just, humane, and equitable system ever devised for the treatment of an aboriginal people.”

To cite a modern living author, Dr. Iris Engstrand, who taught history at the University of San Diego, reports that Saint Junipero was “not a person who was enslaving Indians, or beating them, ever…. Even after the burning of the mission in San Diego [November 5, 1775], he did not want those Indians punished. He wanted to be sure that they were treated fairly.”

Such accounts and testimonies hardly reflect the oppressive narrative related by Mrs. Bruenig and her postmodern scholars. Perhaps a more fitting story of oppression that needs to be told is that of the secular anti-Catholic Mexican government that destroyed the mission system and caused the suffering of countless Catholic Indians.

A Straw Man

The campaign against Saint Junipero is now using false accounts and postmodern scholars to justify the vandalizing of Churches, and pulling down of his statues.

Logicians call such attacks “straw man arguments.” The dissenters construct an image that never existed. They vest it with just enough information to attract the attention of their ill-informed partisans. Then they burn the effigy, presuming to purge reality.

The real story of Saint Junipero does not lend itself to such an attack. Thus, “woke” historians insert his life and deeds inside a colonial narrative that can be distorted to destroy his reputation. They seek to turn the saint into a sinner.

Informed people can defeat straw man arguments by providing facts that disprove these false narratives. Catholics need to stand up to oppose the slandering of Saint Junipero Serra and the magnificent missionary work of the Holy Catholic Church.

July 1, the feast day of America’s most hated [by progresists] saint.

Gary Isbell <gjisbelltfp@tfp.org>

Tomorrow is July 1, the feast day of America’s most hated saint.

During the BLM riots, there was a mania for tearing down statues. And one of the victims of this vitriol was Saint Junipero Serra.

He is the patron saint of California. But rioters didn’t seem to care too much, and they tore down his statue in San Francisco.

I thought today would be the perfect opportunity to refute all of the leftist myths about this great missionary saint.

The following article is excellent, and it makes me proud to have had such a great saint walk on American soil.

https://www.tfp.org/refuting-leftist-myths-about-saint-junipero-serra

Remember to ask for Saint Junipero’s intercession tomorrow, especially for our beloved country.

God bless,

Gary

================================

P.S. A quick note. You probably heard about the TFP’s protest against the “drag nuns” in California last week.

I have an update. We just published a video from that intense rosary rally, which shows the events that led to an unhinged liberal counter-protestor getting arrested.

You can watch it on this page:

https://www.tfp.org/unhinged-woman-arrested-as-tfp-protests-drag-nuns-in-california

I have to think that Saint Junipero was smiling from heaven as he saw devout Catholics defending the truth in California, the state where he did most of his missionary apostolate.

Trzy niewygodne fakty na temat wojny Izraela z cywilizacją, których nie dowiesz się z głównych mediów

Trzy niewygodne fakty na temat

wojny Izraela z cywilizacją,

których nie dowiesz się z głównych mediów

Źródło: https://off-guardian.org/2025/06/25/3-uncomfortable-facts-about-israels-war-on-civilization-that-you-wont-learn-from-mainstream-media/

DR IGNACY NOWOPOLSKI JUN 29

A przez cały ten czas myśleliście, że Izrael walczy z czymś zwanym „Hamas”! Biedacy, co innego mogliście pomyśleć, skoro wszystkie amerykańskie media, „eksperci” i gadające głowy mówią wam to samo?

Ale skłamali.

Powiedzieli ci, że Izrael prowadzi „wojnę”. Skłamali. To, co Izrael robi w Gazie, nie jest „wojną”. To ludobójstwo .

Powiedzieli ci, że masakra miała dotknąć tylko Bliski Wschód. Skłamali. Nie powiedzieli ci, że możesz być wśród ofiar. To prawda: podczas gdy Izrael gromadzi ciała zmarłych w całej Strefie Gazy (nie wspominając o Libanie , Jemenie , Syrii i Iranie ), jego przywódcy planują również zrobić z nich amerykańskie ciała, po tym jak oszukali Wujka Sama, by przeprowadził dla nich kolejne ludobójstwo na Bliskim Wschodzie .

Powiedzieli ci, żebyś się nie martwił: że wszystko jest pod kontrolą. Znów skłamali. Nie powiedzieli ci, że nie mają pojęcia, jak to się skończy – czy w ogóle się skończy.

A teraz, gdy Waszyngton, ulegając wszechobecnemu lobby izraelskiemu, zaczął dodawać własną markę „szoku i przerażenia” do kolejnego przestępczego ataku na Bliskim Wschodzie, którego kierunku nie jest w stanie kontrolować, po raz kolejny kłamią.

Więc jeśli nie chcesz, aby Iran stał się cmentarzyskiem ludzkiej cywilizacji, czas zmierzyć się z niewygodnymi faktami na temat wojny Izraela przeciwko nam wszystkim. Czas zrozumieć, bez żadnych uników i dwuznaczności, jaki koszmar Izrael planuje dla świata.

Oto kilka najważniejszych punktów.

1. Chodzi o hegemonię Izraela – przy wsparciu Ameryki

Izrael nie jest „atakowany”. Izrael nigdy nie staje w obliczu zagrożenia militarnego, chyba że celowo je stworzy – jak robi to teraz, w nadziei na wzniecenie regionalnego pożaru.

Nawiasem mówiąc, nie wierz mi na słowo. Jeden z najwybitniejszych historyków wojskowości Izraela, Ze’ev Maoz, wykazał w doniosłym badaniukilka lat temu, że wszystkie wojny Izraela – z możliwym wyjątkiem „wojny o niepodległość” w 1948 r. – były „wojnami z wyboru”, a nie z konieczności. Izrael atakował swoich sąsiadów, ponieważ chciał, a nie dlatego, że narażali go na niebezpieczeństwo.

A to były przynajmniej ataki na państwa . Dzisiaj Izrael dokonuje tylko masakr (jak w Gazie). Więc nikogo nie powinno dziwić, że jego kampania terrorystyczna przeciwko Iranowi wykazała zwykłe priorytety: oprócz wczesnych uderzeń mających na celu uniemożliwienie ofierze walki , Izrael w dużej mierze obrał sobie za cel budynki mieszkalne – gdzie zabijał dzieci wraz z setkami dorosłych cywilów – i tak bardzo potrzebną cywilną infrastrukturę Iranu.

I tak, ludzie, irański program nuklearny jest częścią tej cywilnej infrastruktury. Iran nigdy nie zbudował ani jednej głowicy nuklearnej, a powtarzające się inspekcje jego obiektów nuklearnych wykazały, że nie miał zamiaru budować broni atomowej od co najmniej dwudziestu lat.

Jeśli izraelski kryminalny atak przyniósł jakiekolwiek korzyści, to jest to dowód na to, że Izrael kłamał przez dziesięciolecia, że ​​Iran „przygotowuje się do wojny”. Izrael przygotowywał się do ataku, jasne – ale oczywista podatność Iranu na atak pokazała, jak nieprzygotowany był do starcia militarnego.

Jaki jest więc prawdziwy cel Izraela? Każdy, kto śledzi brednie jego urzędników, wie już, że Izrael nie zadowala się już mordowaniem bezbronnych cywilów z Zachodniego Brzegu ani torturowaniem Palestyńczyków w swoich lochach. Nawet ludobójstwo w Gazie jest tylko pierwszym krokiem w kierunku nowego rodzaju przyszłości.

Teraz Izrael chce być niekwestionowanym hegemonem regionalnym, bez żadnych ograniczeń co do swojej brutalności. Iran nie stanowił zagrożenia dla Izraela, ponieważ rozważał atak na Państwo Wybrane – ewidentnie nie – ale ponieważ jego wpływy regionalne od dawna są czymś w rodzaju przeciwwagi dla możliwości Izraela mordowania i terroryzowania według własnego uznania. Zdeterminowani, by odegrać rolę dzisiejszej Rasy Panów, przywódcy Izraela są zdecydowani usunąć wszelkie pozostałe ograniczenia swojej przemocy.

Wyjaśnia to ich niesprowokowany atak na Syrię, masowe mordy dokonywane za pomocą przenośnych urządzeń wybuchowych w Libanie, brutalne bombardowania w Jemenie – a wszystko to w dodatku do ludobójstwa w Strefie Gazy, którego celem jest definitywna eliminacja Strefy Gazy jako palestyńskiej enklawy.

Pamiętajcie więc: gdy izraelscy propagandziści rozpoczną kolejną rundę jęków o zachodnie pieniądze na smarowanie swojej machiny śmierci, albo gdy w ramach swojej najnowszej agresji zażądają poboru amerykańskich żołnierzy, możecie być pewni, że pieniądze, które przekażecie – i życie waszych rodaków, których być może poświęcicie – nie przyniosą żadnego „pokoju” i nie ochronią nikogo.

Będziesz jedynie sprzyjać podporządkowaniu całego regionu jednemu z najbardziej potwornych gangsterów, jakich świat kiedykolwiek widział.

2. Jeszcze nic nie widziałeś

Niezrozumiała pewność siebie Donalda Trumpa w sprawie nielegalnego nalotu bombowego, który kosztował ponad 2 miliardy dolarów i naraził na niebezpieczeństwo więcej amerykańskich istnień niż w jakimkolwiek innym momencie od czasu inspirowanej przez neokonserwatystów agresji na Irak – bełkot tak niepokojąco przypominający przemowę motywacyjną Busha Juniora o „zadaniu wykonanym” na pokładzie USS Abraham Lincoln w maju 2003 r. – postawił wszystko na głowie.

Daj mi policzyć sposoby.

Trump twierdził, że bombardowanie zniszczyło potencjał broni jądrowej Iranu. To bardzo mało prawdopodobne . Iran miał mnóstwo czasu, aby usunąć uran z tych miejsc, a zdjęcia satelitarne sugerują, że zakłady nie zostały uszkodzone w stopniu uniemożliwiającym naprawę.

Ale atak zniszczył ostatnie ślady międzynarodowego systemu regulacji nuklearnych. Nikt, a już na pewno nie Irańczycy, nie może traktować tego systemu poważnie. A w jego nieobecności można z dużym prawdopodobieństwem założyć, że Iran zacznie teraz budować broń nuklearną. Jego opcje dyplomatyczne są zamknięte, więc nie będzie miał wielkiego wyboru: jak pokazuje przykład Korei Północnej , broń nuklearna jest jedynym naprawdę niezawodnym środkiem odstraszającym przed agresją USA. Zamiast usunąć zagrożenie nuklearne, Trump niemal na pewno je stworzył.

Trump twierdził, że bombardowanie trzech irańskich reaktorów usunęło zagrożenie dla Izraela. W rzeczywistości nigdy nie było zagrożenia dla Izraela – ale możesz założyć się o dolara, że ​​teraz będzie zagrożenie dla Amerykanów. W rzeczywistości Departament Stanu USA już to potwierdził , ostrzegając „obywateli USA na całym świecie, aby zachowali zwiększoną ostrożność”.

Ale jest jeszcze gorzej. Wszystko, co Izrael i jego amerykański sponsor zrobili w ciągu ostatnich dwóch lat – ludobójstwo w Strefie Gazy, lekkomyślne ataki w Libanie, Syrii i Jemenie, obstrukcja w ONZ, „negocjacje” z Iranem, piractwo przeciwko statkowi humanitarnemu na wodach międzynarodowych, nie wspominając o całkowitym tłumieniu mówienia prawdy o czymkolwiek z powyższych – pokazało światu, że Imperium nie jest zainteresowane prawem międzynarodowym ani cywilizowanym zachowaniem. Jeśli chcesz zwrócić jego uwagę, lepiej kogoś zabij – najlepiej wielu.

Czy naprawdę możemy oczekiwać, że Iran nie otrzyma tej wiadomości, skoro gang przestępczy podający się za rząd USA obrał sobie naród irański za swój cel?

I pomimo przechwałek Trumpa, twardy fakt pozostaje taki, że o wiele łatwiej jest rozpocząć wojnę niż ją zakończyć. Zapomnij o tak rozgłoszonym „zawieszeniu broni”: Izrael już zasygnalizował swój zamiar łamania go według własnej woli, tak jak rutynowo łamie „zawieszenie broni” z Hezbollahem w Libanie.

A kiedy Iran odpowie – co na pewno zrobi – prawdopodobnie będzie musiał działać przeciwko wszystkim napastnikom, nie tylko Izraelowi. A co wtedy? Ci sami kryminalni pochlebcy, którzy wmówili Trumpowi zamach bombowy, będą ciągnąć go za ramię, jęcząc, że jego przyjaciele będą tak rozczarowani, jeśli nie zada jeszcze jednego ciosu… i tak dalej, i tak dalej, ta gra będzie się rozkręcać, podczas gdy trupy będą się piętrzyć, a uwikłanie Ameryki będzie się pogłębiać.

Ponieważ, jak widać, Izrael nie ma zamiaru zakończyć swojej kampanii terroru, w Iranie czy gdzie indziej, dopóki wszelka możliwa opozycja wobec jego supremacji nie zostanie rozbita. Do tego czasu jego propagandziści będą krzyczeć o jeszcze więcej amerykańskiej przemocy z każdego „punktu informacyjnego” na Zachodzie. A cała popularność, którą Trump myśli, że kupił od tłumu Israel-First jednym nocnym nalotem, zamieni się w pogardę i obrzydzenie w chwili, gdy powie „dość”.

Tak, wiem: społeczeństwo złożone z entuzjastów ludobójczej kampanii, która doprowadziła do wymordowania cywilów w Strefie Gazy, zniszczenia jej budynków mieszkalnych i systematycznego zniszczenia jej systemu opieki zdrowotnej – a teraz osiąga swój makabryczny punkt kulminacyjny, celowo głodząc milion dzieci – potrzebuje  tupetu światowej klasy, aby zacząć udawać ofiarę potrzebującą wsparcia militarnego, gdy jej przemoc w końcu wywoła odrobinę autentycznego oporu.

Ale każdy, kto nie spodziewa się takiego występu ze strony Izraela i jego zagranicznych rzeczników, jeszcze ich nie zna.

Więc Trump i USA prawdopodobnie znajdą się w błędnym kole, z którego nie ma łatwego wyjścia. Jeśli historia jest jakimkolwiek przewodnikiem, USA mogą być o dziesiątki miliardów dolarów biedniejsze i pogrążone w żałobie po młodych żołnierzach poświęconych w kolejnej paskudnej wojnie na Bliskim Wschodzie, zanim społeczeństwo zmęczy się wydawaniem swojej krwi w interesie żydowskiej supremacji.

Lepiej zatrzymać ten cykl zanim się zacznie.

3. Nie tylko Izraelowi musimy się przeciwstawić

Sądzę, że jest to zawarte w tym, co już napisałem, ale powiem to wprost: każdy, kto chce stawić opór Izraelowi, musi zmierzyć się z jego armią propagandystów z całego świata (nazwałbym ich „piątą kolumną”, ale jej władza jest tak bezczelna, że ​​nie podejmuje żadnych wysiłków, aby się ukryć), bez czego nigdy nie mogłyby się wydarzyć ekstrawaganckie zbrodnie Państwa Świętego.

Ci krwawi pochlebcy to różnorodna grupa – są wśród nich neokonserwatyści, nienawidzący muzułmanów, jastrzębie wojny irańskiej, staroświeccy rasiści imperialni i cała masa ewangelicznych chrześcijan – ale ostrzem włóczni machiny propagandowej jest bardzo skuteczne lobby żydowskie , które działa bezkarnie, ponieważ nazywanie go tym, czym jest, zaprasza do politycznego spalenia.

Teraz, nie chcę być źle zrozumiany. W żadnym wypadku nie wszyscy Żydzi popierają zbrodnie Izraela, a wielu z nich aktywnie się im sprzeciwia. Członkowie małej, ale zdeterminowanej ortodoksyjnej grupy żydowskiej Neturei Karta odważnie maszerują z innymi protestującymi przeciwko ludobójstwu Izraela (odważnie, ponieważ ich strój ułatwia ich identyfikację i są celem szczególnie intensywnej jadowitości ze strony Żydów popierających Izrael); tymczasem świeccy żydowscy aktywiści, tacy jak Medea Benjamin z CODEPINK , byli jednymi z najbardziej zagorzałych krytyków zbrodni Izraela jeszcze przed ostatnią rundą okrucieństw. I jest ich więcej, skąd pochodzą.

Ale faktem pozostaje, że praktycznie każda prominentna organizacja żydowska, świecka czy religijna, ostentacyjnie popiera zbrodnie Izraela i robi wszystko, co w jej mocy, aby wywołać histerię wśród szeregowych członków. Nie tylko to: propagandziści Izraela uporczywie mylą grabieże swojego pana z interesami żydowskiej „społeczności” i jej rzekomym strachem przed „antysemityzmem”, politycznym trikiem salonowym, który, choć jawnie cyniczny, generuje bardzo mały opór ze strony zorganizowanego żydostwa.

Nie ma więc sensu próbować przeciwstawić się izraelskiemu atakowi na cywilizację, jeśli nie jesteśmy gotowi zidentyfikować i skrytykować żydowskiego lobby, które umożliwia ten atak. Nie możemy sobie dłużej pozwolić na zastraszanie i zmuszanie do milczenia przez miliarderów-żydowskich suprematystów, którzy zniszczyli wolność akademicką na czołowych amerykańskich uniwersytetach i kupili nielojalność większości naszego federalnego ustawodawstwa. Musimy nazwać tych bigotów i podżegaczy wojennych tym, kim są – i stać twardo, gdy zaczną nas oczerniać jako „antysemitów”.

Jeśli chodzi o politykę bliskowschodnią, jeśli tak naprawdę zagraniczni agenci na wysokich stanowiskach – pomyślmy na przykład o Chucku Schumerze , Tedzie Cruzie , Elise Stefanik , Johnie Fettermanie – są gotowi przyjmować rozkazy od lobby żydowskiego (a są), to jaki sens ma udawanie przez nas, że coś takiego nie istnieje?

Kilka lat temu były senator James Abourezk opowiedział Radzie Interesu Narodowego o machinacjach izraelskich agentów USA, których brudna robota obejmowała nawet morderstwo:

Jestem naocznym świadkiem tego, co lobby robi członkom Kongresu…. Byłem zastraszany, marginalizowany, atakowany, kłamano na mój temat, między innymi, aby uciszyć moją krytykę polityki Izraela…. Pewnego razu Bob Cordier z biura FBI w Waszyngtonie zadzwonił do mnie, aby powiedzieć, że podczas śledztwa w sprawie morderstwa Alexa Odeha (Alex był jednym z moich pracowników) FBI odkryło „spisek” na moje życie. Nie groźbę, ale spisek, ale powiedział, że teraz jest OK, ponieważ facet, który zamierzał mnie zamordować, wrócił już do Izraela.
[…]
Kiedyś zaproponowałem poprawkę do ustawy, która odcięłaby amerykańskie pieniądze każdemu krajowi naruszającemu prawa człowieka swoich obywateli. Zanim ktokolwiek zagłosował, podczas debaty zapytano mnie „czy poprawka będzie dotyczyć Izraela”.
Kiedy powiedziałem „nie”, dostałem głos tej osoby.
[sic !!]

Oto relacja z pierwszej ręki, wydrukowana w 2012 r., dotycząca zapierających dech w piersiach przestępstw popełnionych na oczach Senatu USA: zabójstwa pracownika Senatu, spisku mającego na celu zamordowanie samego senatora, zastraszenia ustawodawców, by postawili obcą władzę ponad prawami swojego kraju.

Jednak nic z tego – absolutnie nic – nie pojawiło się w mediach głównego nurtu, prawdopodobnie z obawy, że mogłoby to obrazić bogatych żydowskich czytelników i bogatszych żydowskich reklamodawców.

I oto jesteśmy.

Mając na uwadze tę historię, mam prostą radę. Jeśli chcesz zachować swoje wolności mniej lub bardziej nienaruszone, rząd swojego kraju względnie wolny od zdrady i swój świat bezpieczny (cóż, tak bezpieczny, jak to tylko możliwe) przed konfliktem na Bliskim Wschodzie, który mógłby wywołać III wojnę światową, lepiej, żebyś przestał martwić się mniej o to, co jest dobre dla Żydów, a bardziej o to, jak powstrzymać Izrael.

Zanim zatrzyma nas wszystkich.

USA zmieniają nazwę okrętu marynarki wojennej. Dotychczas nosił nazwę na cześć aktywisty pedryla

[pedryla – to doprecyzowanie ode mnie md]

USA zmieniają nazwę okrętu marynarki wojennej. Dotychczas nosił nazwę na cześć aktywisty LGBT

https://pch24.pl/usa-zmieniaja-nazwe-okretu-marynarki-wojennej-dotychczas-nosil-nazwe-na-czesc-aktywisty-subkultury-lgbt

Sekretarz obrony USA Pete Hegseth ogłosił, że okręt marynarki wojennej Harvey Milk otrzyma nową nazwę. Dotychczasowa nazwa była hołdem wobec słynnego homoseksualnego aktywisty z lat 70-tych. Statek zostanie przemianowany na okręt Oscara V. Patersona. Imię będzie nosił po bohaterskim marynarzu odznaczonym Medalem Honoru.

„Usuwamy politykę z nazewnictwa statków” – poinformował w serwisie X Pete Hegseth, amerykański sekretarz obrony. Podkreślił, że nowa administracja nie będzie postępowała w kluczu, w którym działał Joe Biden. Zapewnił, że USA nie będą w ten sposób promować „polityki”, dlatego wycofują nazwę statku, honorującą dawnego aktywistę i działacza ruchu homoseksualnego w USA.

Nowa nazwa okrętu marynarki wojennej to hołd dla starszego bosmana Oscara V. Petersona, który za swoją postawę podczas bitwy na Morzu Koralowym, otrzymał przyznawany przez Kongres Medal Honoru.

Ludzie chcą być dumni ze statku, na którym pływają” – dodał Pete Hegseth, tłumacząc, dlaczego Stany Zjednoczone rezygnują z honorowania w armii USA postaci Harveya Milka, homoseksualnego aktywisty sprzed ponad 50 lat.

Sekretarz obrony USA podkreślił również, że marynarz, którego imię będzie nosił okręt to zasłużona postać. Starszy bosman Oscar V. Peterson służył na statku USS Neosho, który został poważnie uszkodzony przez japońskie bombowce w 1942 roku.

Podczas jednego z nalotów Peterson i członkowie kierowanej przez niego ekipy zostali ciężko ranni. Pomimo odniesionych obrażeń udało mu się zamknąć cztery zawory linii parowej, doznając przy tym oparzeń trzeciego stopnia twarzy, ramion, rąk i dłoni.

Jednak dzięki zamknięciu zaworów grodziowych, marynarz Oscar V. Peterson odciął dopływ pary do maszynowni i pomógł utrzymać statek w stanie gotowości do działania.

Decyzja o zmianie nazwy okrętu marynarki wojennej wywołała protesty środowisk LGBT w Stanach Zjednoczonych. „Tak, to jest okrutne, małostkowe i głupie, i tak, to obraza dla mojej społeczności” – powiedział agencji Associated Press Cleve Jones, aktywista działacz środowisk LGBT, w przeszłości przyjaciel Harveya Milka.

Źródło: theguardian.com WMa

Larry Johnson: Izrael poniósł ogromne szkody w 12 dniowej wojnie. Mapka.

Larry Johnson: Izrael poniósł ogromne szkody w 12 dniowej wojnie

Źródło: https://sonar21.com/israel-suffered-extensive-damage/

DR IGNACY NOWOPOLSKI JUN 27

Izrael poniósł ogromne szkody

Pomimo mozolnych wysiłków izraelskich cenzorów, aby ukryć spustoszenie, jakie Iran wyrządził Izraelowi gradem pocisków balistycznych podczas wojny 12-dniowej, pojawiają się informacje, które niszczą mit, że Izrael miał niezwyciężoną obronę powietrzną. Mapa na początku tego artykułu ujawnia miejsca, które były celem ataku Iranu. Na podstawie nagrań wideo z ataków w Hajfie i Tel Awiwie uważam, że mapa ta dokładnie przedstawia ogromną skalę irańskiego ataku. Po raz pierwszy w swojej historii Izrael otrzymał poważne lanie.

Według różnych doniesień izraelskich mediów, zniszczenia objęły budynki mieszkalne , infrastrukturę naukową (np. laboratoria w Instytucie Weizmanna w Rechowot), kompleks Ministerstwa Obrony Izraela i centra handlowe , takie jak Giełda Papierów Wartościowych w Tel Awiwie. Iran uderzył również w cel wojskowy w pobliżu Centrum Medycznego Soroki w Beer Szewie. Centrum medyczne zostało uderzone falą uderzeniową, która spowodowała rozległe uszkodzenia konstrukcyjne, wyciek chemikaliów i dziesiątki obrażeń. Izraelska prasa twierdziła, że ​​był to bezpośredni atak na Sorokę, ale fakt, że nikt nie zginął, podważa to twierdzenie.

Iran zaatakował również następujące obszary mieszkalne, rzekomo wymierzywszy atak w izraelskich funkcjonariuszy wojskowych i wywiadowczych:

  • Bat Jam : 9 zabitych, ok. 200 rannych; zniszczone wieżowce.
  • Ramat Gan : Dziewięć budynków zniszczonych, setki przesiedlonych.
  • Hajfa i Tel Awiw : Ataki w pobliżu kwater głównych wojska („Kirya”) i dzielnic cywilnych.

Iran spowodował również poważne szkody w porcie w Hajfie i porcie w Aszdodzie (Uwaga, nie miałem żadnych informacji o tym ostatnim, kiedy pisałem wczoraj), a także w rafineriach w Hajfie i Aszdodzie. Izrael utrzymywał całkowitą niewiedzę na temat szkód w swoich obiektach wojskowych i wywiadowczych, ale miejsca wskazane na powyższej mapie wskazują, że Iran prawdopodobnie odniósł podobny sukces, jaki zaobserwowano w Hajfie i Tel Awiwie.

Pomimo zwodniczych twierdzeń Donalda Trumpa, że ​​USA zniszczyły irański program nuklearny, minister obrony Izraela Katz opowiada inną historię:

Co więc zrobi Iran? Według ajatollaha Chameniego Iran będzie kontynuował wzbogacanie uranu. Podczas gdy USA i MAEA będą tupać nogami i domagać się, aby Iran zrezygnował, nie sądzę, aby Iran był w nastroju dobroczynności. Trump sam wpakował się w kozi róg swoim uporczywym i powtarzanym twierdzeniem, że amerykańskie ataki eliminują irański program wzbogacania uranu. Jak Iran może zrezygnować z czegoś, co według Trumpa już nie istnieje?

CNN podaje, że Trump oferuje Iranowi układ, który prawdopodobnie spowoduje udar u Bibiego Netanjahu:

Osobiście uważam za niezrozumiałe, że Iran zaufałby jakiejkolwiek umowie zaproponowanej przez Trumpa w świetle jego zdrady poprzednich negocjacji — tj. pozwolił Izraelowi rozpocząć atak dekapitacyjny 13 czerwca, zamiast odłożyć akcję, aby kontynuować rozmowy zaplanowane na 15 czerwca. Moja rada dla Iranu jest prosta: wzmocnij swoje powiązania wojskowe z Rosją i Chinami, rozpocznij masową kampanię kontrwywiadowczą w celu zidentyfikowania i wyeliminowania elementów współpracujących z Mossadem i zachodnimi agencjami wywiadowczymi, uzupełnij i wzmocnij systemy obrony powietrznej i zbuduj więcej pocisków balistycznych.

W Waszyngtonie bójka między Trumpem a społecznością wywiadowczą nie dobiegła końca. Przewiduję, że DIA, CIA i NSA przedstawią dodatkowe informacje, które wykażą ponad wszelką wątpliwość, że Iran przetransportował wzbogacony uran.

Trump zamknął się dziś w tym oświadczeniu :

Sekretarz prasowa Białego Domu Karoline Leavitt powiedziała w poniedziałek w ABC News, że Stany Zjednoczone są „pewne”, że irański program nuklearny został „całkowicie i totalnie unicestwiony”, zauważając, że istnieje „wysoki stopień pewności”, że miejsca, w których miały miejsce ataki USA, to miejsca, w których Iran przechowywał swój wzbogacony uran, i że Iran „nie [ma już] zdolności… do zagrażania światu”.

Jednak według źródeł izraelskich „The Telegraph” donosi coś przeciwnego:

Według źródeł izraelskich Donald Trump zażąda od Iranu oddania całego wzbogaconego uranu jako ceny za pokój.

Raport poprzedzający rozmowy USA-Iran w przyszłym tygodniu głosi, że USA żądają od Islamskiej Republiki rezygnacji z paliwa jądrowego wzbogaconego do 60 procent lub więcej, co jest wartością zbliżoną do klasy nadającej się do produkcji broni.

Może Irańczycy mają psotne poczucie humoru i zapytają negocjatorów Trumpa: „Jak możemy oddać coś, co prezydent Trump powiedział, że zniszczył”? W pewnym momencie spodziewam się, że Trump wykona jeden ze swoich zwrotów i przyzna, że ​​Iran ukrywa swój wzbogacony uran.

USA zaatakowały Iran. Dlaczego prą do globalnego konfliktu?

Agnieszka Piwar 2025-06-22

USA zaatakowały Iran. Dlaczego prą do globalnego konfliktu?

Gdy w ubiegłym roku opublikowałam ostrzegawczy artykuł „Jak polscy patrioci nabrali się na Donalda Trumpa”, spadła na mnie fala hejtu. Moi rodacy – zaślepieni mitologią „rycerza na białym koniu” – nie chcieli słyszeć nic, co burzyło ich wygodny obraz świata. Woleli wierzyć w bajki: że Trump zakończy wojnę na Ukrainie (nie zakończył), że reprezentuje tradycyjne wartości (mimo że miał kilka żon, liczne zdrady i poważne skandale na koncie), że postawił się WHO (podczas gdy to za jego kadencji USA pogrążyły się w pandemicznym zamordyzmie)… itd., itp.

Wielu Polaków cierpi na swoisty syndrom sztokholmski – nawet wtedy, gdy Trump podpisał antypolską ustawę 447, usiłowano go usprawiedliwiać i wybielać. Tymczasem od zawsze miał Polaków w głębokim poważaniu.

Donald Trump nigdy nie służył Amerykanom – jego lojalność od początku była skierowana ku syjonistom. Celem jego mocodawców jest odbudowa Świątyni Jerozolimskiej i realizacja projektu Wielkiego Izraela. Trump był i pozostaje ich narzędziem – to właśnie dlatego został wyniesiony do władzy.

SYMBOLIKA MONETY

Na ilustracji: Moneta Świątynna Trump–Cyrus (Trump–Cyrus Temple Coin), wydana przez żydowskie kręgi. Ma ona upamiętniać rzekomą „boską orkiestrację” wydarzeń historycznych i współczesnych, które – według tej narracji – wpisują się w „proroczą wizję odkupienia Jerozolimy”. Moneta przedstawia Donalda Trumpa obok Cyrusa Wielkiego – władcy starożytnej Persji – a także odnosi się do Deklaracji Balfoura i deklaracji Trumpa z 2017 roku. Wizerunki Świątyni i Menory podkreślają ideologiczną symbolikę „woli Bożej” i wybrania przywódców do realizacji planów wobec Świętego Miasta.

Dla wyjaśnienia warto przypomnieć, że w starożytności Cyrus pozwolił żydom wrócić z niewoli babilońskiej i sfinansował budowę Drugiej Świątyni.

W tym nowoczesnym micie Trump ma być jego współczesnym odpowiednikiem – człowiekiem, który umożliwi budowę Trzeciej Świątyni.

Jeśli ktoś nadal wierzy, że Trump był „ostatnią nadzieją świata konserwatywnego” – niech spojrzy na tę monetę. Ona mówi więcej niż tysiąc słów.

A Polacy, którzy go wychwalają? Są albo naiwnymi głupcami, albo – co gorsza – świadomymi wspólnikami tych, którzy weszli w sojusz z samym diabłem.

MACHINA WOJENNA

Przy okazji po raz kolejny przypominam, czym jest ruch ewangelikalny w USA. To radykalne protestanckie odłamy religijne, które powstały w Stanach Zjednoczonych. Stanowią wpływową grupę lobbingową, mającą realny wpływ na politykę wewnętrzną i zagraniczną USA. Są jednoznacznie proizraelscy i silnie związani z ideologią  syjonistyczną.

Ich liderami są “charyzmatyczni pastorzy”, którzy łączą politykę z literalną interpretacją apokaliptycznych proroctw biblijnych – zwłaszcza z Księgi Daniela i Apokalipsy św. Jana. Wierzą, że odbudowa Wielkiego Izraela i wojna na Bliskim Wschodzie zapoczątkują Apokalipsę oraz powtórne przyjście Mesjasza.

Gotowi są wspierać Izrael bezwarunkowo – nawet kosztem interesów własnego państwa, własnych obywateli – ponieważ wierzą, że proroctwa spełnią się poprzez globalny konflikt zbrojny.

Właśnie go odpalono.

Myślę, że jeszcze do Was nie dotarło, co tak naprawdę się stało… i że nastąpił koniec świata, jaki znamy.

Agnieszka Piwar

Wywiad z ministrem spraw zagranicznych Iranu Seyyedem Abbasem 

Wywiad z ministrem spraw zagranicznych Iranu Seyyedem Abbasem 

Źródło: https://uncutnews.ch/exklusives-gespraech-zwischen-aussenminister-des-iran-seyyed-abbas-und-araqchi-und-al-arabi-al-jadeed/

DR IGNACY NOWOPOLSKI JUN 26
Ekskluzywna rozmowa między ministrem spraw zagranicznych Iranu Seyyedem Abbasem a Araqchi i Al-Arabim Al-Jadeedem
Dr Seyed Abbas Araghchi za pośrednictwem MAEA

=============================================

Po pierwsze, należy ustalić, czy strona atakująca jest faktycznie w stanie wyegzekwować i utrzymać zawieszenie broni – czy też, jak w przeszłości, wewnętrzne rywalizacje w Izraelu doprowadzą do tego, że zawieszenie broni będzie wykorzystywane jedynie jako narzędzie do radzenia sobie z wewnętrznymi wyzwaniami.

Iran nie był inicjatorem, a my zawsze broniliśmy się, dopóki nie zostaliśmy zaatakowani. Teraz, jeśli nastąpi kolejny atak, odpowiedź będzie taka sama. Wejście USA do wojny było oznaką słabości i upadku Izraela. Myśleli, że amerykańska interwencja zmusi nas do poddania się. Ale nasza silna odpowiedź rakietowa z pociskami Khybershakan zmusiła ich do wycofania się i zaproponowania zawieszenia broni za pośrednictwem kanałów dyplomatycznych.

Przyjęliśmy zawieszenie broni, aby utrzymać naszą moralną wyższość i uczynić je fundamentem nowej polityki opartej na islamskich i regionalnych wartościach. Wsparcie islamskich krajów i ludzi regionu wzmocniło nas i jeszcze bardziej odizolowało Izrael.

Atak na bazę Al-Udeid był częścią uzasadnionego prawa do obrony przed amerykańskimi bazami wojskowymi i wywiadowczymi w regionie, a nie naruszeniem suwerenności Kataru. Szanujemy historyczne, społeczne i strategiczne więzi z naszymi sąsiadami — w tym z Katarem. Był to środek obronny i w żaden sposób nie stanowił naruszenia suwerenności sąsiednich krajów.

Przed i po ataku Stany Zjednoczone przekazywały wiadomości różnymi kanałami — pośrednimi i dyplomatycznymi — aby uniknąć nieporozumień i zapobiec dalszym konfliktom. Wyjaśniliśmy wszystkim mediatorom, że powrót do stołu negocjacyjnego ze Stanami Zjednoczonymi nie będzie możliwy, dopóki agresja będzie trwała. Przekazaliśmy to stanowisko również Europejczykom — i teraz czekamy, co się wydarzy.

Iran będzie się bronił energicznie. Wbrew założeniu wroga, że ​​pierwsze ataki zmuszą nas do poddania się, precyzyjna odpowiedź rakietowa, jedność ludu i rządu oraz niezłomność narodu pokazały, że Iran pozostaje silny. Rząd bronił praw kraju zarówno na polu bitwy, jak i w negocjacjach.

Te agresje wzmocniły determinację Iranu. Nasz kraj i nasi naukowcy od lat trwają przy swoim programie nuklearnym — pomimo sankcji, a teraz wojny. Pozostają niezłomni i nikt w Iranie nie porzuci programu nuklearnego — przejrzystego programu nadzorowanego przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej.

Jest za wcześnie, aby szczegółowo ocenić relacje między Iranem a MAEA, ale te ataki niewątpliwie będą miały poważne i głębokie implikacje dla rozwoju jego programu nuklearnego. Przez lata demonstrowaliśmy nasze zaangażowanie w Traktat o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, ale nie udało się nam ochronić naszego programu. Raporty MAEA są pomocne, ale obawiamy się również, że mogą być motywowane politycznie. Musimy przeanalizować, w jaki sposób chronimy nasze obiekty nuklearne.

Naszym głównym celem aktywnej dyplomacji podczas wojny jest uczynienie agresji widoczną na całym świecie, zmobilizowanie wsparcia politycznego i stworzenie odstraszania przed tymi atakami. Dyplomacja jest również skuteczna w czasie wojny: staraliśmy się zjednoczyć kraje regionu i społeczność islamską. Arabskie media odegrały w tym kluczową rolę.

Rozmowy w Genewie pomogły lepiej zrozumieć stanowisko Iranu, obalić bezpodstawne oskarżenia i wzmocnić przekonanie Europy, że „nie ma wojskowego rozwiązania”. Strony były gotowe kontynuować rozmowy — rozmowy mające na celu osiągnięcie porozumienia, a nie ostatecznego porozumienia, ponieważ Europa nie ma uprawnień do zniesienia sankcji.

Spotkanie z panem Putinem było wspaniałe. Rosja stanowczo potępiła ataki USA i Izraela. Istnieje szeroka współpraca nuklearna między tymi dwoma krajami, a dialog i koordynacja były w tym czasie niezwykle konieczne i konstruktywne.

Prawie wszystkie kraje w regionie potępiły agresję — niektóre w silniejszym, niektóre w łagodniejszym tonie. Publiczne poparcie zostało wyrażone z niespotykaną siłą — na Twitterze, w artykułach i mediach. Ta solidarność wyraźnie stanowi historyczny punkt zwrotny. Arabskie media i ich analitycy odegrali kluczową rolę w rozprzestrzenianiu tego przesłania.

Niepowodzenie Izraela w podporządkowaniu Iranu pokazuje, że nie jest już w stanie dyktować porządku regionalnego

David Hearst – Middle East Eye 24 czerwca 2025 r.

Niepowodzenie Izraela w podporządkowaniu sobie Iranu pokazuje,

że nie jest już w stanie dyktować porządku regionalnego

DR IGNACY NOWOPOLSKI JUN 26

Luftwaffe uznała nalot na Coventry 14 listopada 1940 r. za zdumiewające osiągnięcie technologiczne. Niemieckie audycje propagandowe okrzyknęły nalot „najpoważniejszym w całej historii wojny”.

Główny nazistowski propagandysta, Joseph Goebbels, był tak zachwycony tym rajdem, że ukuł na jego cześć nowe określenie: „do Coventrate”. Jednak wkrótce smak całkowitego zwycięstwa stał się kwaśny.

Produkcja silników lotniczych i części samolotów została szybko przeniesiona do fabryk-cieni . Zdolności produkcyjne zostały jedynie nadwyrężone, a nie zniszczone; w ciągu kilku miesięcy fabryki powróciły do ​​pełnej produkcji.

Wiemy również, że Niemcy byli zaniepokojeni wpływem, jaki wizerunek zniszczonej katedry w Coventry będzie miał na Amerykanów, którzy dopiero mieli dołączyć do wojny. Rzeczywiście, Niemcy nie docenili odporności Brytyjczyków , którzy zamiast tego wykuli determinację, by uderzyć jak nigdy dotąd. Royal Air Force wkrótce potem rozpoczęło kampanię silnych bombardowań Niemiec.

Wysokiemu dowództwu Izraela zajęło zaledwie 12 dni, aby zobaczyć, jak całkowite zwycięstwo, które rzekomo osiągnęli w pierwszych godzinach swojego ataku na Iran, zamienia się w coś, co wygląda bardziej jak strategiczna porażka. Stąd ogromna niechęć Izraela do przestrzegania zawieszenia broni, po tym, jak obiecał prezydentowi USA Donaldowi Trumpowi, że będzie go przestrzegać.

Żaden z trzech celów wojennych Izraela nie został osiągnięty. Nie ma jeszcze dowodów na to, że irański program wzbogacania uranu został „całkowicie zniszczony”, jak twierdził Trump .

Iran miał czas, aby przenieść przynajmniej część swoich wirówek z dala od zagrożeń, i nie jest jasne, gdzie przechowywany jest istniejący zapas ponad 400 kilogramów wysoko wzbogaconego uranu. Tymczasem dziesiątki generałów i naukowców zabitych w pierwszych godzinach ataku zostało szybko zastąpionych.

Jak podała we wtorek stacja CNN, powołując się na trzy osoby, które widziały relację, ocena przeprowadzona przez Agencję Wywiadu Obronnego, organ wywiadowczy Pentagonu, wykazała, że ​​amerykańskie ataki militarne na trzy irańskie obiekty nuklearne nie zniszczyły głównych elementów programu nuklearnego Teheranu, a jedynie opóźniły go o kilka miesięcy.

Jeśli Coventry jest jakimkolwiek wyznacznikiem, wzbogacanie uranu i produkcja wyrzutni rakietowych ruszą w ciągu miesięcy, a nie lat , jak twierdzą Amerykanie. Technologia, know-how, a przede wszystkim irańska wola narodowa do przywrócenia i odbudowy kluczowych aktywów narodowych przetrwały burzę.

Oczywiste jest, że biorąc pod uwagę szkody, jakie irańskie rakiety wyrządziły zaledwie kilka godzin po ogłoszeniu przez Trumpa zawieszenia broni, irańskie rakiety balistyczne, drugi cel wojny Izraela, pozostają namacalnym i ciągłym zagrożeniem dla Izraela.

W ciągu 12 dni Izrael poniósł większe szkody od irańskich pocisków rakietowych niż od dwuletnich ataków rakietowych Hamasu, czy nawet od miesięcy wojny z Hezbollahem .

Uszkodzenia spowodowane irańskimi rakietami w Tel Awiwie

W ciągu 12 dni izraelskie załogi oswoiły się z rodzajem zniszczeń bloków mieszkalnych, jakie wcześniej tylko izraelskie samoloty wyrządziły w Strefie Gazy i Libanie – i to był szok. Uderzono w strategiczne cele, w tym rafinerię ropy naftowej i elektrownię . Iran również poinformował o atakach na izraelskie obiekty wojskowe , chociaż surowy reżim cenzury Izraela utrudnia weryfikację tych twierdzeń.

I wreszcie, reżim irański nadal stoi. Jeśli cokolwiek, reżim zjednoczył naród, zamiast go dzielić, choćby z nacjonalistycznej furii na niesprowokowany atak Izraela.

Inne wielkie „osiągnięcie” premiera Izraela Benjamina Netanjahu – wciągnięcie USA do wojny – wygląda teraz jak zatruty kielich.

Jak długo jeszcze ten transparent – ​​„Dziękuję, Panie Prezydencie” – będzie wisiał na głównej autostradzie w Tel Awiwie, po tym jak Trump zaciągnął potężny i przedwczesny hamulec ręczny w machinie wojennej Netanjahu?

Dwanaście dni temu Trump zaczął od obalenia idei jakiegokolwiek zaangażowania USA w niespodziewany atak Izraela na Iran. Kiedy zobaczył, że to się udaje, Trump próbował wcisnąć się do projektu, mówiąc, że można go było osiągnąć tylko przy użyciu technologii USA.

W miarę jak atak trwał, Trump zasugerował, że on również nie będzie przeciwny zmianie reżimu . Jednak w ostatnich 24 godzinach Trump przeszedł od żądania bezwarunkowej kapitulacji Iranu do podziękowania Iranowi za ostrzeżenie USA o zamiarze ataku na bazę lotniczą Al-Udeid w Katarze i ogłoszenia pokoju w naszych czasach.

Wybuchy rozświetlają panoramę Tel Awiwu, gdy irańskie rakiety uderzają w cel.

Daleki od turbodoładowania ambicji Netanjahu, by zmiażdżyć Iran na pył klasy Gazy, Trump zakończył wojnę, która dopiero się zaczęła. I w przeciwieństwie do Gazy, Netanjahu nie jest w stanie przeciwstawić się woli prezydenta USA. Trump miał poważne problemy z realizacją przedsięwzięcia, któremu połowa jego partii była tak głośno przeciwna.

Dla Netanjahu ostatnie 12 dni było krytyczną nauką. Jeśli pierwszego dnia okazało się, że izraelski wywiad może osiągnąć taki sam sukces w Iranie, jaki osiągnął przeciwko Hezbollahowi w Libanie, eliminując pierwszy szczebel jego dowództwa wojskowego i naukowego – i że Izrael może zrobić to wszystko sam, bez bezpośredniej pomocy USA – to 10 dnia stało się jasne, że Izrael nie osiągnie żadnego ze swoich celów wojennych bez przyłączenia się USA.

Ale zanim zdążył wyschnąć atrament na pochwałach, jakie Netanjahu zebrał w Izraelu za zaangażowanie Waszyngtonu w projekt, który do tej pory dotyczył wyłącznie Izraela, Trump po raz kolejny odwrócił sytuację na niekorzyść swojego najbliższego sojusznika.

Okazał się gwiazdą jednego przeboju. Nawet nie zatrzymując się, by ocenić, czy głęboko pod ziemią zakopane w Fordo miejsce wzbogacania uranu rzeczywiście zostało wyłączone, Trump ogłosił, że misja została zakończona.

Zrobił to z podejrzaną szybkością, podobnie jak z punktu widzenia Izraela, pośpiech, z jakim pogratulował Iranowi , że nie zabił żadnego z jego żołnierzy. Było to bardzo podobne do sposobu, w jaki zawarł umowę z Huti w Jemenie, zanim poleciał do Rijadu, aby zarobić na dochodach.

Iran z kolei wychodzi z tego konfliktu ze strategicznymi korzyściami, choć nie można ignorować bezpośrednich ciosów, jakich doznał, i setek ofiar, jakie poniósł.

Jej obrona powietrzna nie zdołała zestrzelić ani jednego izraelskiego samolotu bojowego, chociaż wydawało się, że zestrzelili drony . Izraelskie samoloty bojowe mogły swobodnie przemierzać niebo nad Iranem, a izraelski wywiad po raz kolejny pokazał, że przeniknął głęboko do Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej i irańskiej społeczności naukowej.

Wszystkie te wady były oczywiste. Ale żadna nie okazała się decydująca. Ostatecznie wszystko, co Iran musiał zrobić, to, jak mawiała Brytania w latach 40., „zachować spokój i kontynuować”.

Oznaczało to wysyłanie w stronę Izraela nieprzerwanego strumienia pocisków, ze świadomością, że nawet gdyby wszystkie zostały strącone, cała ludność zostałaby zamknięta w schronach, a cenne i drogie zapasy izraelskich pocisków Arrow zostałyby zużyte.

To, co Iran w ten sposób ustanowił, było dokładnie tym, czego izraelska gospodarka nie mogła udźwignąć po 20 miesiącach wojny: wojną na wyniszczenie na drugim froncie. Netanjahu potrzebował szybkiego, nokautującego ciosu i pomimo pierwszego dnia sukcesu, nigdy nie nadszedł.

Mimo to Izrael nie mógł powstrzymać się od bombardowania, po tym jak Trump mu tego zabronił. Więc kolejna nie do końca subtelna wiadomość musiała zostać przekazana przez megafon: „Izraelu. Nie zrzucaj tych bomb. Jeśli to zrobisz, będzie to poważne naruszenie”, Trump grzmiał wielkimi literami.

Bo ostatecznie w konflikcie tym nie chodziło o zakończenie programu budowy bomby atomowej, który nigdy nie istniał (gdyby istniał, Iran już dawno byłby w stanie zbudować bombę).

Konflikt ten był w istocie wojną między dwiema narracjami.

Pierwszy jest dobrze znany. Idzie tak.

Atak Hamasu 7 października 2023 r. był strategicznym błędem. Żadna siła, jaką Arabowie lub Irańczycy mogą zgromadzić, nie może równać się z potęgą Izraela i USA razem wziętych, ani nawet Izraela uzbrojonego w broń najnowszej generacji.

Izrael zawsze pokona swoich wrogów na polu bitwy, tak jak zrobił to w 1948, 1967, 1973, 1978 i 1982 roku. Jedyną opcją dla Arabów jest uznanie Izraela na jego warunkach, co oznacza handel z nim i pozostawienie państwowości palestyńskiej na inny dzień.

Pogląd ten jest podzielany nieoficjalnie, choć w różnych wariantach, przez wszystkich przywódców arabskich oraz szefów sił zbrojnych i służb bezpieczeństwa.

Alternatywna narracja jest taka, że ​​dopóki państwo Izrael istnieje w obecnej formie, nie może być pokoju. To jest źródło konfliktu, w przeciwieństwie do obecności Żydów w Palestynie. Opór wobec okupacji będzie zawsze istniał, bez względu na to, kto podejmie lub odłoży pałkę, dopóki ta okupacja będzie trwała.

Istnienie Iranu jako reżimu, który sprzeciwia się izraelskiej woli dominacji i podboju, jest ważniejsze niż jego strategiczne siły rakietowe. Jego zdolność do przeciwstawienia się Izraelowi i USA oraz kontynuowania walki pokazuje tego samego ducha, którego Palestyńczycy w Strefie Gazy okazali, odmawiając poddania się głodem.

Jeśli zawieszenie broni się utrzyma, Iran ma kilka opcji. Nie powinien spieszyć się z powrotem do stołu negocjacyjnego, który Trump porzucił dwukrotnie – raz, gdy wycofał się z umowy nuklearnej z Iranem w maju 2018 r., i ponownie w tym miesiącu, gdy jego wysłannik Steve Witkoff był zaangażowany w bezpośrednie rozmowy .

Trump chwalił się, że oszukał Irańczyków, angażując ich w rozmowy i pozwalając Izraelowi przygotowywać ataki w tym samym czasie. Cóż, nie będzie mógł powtórzyć tego triku.

Aby powrócić do rozmów, Iran potrzebowałby gwarancji, że Izrael nie zaatakuje ponownie – gwarancji, których sam Izrael nigdy nie udzieli.

Jak argumentowałem ja i inni , bycie częścią Traktatu o Nierozprzestrzenianiu Broni Jądrowej nie służy interesom Iranu. Może wycofać się z traktatu, mając teraz wszelkie powody, aby opracować bombę atomową, aby powstrzymać Izrael przed zrobieniem tego ponownie.

W rzeczywistości Iran nie musi nic robić. Przetrwał sankcje o maksymalnej presji i 12-dniowy Armagedon z najnowszą amerykańską bronią w użyciu.

Nie potrzebuje porozumienia. Może odbudować i naprawić szkody, jakie poniósł w tych atakach, a jeśli wierzyć doświadczeniu z przeszłości, wyjdzie z tego silniejszy niż wcześniej.

Netanjahu i Trump będą musieli się rozliczyć z coraz bardziej wrogą i sceptyczną opinią publiczną w kraju.

Warto zacytować w tym kontekście byłego ministra obrony Izraela, Avigdora Liebermana. Po ogłoszeniu zawieszenia broni zauważył : „Pomimo sukcesów militarnych i wywiadowczych Izraela, koniec jest gorzki. Zamiast bezwarunkowej kapitulacji, wchodzimy w trudne rozmowy z reżimem, który nie zaprzestanie wzbogacania uranu, budowy pocisków ani finansowania terroryzmu.

„Od początku ostrzegałem: nie ma nic bardziej niebezpiecznego niż ranny lew. Zawieszenie broni bez jasnego porozumienia przyniesie tylko kolejną wojnę za 2-3 lata – w gorszych warunkach”.

Izrael zamienił domowej roboty rakiety Gazy na irańskie pociski balistyczne. Zamienił pośredniego wroga i sponsora milicji zastępczych na bezpośredniego wroga – takiego, który nie waha się wysłać całej populacji Izraela do bunkrów.

To jest pewne osiągnięcie, ale nie takie, o jakim Netanjahu myślał 12 dni temu.

Główne państwa europejskie – wszystkie będące sygnatariuszami umowy nuklearnej z Iranem – nie mają Iranowi absolutnie nic do powiedzenia. Zrzekły się wszelkiej zdolności do mediacji w swojej bezkręgosłupowości i zgodzie na atak na Iran, który nie miał absolutnie żadnej legalności w prawie międzynarodowym.

Po raz kolejny podważyli porządek międzynarodowy, który rzekomo bronią.

The RFK Effect

The RFK Effect

You cannot make this nonsense up. 

Nie możesz wymyślić takiej bzdury.
ROBERT W MALONE MD, MSJUN 25

By: Clayton J. Baker, MD

Over the last couple of weeks, a remarkable sequence of events involving two US Senators has unfolded that demonstrates the profound and positive influence that HHS Secretary Robert F. Kennedy, Jr., is exerting on Washington, DC, which extends far beyond the halls of the CDC, FDA, and NIH.

On June 12, 2025, Senator Bernie Sanders (I-VT) announced a dramatic course correction. Four months after aggressively attacking Kennedy at his Senate confirmation hearings (and subsequently voting against him), Sanders has co-sponsored a bill named the “End Prescription Drug Ads Now Act” with Senator Angus King (I-ME), to outlaw direct-to-consumer pharmaceutical advertising in the United States.

On his website, Sanders states that “the bill would also answer Health and Human Services Secretary Robert F. Kennedy Jr.’s repeated calls to end prescription drug advertising, a position he promoted while campaigning for President Trump in 2024.”

As an increasing number of Americans have learned – and as Sanders notes – Pharma advertising is currently permitted in only two countries on Earth: the United States and New Zealand.

This allows the pharmaceutical industry to effectively buy off the entire US mainstream media, silencing media criticism of its practices and products while bombarding the public with a constant stream of pro-Pharma propaganda and advertisements.

Sanders’ website does not hold back in its valid criticism of Pharma’s stranglehold on the media, stating:

Last year, the 10 largest drug companies made more than $100 billion in profits while the pharmaceutical industry spent over $5 billion on television ads. Prescription drug commercials now account for more than 30% of commercial time on major networks’ evening news programs. In the first three months of this year, Big Pharma spent more than $725 million advertising just 10 drugs.

Now, let us rewind to late January, back to the days of now-HHS Secretary Kennedy’s confirmation hearings. During the Senate Committee on Health, Education, Labor, and Pensions (HELP) hearings, ranking committee member Sanders launched into a harsh attack on now-Secretary Kennedy that veered into the comical. At one point, Sanders posted photos of some baby onesies that Children’s Health Defense, Kennedy’s former nonprofit organization, had been selling online.

Barking furiously in his trademark Brooklyn accent (and growing increasingly unhinged as he went along), Sanders repeatedly demanded of Kennedy,

Are you supportive of these onesies?”

Later, Kennedy called out Sanders for the Senator’s Big Pharma campaign receipts, stating, “Bernie, you were the single largest acceptor of pharmaceutical dollars.”

And yet, a mere four months pass, and voila, Bernie Sanders sponsors the End Prescription Drugs Now Act, and name-checks Kennedy and Trump in his supporting arguments for the bill.

Has Senator Sanders had a 180-degree change of heart? Is Bernie suddenly supportive of those onesies?

Well, not so fast.

One day after the bill was announced, on June 13, Sanders wrote a letter to HELP Committee Chair Bill Cassidy (R-LA). In the letter, he states:

As you know, last week, in a dangerous and unprecedented decision that will have a profoundly negative impact on the lives of the American people, Health and Human Services Secretary Robert F. Kennedy, Jr. fired all 17 members of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP) at the Centers for Disease Control and Prevention (CDC)…

I am requesting that we immediately initiate a bi-partisan investigation into these firings and conduct serious oversight into the actions Secretary Kennedy has taken to mislead the American people about the safety and effectiveness of vaccines and erode public health.

Of course, Sanders makes no mention whatsoever of the extensively documented conflicts of interest that numerous prior members of the ACIP committee possess. Many received significant funding from relevant pharmaceutical companies. Others held patents on the products voted upon by the committee. Videos of past proceedings of ACIP meetings have been posted online, and they reveal the ACIP committee to be an embarrassing rubber stamp/kangaroo court composed of feckless functionaries.

Sanders’ pen pal from across the aisle, Bill Cassidy, has also been a staunch opponent of Kennedy’s efforts at reform. This may be explained by the fact that once Cassidy assumed the role of chairman of the HELP committee in 2023, he rapidly received a windfall of Pharma contributions, as evidenced by the April 2023 STAT news article entitled, “Pharma executives shower Bill Cassidy with Campaign Cash.” According to Open Secrets, Cassidy received over $290,000 from pharmaceutical Political Action Committees in 2023-4.

While Cassidy was harshly critical of Kennedy during the Senate confirmation, and while he insisted on Kennedy having monthly meetings with him once confirmed, Cassidy ultimately voted in favor of Kennedy to lead HHS. However, in other vital respects, Cassidy has continued to obstruct Kennedy’s work.

Cassidy teamed with another Republican Senator on the HELP committee, Susan Collins of Maine, to effectively block Trump and Kennedy’s nominee for CDC Director, former Congressman David Weldon, from even coming before the committee. (Weldon has deep knowledge of the problems surrounding the vaccine approval process.) Ultimately, Weldon’s nomination was withdrawnon March 13.

Thanks to Cassidy, Trump’s replacement nominee to lead CDC, Susan Monarez, still awaits confirmation hearings, which according to the HELP website, are scheduled for June 25, 2025, more than 3 months after Cassidy forced the Weldon nomination to be pulled, and ironically on the same day as the upcoming and much-anticipated ACIP meetings. Multiple other key HHS positions remain unfilled to date due to similar Senate delays in the confirmation process.

Suddenly – literally as this essay is going to press – on June 23, 2025, STAT News has reported that Cassidy has called for a delay of the ACIP meeting, claiming that “advisers picked by RFK lack experience, and may be biased against some shots.”

You literally cannot make this nonsense up. Bernie and Bill, these Keystone Cop Senators, their hair flagrantly afire, are riding off furiously in all directions, at the bidding of their Big Pharma owners, to do whatever they can to impede the will of the electorate.

The correct and absolutely necessary response, of course, is for Secretary Kennedy and his eminently qualified and morally unhindered (and yes, they are both) panel to proceed as scheduled, and render an honest and reasonable appraisal for the first time in the modern history of ACIP.

Cassidy, meanwhile, had better watch himself. He faces a reelection minefield in 2026, including a wide open primary from two experienced challengers, and reform of the state primary system that may work to his disadvantage. Cassidy’s decision to vote in favor of President Trump’s impeachment in February 2021 has already soured him with MAGA voters. Cassidy’s obstructionism toward Kennedy has alienated even more Louisianans.

As Cassidy’s reelection problems suggest, a Venn diagram of President Trump and Secretary Kennedy’s supporters would likely show far more overlap than most would have guessed a year ago.

Kennedy has only been HHS Secretary since February 13, 2025 – a little over 4 months. He has received more scrutiny in that brief period than perhaps all other HHS Secretaries combined since the office was created in 1980.

Based on Bernie Sanders and Bill Cassidy’s recent behaviors, Secretary Kennedy is having effects that reverberate well beyond the halls of the CDC, FDA, and NIH. His opponents don’t quite know what to do with themselves. It’s no longer possible to just do Big Pharma’s bidding in secret. Everyone’s watching now. And they’re not just watching Kennedy, but also the people trying to undermine and destroy him. And they consider attacks on Kennedy to be attacks on the President as well.

Could it be the progress that Trump and Kennedy’s NIH Director, Jay Bhattacharya, have made against deadly Gain-of-Function research, which we all now know to have been the source of the SARS-CoV-2 virus, that is driving this consensus? After all, what sane person wants our Deep State continuing to create superbugs at taxpayer expense?

Could it be the measured, step-by-step progress Kennedy has led toward reform of the US’s utterly corrupt vaccine approval and recommendation process – despite the opposition of Sanders, Cassidy, and the like? What sane person thinks the increase from 7 recommended childhood vaccines in the 1980s to 23 today promotes health, especially when American children today are dramatically less healthy? (In fact, much of the criticism Kennedy has faced from ordinary Americans is that this process of vaccine reform is happening too slowly.)

These trends in public opinion should surprise nobody. Only the most wicked and diabolical of people would impose an endless stream of toxic injections, medications, fake foods, ubiquitous pesticides, geoengineered weather, and the patenting, corporatization, and denaturing of life itself onto their fellow humans and the entire planet, while propagandistically denouncing a healthy, natural lifestyle for children and future generations.

Ordinary citizens – be they MAGA, MAHA, reformed “Bernie Bros,” or common sense Cajuns – learned during the Covid years that these threats to their families and futures are not imaginary boogie men. They are the modus operandi of the real and destructive people and organizations that Secretary Kennedy – and by extension, President Trump – have taken on, on behalf of we the people.

While not nearly complete and very much a work in progress, the efforts and successes of the Kennedy-Trump alliance are real and significant. The recent confusion, mixed messages, and bloviations of Bernie and Bill are evidence that we are moving in the right direction. I’m not holding my breath, but may they and everyone see the light and join on board.

In the meantime, may Secretary Kennedy, President Trump, and their team at HHS stay the course.

Trump po cichu znosi sankcje naftowe wobec Iranu — izraelscy urzędnicy „eksplodują” za kulisami

Trump po cichu znosi sankcje naftowe wobec Iranu

izraelscy urzędnicy „eksplodują” za kulisami

Jest to drastyczna zmiana w polityce USA, która w praktyce daje zielone światło ważnej linii ratunkowej dla Teheranu.

DR IGNACY NOWOPOLSKI JUN 25

Prezydent Donald Trump zaskoczył we wtorek izraelskich urzędników znosząc kluczowe sankcje, które uniemożliwiały Iranowi znalezienie międzynarodowych rynków zbytu dla swojej ropy naftowej.

Trump ogłosił tę decyzję w poście w mediach społecznościowych podczas lotu do Europy samolotem Air Force One, wyjaśniając, że zniósł ograniczenia dotyczące handlu Iranu z Chinami i dodając, że ma nadzieję, że Chiny również kupią „dużo” ropy od USA

„Chiny mogą teraz nadal kupować ropę od Iranu. Mam nadzieję, że będą kupować jej dużo również od USA. To był dla mnie wielki zaszczyt, że to się stało!” napisał Trump.

Raport Foxa : Ceny ropy nadal spadały, a rynki rosły we wtorek, gdy Trump naciskał na Iran i Izrael, aby zaakceptowały niepewne porozumienie o zawieszeniu broni. Porozumienie to ograniczyło obawy, że Iran zamknie Cieśninę Ormuz, kluczowy szlak handlowy dla transportu ropy na całym świecie.

Ropa naftowa osiągnęła 65 USD za baryłkę w przedłużonym handlu po tym, jak kontrakty terminowe na ropę West Texas Intermediate spadły o ponad 8% do około 67 USD za baryłkę w poniedziałkowe popołudnie. Ropa Brent, międzynarodowy punkt odniesienia, spadła do 70 USD za baryłkę.

Waszyngton przywrócił sankcje wobec Teheranu w 2018 r., a administracja Trumpa od czasu objęcia urzędu w styczniu nałożyła kilka nowych rund sankcji na handel ropą naftową z Iranem.

Sankcje Trumpa obejmowały kary dla trzech chińskich firm importujących ropę naftową, co doprowadziło do ograniczenia zakupów.

W zeszłym tygodniu eksperci z branży ostrzegali, że zamknięcie Cieśniny Ormuz przez Iran może spowodować wzrost cen nawet do 120 dolarów za baryłkę.

Około 20% światowych dostaw ropy naftowej przepływa przez cieśninę, choć jej zamknięcie znacznie zaszkodziłoby dochodom Iranu.

Sekretarz ds. energii Chris Wright odrzucił obawy dotyczące jej zamknięcia we wtorek, mówiąc Fox News, że ten ruch zaszkodziłby Iranowi bardziej niż komukolwiek innemu.

„Stany Zjednoczone są dziś eksporterem netto ropy naftowej. Nie liczymy w żaden znaczący sposób na ropę wypływającą z tej cieśniny. Iran zaszkodziłby sobie bardziej niż komukolwiek innemu. – powiedział Wright.

Zniszczyli czy nie zniszczyli? Widać, kto kłamie.

Zniszczyli czy nie zniszczyli?

Ktoś kłamie ws. irańskiego programu nuklearnego.

Trump: FAKE NEWS

25.06.2025 https://nczas.info/2025/06/25/zniszczyli-czy-nie-zniszczyli-ktos-klamie-ws-iranskiego-programu-nuklearnego-trump-fake-news/

Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki Donald Trump. Foto: PAP/EPA
Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki Donald Trump. Foto: PAP/EPA

Szef Pentagonu Pete Hegseth nie zgodził się we wtorek z raportem agencji wywiadu wojskowego DIA, mówiącym o ograniczonym efekcie bombardowania na irański program atomowy. Wysłannik prezydenta ds. Bliskiego Wschodu Steve Witkoff nazwał wyciek raportu „zdradą”, a sam prezydent próbą „szkalowania” udanej operacji wojskowej.

„Na podstawie wszystkiego, co widzieliśmy, a ja to wszystko widziałem – nasza kampania bombardowań zniszczyła zdolność Iranu do tworzenia broni jądrowej. Nasze potężne bomby trafiły dokładnie w odpowiednie miejsce każdego celu i działały idealnie” – stwierdził szef Pentagonu w oświadczeniu cytowanym m.in. przez CNN. „Więc każdy, kto mówi, że bomby nie były niszczycielskie, próbuje po prostu podważyć prezydenta i udaną misję” – dodał.

Hegseth odniósł się w ten sposób do raportu podległej jego resortowi agencji wywiadowczej DIA, która oceniła, że amerykańskie uderzenie na trzy irańskie obiekty nuklearne w Fordo, Isfahanie i Natanz nie zniszczyły podstawowych elementów irańskiego programu nuklearnego i cofnęło jego postępy jedynie o kilka miesięcy. Wstępny raport miał być oparty o analizę skutków bombardowania przez Dowództwo Centralne USA, zdjęcia satelitarne i nasłuch elektroniczny.

Biały Dom potwierdził istnienie raportu – o którym pisały m.in. „New York Times”, CNN i agencja AP – lecz stwierdził, że się z nim nie zgadza. Mimo to, prezydent USA Donald Trump zarzucił mediom, że opublikowały „fake news”.

„FAKE NEWS CNN, RAZEM Z UPADAJĄCYM NEW YORK TIMES, POŁĄCZYŁY SIĘ W PRÓBIE SZKALOWANIA JEDNEGO Z NAJBARDZIEJ UDANYCH ATAKÓW WOJSKOWYCH W HISTORII. OBIEKTY NUKLEARNE W IRANIE ZOSTAŁY CAŁKOWICIE ZNISZCZONE! ZARÓWNO TIMES, JAK I CNN SĄ ATAKOWANE PRZEZ OPINIĘ PUBLICZNĄ!” – napisał Trump we wpisie na swoim portalu Truth Social.

We wtorkowym wywiadzie w Fox News, specjalny wysłannik prezydenta ds. Bliskiego Wschodu Steve Witkoff nazwał wyciek dokumentu – który miał być opatrzony klauzulą „ściśle tajne” – zdradą i również nie zgodził się ze wstępnymi ustaleniami.

„Wyciek tego typu informacji, bez względu na to, jaka to informacja, po której stronie się pojawi, jest skandaliczny. To zdrada” – orzekł.

Witkoff stwierdził, że wszystkie obiekty zaatakowane przez USA zostały całkowicie zniszczone, w tym schowane głęboko pod ziemią zakłady wzbogacania uranu w Fordo.

„Zrzuciliśmy 12 bomb penetrujących na Fordo. Nie ma wątpliwości, że naruszyło ono osłonę… i nie ma wątpliwości, że zostało zniszczone. Więc doniesienia, które w jakiś sposób sugerują, że nie osiągnęliśmy celu, są po prostu całkowicie absurdalne” – powiedział Witkoff.

Zaszufladkowano do kategorii Wojna | Otagowano

I Have been Appointed Co-Chair of the ACIP Committee

I Have been Appointed Co-Chair of the ACIP Committee

What an honor.

ROBERT W MALONE MD, MSJUN 24

I just learned that I have been appointed co-chair of the ACIP (Advisory Committee on Immunization Practices at the CDC) by HHS Secretary Kennedy. 
Boy, that was never on my bucket list. 


I did not wish for this, but I will do my best to be objective, honest, transparent, and rigorous, and to act with integrity.

Keeping this short, as I have more meetings today, but I just wanted to share the news with my Substack subscribers who have shown so much support for us over the years. You all have no idea how much it means to Jill and me.

Izrael nie ma prawa do „samoobrony” przeciwko Iranowi, ponieważ to Izrael jest agresorem

Izrael nie ma prawa do „samoobrony” przeciwko Iranowi, ponieważ to Izrael jest agresorem

Counterpunch 17 czerwca 2025 r.

Alfred de Zayas https://pascallottaz.substack.com/p/israel-is-out-of-control

Dr. Alfred de Zayas, the first UN Independent Expert on the promotion of a democratic and equitable international order, assesses that Israel should be expelled from the General Assembly.

========================================


Izrael wymknął się spod kontroli


Obecny rząd izraelski jest rządem terrorystycznym, który zagraża międzynarodowemu pokojowi i bezpieczeństwu w rozumieniu artykułu 39 Karty Narodów Zjednoczonych. Dotychczasowe działania Rady Bezpieczeństwa były blokowane przez nadużywanie prawa weta przez Stany Zjednoczone. W związku z tym obowiązkiem Zgromadzenia Ogólnego ONZ przyjęcie rezolucji „Zjednoczeni dla pokoju” i podjęcie się obowiązków związanych z utrzymaniem pokoju zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo poważnej eskalacji konfliktu, a nawet konfrontacji nuklearnej, jeśli kraje regionu, takie jak Turcja, Pakistan i Irak, zaangażują się w konflikt izraelsko-irański.


Zgromadzenie Ogólne powinno przyjąć rezolucję wykluczającą Izrael z członkostwa w Organizacji Narodów Zjednoczonych, zgodnie z art. 6 Karty. Nawet jeśli wykluczenie mogłoby zostać zablokowane przez veto Stanów Zjednoczonych,  Zgromadzenie Ogólne mogłoby nadal dochodzić swoich uprawnień, odmawiając akredytacji izraelskim dyplomatom, tak jak uczyniło to w 1974 r. w odniesieniu do dyplomatów z apartheidowej Republiki Południowej Afryki. W tamtym czasie chodziło o apartheid, zbrodnię przeciwko ludzkości. Dzisiaj mamy do czynienia z dużo bardziej niebezpieczną sytuacją wynikającą z agresji Izraela, zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości i ludobójstwa.
Zgromadzenie Ogólne powinno wezwać wszystkie państwa do natychmiastowego zerwania wszelkich stosunków handlowych i dyplomatycznych z Izraelem oraz podjęcia odpowiednich środków w celu aresztowania Benjamina Netanjahu, który powinien zostać osądzony przez Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze.

Nakazy aresztowania Netanjahu i Gallanta zostały wydane już 21 listopada 2024 r., siedem miesięcy temu, i nadal nie zostały wykonane.
Nieuzasadniona agresja Izraela wobec Iranu rodzi fundamentalne pytania dotyczące autorytetu i wiarygodności Organizacji Narodów Zjednoczonych, a bardziej ogólnie – dalszej ważności prawa międzynarodowego i porządku międzynarodowego opartego na zakazie groźby użycia siły i jej użycia.

Szczególnie szkodliwe są oświadczenia Ursuli von der Leyen i przywódców G7 popierające Izrael. Takie oświadczenia czynią ich współwinnymi zbrodni. Jesteśmy świadkami otwartego buntu przeciwko prawu międzynarodowemu i moralności – prowadzonego przez Izrael i popieranego przez Stany Zjednoczone, Kanadę, Wielką Brytanię, Francję, Niemcy i inne państwa, które odwróciły się od Karty Narodów Zjednoczonych.


W 2003 roku Stany Zjednoczone zaatakowały Irak na podstawie całkowicie fałszywych twierdzeń, że Saddam Hussein posiadał broń masowego rażenia. Zginęło około miliona osób. W całkowitej bezkarności. Obecnie Stany Zjednoczone i Izrael stosują tę samą taktykę, aby zaatakować Iran w celu wymuszenia zmiany reżimu, ale wykorzystują bezpodstawne zarzuty, że Iran buduje bombę atomową i prowadzi program broni jądrowej, którego istnienie zaprzecza nawet szef wywiadu USA Tulsi Gabbard.

Izrael nie ma prawa do „samoobrony” przeciwko Iranowi, ponieważ to Izrael jest agresorem i rażąco naruszył art. 2 ust. 4 Karty Narodów Zjednoczonych oraz art. 5 statutu rzymskiego. To Iran ma prawo do samoobrony przed nieuzasadnioną agresją Izraela. Nie zapominajmy, że Iran był w trakcie negocjacji dyplomatycznych przewidzianych w art. 2 ust. 3 Karty Narodów Zjednoczonych. Ten niespodziewany atak na Teheran stanowi perfidię i świadczy o bardzo wysokim poziomie cynizmu i złej wierze.
Izrael jest krajem już zaangażowanym w okrutną kampanię ludobójczą przeciwko nieszczęsnym Palestyńczykom.
Zgodnie z opiniami doradczymi Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 9 lipca 2004 r. i 19 lipca 2024 r. okupacja Palestyny przez Izrael jest nielegalna, a Izrael jest zobowiązany do wycofania się z okupowanych terytoriów palestyńskich, uznania prawa uchodźców i wysiedleńców do powrotu, a także do wypłacenia odszkodowań ofiarom.

Dowody przedstawione przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości w sprawie Republika Południowej Afryki przeciwko Izraelowi w sprawie ludobójstwa jednoznacznie wskazują, że na naszych oczach dochodzi do ludobójstwa. Pilnym obowiązkiem społeczności międzynarodowej jest powstrzymanie tego ludobójstwa i zaprzestanie agresji Izraela wobec jego sąsiadów.

Izrael wymknął się spod kontroli.
W dniu 17 czerwca 2025 r. Genewski Międzynarodowy Instytut Badań nad Pokojem wystosował następujące wezwanie do Organizacji Narodów Zjednoczonych i wszystkich ludzi dobrej woli.
„ Bombardując Iran, Benjamin Netanjahu naruszył art. 2 ust. 4 Karty Narodów Zjednoczonych i art. 5 statutu rzymskiego. Tego aktu nieuzasadnionej agresji nie można usprawiedliwić odwołaniem się do nieistniejącej doktryny „ataku prewencyjnego”, którą George W. Bush powołał się, aby zaatakować Irak, i nie mieści się on w znaczeniu art. 51 Karty Narodów Zjednoczonych, który zezwala na samoobronę.
W dniu 14 lipca 2015 r. Iran podpisał wspólny kompleksowy plan działania (JCPOA).

W dniu 8 maja 2018 r. prezydent Trump ogłosił wycofanie się Stanów Zjednoczonych z porozumienia wiedeńskiego i nałożył szereg maksymalnych sankcji.
Rok po wycofaniu się Stanów Zjednoczonych, cierpiący z powodu sankcji Iran wznowił
wzbogacanie uranu ponad limity określone w porozumieniu z 2015 roku.


Izrael posiada od 200 do 300 głowic nuklearnych poza kontrolą MAEA, której odmawia dostępu do swoich obiektów. Nie można stosować podwójnych standardów bez utraty autorytetu i wiarygodności.


Po raz kolejny Izrael, Stany Zjednoczone i ich zwolennicy lekceważą prawo międzynarodowe i uczestniczą w konflikcie, który może doprowadzić do katastrofy nuklearnej.
GIPRI wzywa do powrotu do prawa międzynarodowego i negocjacji, które się z tym wiążą.