Rok temu z górą Grzegorz Braun zgasił świece chanukowe w Sejmie RP. Wydarzenie to skłoniło wielu Polaków do zastanowienia, dlaczego sekta Chabad Lubawicz – niezarejestrowana nawet w Polsce jako związek wyznaniowy – cieszy się tak wielką popularnością wśród naszych polityków.
Ćwierć wieku temu rozegrała się batalia o krzyż papieski na żwirowisku w pobliżu KL Auschwitz – miejsca męczeństwa wielu Polaków, w tym licznych polskich duchownych katolickich. Usunięcia krzyża domagał się związany z Chabad Lubawicz noblista Elie Wiesel.
W roku 1999 prośbę o usunięcie krzyża skierował do Jana Pawła II wywodzący się z nurtu chasydzkiego naczelny rabin Polski Pinchas Menachem Joskowicz. Wówczas to z inicjatywy Kazimierza Świtonia, znanego opozycjonisty z czasów PRL, założyciela wolnych związków zawodowych na Górnym Śląsku, na żwirowisko przybyli liczni Polacy, by brać udział w modlitwach i protestacyjnych głodówkach. Stawiali oni nowe krzyże, które jednak pod naciskiem środowisk żydowskich zostały usunięte i przewiezione do Centrum Świętego Maksymiliana Marii Kolbego w Harmężach. Krzyż papieski jednak ocalał – stoi na żwirowisku do dzisiaj mimo sprzeciwów rabina Joskowicza, który podczas spotkania z Janem Pawłem II domagał się, aby pan papież dał wezwanie do swoich ludzi, by także ten ostatni krzyż wyprowadzili z tego obozu.
Krzyż pozostał, ale kilka lat wcześniej w roku 1993 siostry karmelitanki zostały zmuszone do opuszczenia swego klasztoru, który od roku 1984 mieścił się w budynku byłego teatru przy muzeum Auschwitz. Wcześniej grupy Żydów starały się wtargnąć na teren klasztoru i zakłócić spokój sióstr. Dziś na miejscu karmelu stoi Międzynarodowe Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście. Wciąż trwa walka o kościół pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski w Brzezince. W roku 2020 czterech amerykańskich rabinów pod przewodnictwem Aviego Weissa zorganizowało w Oświęcimiu protest, domagając się usunięcia tej świątyni. Jakie były ich argumenty? Ten kościół to największa desakralizacja w historii Holokaustu – powiedział dziennikarzom rabin Avi Weiss.
W jakiego Boga wierzy prezydent Warszawy?
Do kolejnej walki o krzyże doszło w roku 2024 w warszawskich urzędach, po zarządzeniu Rafała Trzaskowskiego, że w miejscach publicznych nie należy eksponować symboli religijnych. Zdaniem prezydenta Warszawy, państwo powinno być neutralne religijnie. Zdaje się jednak, że postulat neutralności miałby dotyczyć wyłącznie katolików. Prezydent miasta stołecznego Warszawy nie pozostał bowiem neutralny, biorąc udział w zapalaniu świec chanukowych.
W przemówieniu podczas obchodów Chanuki w roku 2020 Trzaskowski wykazał się sporą znajomością historii Chabad Lubawicz. Święto Chanuki jest dziś obchodzone na całym świecie, ale nie zawsze tak było. Wszystko dzieje się za sprawą rabina Menachema Schneersona, który jest znany jako najbardziej wpływowy rabin we współczesnej historii – mówił prezydent Warszawy.
Swoje przemówienie zakończył zaś słowami: Niech światło rozbłyśnie i zaufanie do Boga jaśnieje na całym świecie. Wesołej Chanuki! Oto polityk, który postuluje neutralność religijną w przestrzeni publicznej!
W jakiego Boga wierzy Rafał Trzaskowski? To ważne pytanie, zwłaszcza wobec faktu, iż w nadchodzących wyborach będzie on starał się zostać prezydentem Rzeczypospolitej. Z pewnością nie jest to Bóg chrześcijański, skoro prezydent Warszawy mówi tak dla uroczystości chanukowych, a zarazem nie dla krzyża. W roku 2019 w jednym z wywiadów Trzaskowski stwierdził, że jest katolikiem. Wkrótce jednak w mediach pojawiła się informacja, że jego dzieci nie uczęszczają na lekcje religii, a jego syn nie przystąpił do Pierwszej Komunii Świętej. Poglądy Trzaskowskiego w takich kwestiach jak aborcja czy ideologia LGBT dalece odbiegają od nauczania katolickiego. W innym wywiadzie prezydent Warszawy wyznał, że wierzy w Boga Spinozy. Jednak nie można być katolikiem, a zarazem wierzyć w to samo, co Baruch Spinoza, który pochodził z żydowskiej rodziny, znał biegle Talmud oraz kabałę i rozumiał Boga na sposób panteistyczny.
Jednostronny dialog międzyreligijny
Środowiska żydowskie oraz politycy sprzyjający tym środowiskom zaciekle walczą z krzyżem, a katolicy są namawiani przez swoich biskupów do brania udziału w Dniu Judaizmu lub we wspólnych obchodach Chanuki i Adwentu. Jednak ten religijny dialog jest jednostronny – rabini przemawiają w katolickich parafiach czy na KUL, ale katoliccy księża nie ewangelizują w synagogach lub w centrach Chabad Lubawicz. Z ust kapłanów nie słyszymy o potrzebie nawracania Żydów – w tej intencji modlą się już tylko środowiska Tradycji katolickiej.
Zatraca się przy tym pojęcie prawdy religijnej, a Żydów przedstawia się jako starszych braci w tej samej wierze. Jednak pomimo wszechobecnej propagandy wielu polskich katolików nie daje się nabrać na te słowa. Nie potrzeba wszak studiów teologicznych, żeby stwierdzić, iż nie mamy do czynienia z tą samą wiarą. Żydzi nie wierzą w Jezusa Chrystusa, w Trójcę Świętą, w dogmaty Kościoła katolickiego.
Przeciętny Polak myśli, że wspólnym mianownikiem dla wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa jest uznawanie Starego Testamentu. Nie jest to prawda. Chasydzi, z których wywodzi się ruch Chabad Lubawicz, interpretują Stary Testament na sposób kabalistyczny. Już sama historia Adama i Ewy jest w tym ujęciu rozumiana zupełnie inaczej.
Katolicy uczą się o grzechu pierworodnym, o potrzebie chrztu; według kabalistów nie ma w ogóle czegoś takiego jak grzech, bo nawet zło jest pewnego rodzaju boską iskrą, a czyn Adama i Ewy był koniecznym elementem służącym rozwojowi duszy.
Chasydzi inaczej niż katolicy pojmują duszę, prawdę i życie po śmierci. A wyznawcy Chabad Lubawicz, chociaż odrzucają wiarę w Chrystusa, wierzą, że Menachem Mendel Schneerson był mesjaszem, który zmartwychwstanie. Przypisują mu więc boskie cechy. Dla katolika jest to oczywiście bluźnierstwo, jednak wizerunek Schneersona znalazł się w ubiegłym roku w polskim Sejmie podczas obchodów Chanuki.
Prozelityzm, nie dialog
Jednym z prekursorów takiego jednostronnego dialogu pomiędzy judaizmem a katolicyzmem był Martin Buber, znany polskim studentom jako filozof dialogu. I tyle – studenci zwykle nie dowiadują się, że był on znanym popularyzatorem i wyznawcą chasydyzmu, z którego wywodzi się ruch Chabad Lubawicz. Martin Buber w roku 1926 założył pismo „Die Kreatur”, w którym postulował, by Żydzi, katolicy i protestanci jednoczyli się w dialogu. Sam jednak wspominał, że w czasach szkolnych z obrzydzeniem przysłuchiwał się katolickim modlitwom, w których jako uczeń musiał biernie uczestniczyć.
Możemy zatem przypuszczać, że Buberowi wcale nie chodziło o dialog, ale o to, by katolicy stopniowo przechodzili na judaizm. W dzisiejszych czasach mamy wiele podobnych prób nawracania katolików na różne odłamy judaizmu pod przykrywką dialogu międzyreligijnego i z pewnością będzie ich jeszcze więcej. Jest bowiem wielu takich, którzy chcieliby, aby Polska stała zarówno pod znakiem Chanuki, jak i pod znakiem Krzyża. Ale tych dwóch doktryn w żaden sposób nie da się ze sobą pogodzić.
Naczelny Rabin Polski Michael Schudrich podczas ponownego zapalenia świecy chanukowej w gmachu Sejmu w Warszawie w 2023 roku. / foto: PAP
Wielka radość zapanowała w Polin. Po raz osiemnasty w gmachu Sejmu radośnie zapłonęła Chanukija – specyficzna odmiana menory – żydowskiego świecznika, będącego odniesieniem do liturgicznego paramentum Świątyni Jerozolimskiej.
Współczesna Chanuka jednak do swojego hebrajskiego pierwowzoru odnosi się dość luźno, skupiając się na dorobku intelektualno-doktrynalnym chasydzkiego ugrupowania Chabad Lubawicz. Jest to jedno z wielu różnorodnych ugrupowań wyrosłych z judaizmu, czyli religii powstałej już po zburzeniu świątyni. Przez wielu komentatorów grupa ta jest określana jako judaistyczna sekta talmudyczno-kabalistyczna. Z jakiegoś powodu Chabadowi udało się tak wpłynąć na rządy wielu państw i władze wielu miast, że dziś biorą ochoczo udział w chanukowych ceremoniach, a charakterystyczne chanukowe świeczniki stają w wielu ważnych miejscach wielu niegdyś chrześcijańskich miast. Nie inaczej może być w Warszawie.
Wesołe świętowanie
Stolica naszego państwa od wielu lat obchodziła żydowskie Święto Świateł na kilka sposobów – zapalano świeczniki pod Pałacem Kultury, w Pałacu Prezydenckim, a przede wszystkim – w gmachu Sejmu. W ten sposób ludzie o polskich dowodach tożsamości zapewniali swoich talmudycznych przyjaciół o szczerej przyjaźni ludu Polin i jego pełnym oddaniu wobec pojednania i przenikania się kultur. Jednak to oddanie, a raczej poddanie, miało jedną wadę. Ludność Polski, którą jej włodarze traktują jako lud Polin, w dalszym ciągu tradycyjnie uważa sama siebie za Polaków. Zaszła tu klasyczna blokada informacyjna – włodarze państwa polskiego i jego dużych miast sami siebie uznali za gojów, weselących się z okazji Święta Świateł, i awansem uznali, że cały pozostały lud polski pójdzie ich śladem, a dowodem na to przez długie lata były niezakłócone ceremonie chanukowe oraz niezauważone wpływy Chabadu. W codziennej gonitwie lud polski nie miał świadomości, że został awansowany na gojów mieszkających w Polin.
Tę fałszywą świadomość musiał dopiero odmienić gest Grzegorza Brauna, ówczesnego posła na Sejm RP. Z użyciem symbolicznej już gaśnicy pan poseł najpierw uświadomił Polakom, że jest coś takiego jak oficjalne obchody Chanuki w Sejmie i innych miejscach, a następnie merytorycznie wyjaśnił, jaka jest rzeczywista, talmudyczno-kabalistyczna treść tej ceremonii. I wtedy zaczęły dziać się rzeczy dziwne. Okazało się, że w Polsce mamy jakby dwa państwa. Jedno oficjalnie zwące się III RP, mające równoległą tożsamość Polin, i drugie będące codzienną rzeczywistością Polaków, czyli Polska. Okazało się też, że obydwa mają byt równoległy, niezależny od siebie, i swoich mieszkańców. Polin zaludniają Poliniacy, Polskę – Polacy. Poliniacy bardzo lubią występować jako ci lepsi, szlachetniejsi, inteligentniejsi, wykształceni, oczytani, światowi, postępowi. Na użytek medialno-polityczny jawią się jako uśmiechnięci, choć bliższa analiza fizjognomii wielu poliniaków nie pozwala na stwierdzenie uśmiechów, a raczej grymasów.
Wszyscy jednak równo weselą się Chanuką i byciem częścią Polin. Śmiało więc można ich nazwać Wesołymi Gojami. No i Polacy, jak zwykle niezadowoleni, szemrzący, tym bardziej krnąbrni, im więcej mają Polin zamiast Polski. Weseli Goje nie posiadają się z oburzenia – jak tak można, przecież to takie dobro być gojem w Polin, to takie szczęście pozbyć się tej uwierającej polsko-katolickiej tożsamości. Przez tę zacofaną tożsamość nie można do końca stać się golemem, ochoczo odpracowującym swoje winy wobec talmudycznej społeczności. A winy te są wielkie – samo istnienie, samo bycie Polakiem. Wszak według talmudycznej świadomości Polacy wyssali antysemityzm z mlekiem matki. Tak wielka wina wymaga wielkiego odkupienia, dlatego każdy Polak powinien dobrowolnie stać się Wesołym Gojem i z radością powitać Polin.
Skromnie, ale uroczyście
Chanuka roku 2024 (5784 według kalendarza żydowskiego) była wyraźnie inna niż w poprzednich latach. Zrezygnowano z zapalenia świecznika w centrum Warszawy, być może w związku z nadchodzącymi wyborami prezydenckimi, aby nie drażnić Polaków. Nie było też tradycyjnej Chanuki w Pałacu Prezydenckim. Odbyła się w Sejmie, ale ze zmniejszoną obsadą Wesołych Gojów. Pojawiła się natomiast przed Muzeum Niepodległości, i to od razu taka wysoka, że trzeba było wysięgnika, aby ją zapalić. W tym samym czasie pod Sejmem odbywała się demonstracja Polaków sprzeciwiających się odprawianiu tych rytuałów w polskich oficjalnych instytucjach. Wydaje się, że w roku 2024 główną Chanuką w Polsce nie była ta w Sejmie, ale właśnie ta przed Muzeum Niepodległości. Jest to logiczne – Zarówno Chabad, jak i Weseli Goje muszą wielce radować się z powodu trwającej przemiany – niepodległości Polski w niepodległość Polin. Dla nich bardzo dobrze będzie, gdy wreszcie Polin stanie się bytem niepodległym, nie związanym z tradycją i pamięcią polską i katolicką. Wtedy wreszcie uda się odmienić umysły krnąbrnych, niezadowolonych Polaków, aby zechcieli przyłączyć się do Wesołych Gojów.
Wystąpienie posła Brauna A.D. 2023 miało tę dobrą stronę, że to, co nieśmiało skrywane, stało się wreszcie jawne i powszechnie wiadome. Można więc oficjalnie już występować z chanukową propagandą. Na tę okoliczność przedstawiam innowacyjne pomysły promujące zarazem Polin, Chanukę i uczestników tych inicjatyw.
Powinno się zacząć przyznawać nagrodę Wesołego Goja Roku. W zależności od deklarowanej płci wyróżnianej osoby, Goja można zastąpić Gojką lub Goiszczem. Ponieważ przynależność do wybranego grona Wesołych Gojów realizuje się poprzez uruchomienie szczególnych uczuć, statuetką tej nagrody powinna być prawa półkula mózgowa, odpowiedzialna za intuicję, uczucia i emocje. Mielibyśmy więc Złotą, Srebrną i Brązową Półkulę. Nagroda przyznawana byłaby osobom spośród Wesołych Gojów, szczególnie zasłużonych wobec społeczności talmudycznej. Wyboru dokonywałaby Kapituła, złożona z laureatów kolejnych edycji nagrody Wesołego Goja Roku. Część głosów pochodziłaby z publicznego plebiscytu. Pierwszą Kapitułę można sformować spośród osób szczególnie zasłużonych talmudycznie. Znalezienie takich osób w Polin nie nastręczy żadnych trudności.
Drugą nagrodą, przyznawaną równolegle, mógłby być Przyjaciel Chabadu, przyznawany przez zarząd organizacji Chabad Lubawicz w Polsce. Jako statuetki można użyć Złotej, Srebrnej i Brązowej Chanuki. Ponadto każdy laureat zarówno przyznawanej przez Chabad Chanuki, jak i przez Wesołych Gojów Półmózga otrzymałby egzemplarz Talmudu w własnoręczną dedykacją rabina Szaloma Stemblera. Organizacja takich konkurencji przyniosłaby Polin wiele korzyści: konsolidacja społeczności Polin z Chabadem wokół wspólnych celów, tworzenie zasobu kadrowego dla wysokich stanowisk poliniackich, rozpoczęcie zaszczytnej tradycji, przekazywanej pokoleniowo. Złoty Półmózg na domowym ołtarzyku, Talmud z dedykacją rabina Stamblera, tytuł Przyjaciela Chabadu – to byłyby zaszczyty, tworzące nowe elity poliniackie, niepodległe wobec tradycyjnych, polskich przesądów.
Poliniactwo ponad podziałami
Jawność całej sytuacji jest również korzystna dla Polaków. Dotąd patrzyli na wyczyny polityków i innych osób z polskimi dowodami tożsamości i nie mogli opanować nieprzyjemnych uczuć. Traktowali ich jednak jako obywateli polskich i jako Polacy przyjmowali moralną współodpowiedzialność za ich wyczyny.
Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że poliniactwo i wesołogojstwo nie jest przypisane do jakiejś jednej partii. Jest raczej cechą uniwersalną i inkluzywną, nie patrzy na przynależność partyjną i deklarowane poglądy, lecz na charakter. Dotąd skrywana przynależność poliniacka utrudniała ustanowienie linii demarkacyjnej, na szczęście Weseli Goje przestali już się kryć.
Teraz więc można już pewnie i oficjalnie rozróżnić Polaków i poliniaków, obywateli państwa polskiego i Wesołych Gojów III RP. To duża ulga i ułatwienie w podejmowaniu decyzji, szczególnie przydatne, gdy Polakom znudzi się ich dotychczasowe życie golemów i postanowią odzyskać państwo. Proces odzyskiwania może być długotrwały i żmudny, albo też dynamiczny i łatwiejszy, niż się dziś wydaje. Co prawda Weseli Goje nie zakładają takiego obrotu sprawy ani nawet nie potrafią sobie tego wyobrazić, jednak ich zagraniczne cumy mogą w każdej chwili puścić wraz z rozpadem talmudycznej konstrukcji współczesnego Zachodu. Wtedy Weseli Goje znajdą się sami wobec świadomych Polaków, a wówczas duża część aparatu władzy i administracji będzie musiała zostać wymieniona. Ktoś będzie musiał ich zastąpić, więc najwyższy czas zacząć uczyć się zarządzania państwem.
Bp Kościoła katolickiego Mieczysław Cisło zapala żydowskie świece chanukowe. / Foto: kul.pl
Zapalenie świec chanukowych obok Betlejemskiego Światła Pokoju było głównym elementem symbolicznej ceremonii w czwartek przed rzekomo Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Towarzyszyła temu modlitwa żydów i chrześcijan połączona z wezwaniem do… szerzenia pokoju.
Ceremonia pod nazwą „W blasku Betlejemskiego Światła Pokoju i Świateł Chanuki. Orędzie Pokoju i Nadziei z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II” została zorganizowana przed wejściem do Collegium Norwidianum KUL, przy jednej z głównych ulic Lublina – Alejach Racławickich. Kolejne świece chanukowe zapalali przedstawiciele społeczności uniwersytetu, gminy żydowskiej i Kościoła katolickiego.
Warto zaznaczyć, że żydowskie świece chanukowe zapalali m.in. przedstawiciele Kościoła katolickiego. Przypomnijmy, że w jednym z najnowszych nagrań abp Jan Paweł Lenga odniósł się do – de facto – obchodzenia chanuki przez katolików.
– Widziałem różne kościoły w różnych częściach świata, tego nie było. To dzisiaj stało się modne, tym bardziej że chanukije proponują nie prawdziwi żydzi, którzy uznają Torę, uznają, powiedzmy, pięcioksiąg Mojżesza – a jak by uznawali pięcioksiąg Mojżesza, to powinni byliby uznać dziesięć przykazań Bożych (…), tak samo jak katolicy i wykonywać je – powiedział.
– Ale dziesięć przykazań Bożych nie zobowiązuje talmudystów i nie zobowiązuje ich Tora. Dlatego te wszystkie świeczki, które były niegdyś ważne dla narodu izraelskiego, który był prowadzony przez Boga – w Jerozolimie mieszkał Bóg, w tej świątyni ichniej. I kiedy oni doprowadzili do takiego stanu, że już nie podporządkowali się Boga rządom, a próbowali rządzić po swojemu, kiedy mieli już w raju – nie oni, ale człowieczeństwo – obiecanego Jezusa Chrystusa, który przyjdzie i zmiażdży głowę diabłu, to oni tego Chrystusa, który przyszedł, nie przyjęli – wyjaśniał.
– Wszystkie te chanuki i wszystkie te zaproszenia to mogą wyjść z tego prywatnego charakteru – proszę bardzo, chodźcie w gości jeden do drugiego, nie ma problemu. Ale robić z kościołów święta żydowskie Starego Testamentu, wracać do tego, że Żydzi czekają na swojego mesjasza – niech czekają, my już Jego mamy. Proponujcie Jego – apelował.
Przedstawiciel gminy żydowskiej, rabin i kantor Symcha Keller powiedział, że czwartek to dzień kończący żydowskie święto Chanuka, a świece przed KUL zapalane są symbolicznie jako znak nadziei.
– Ta nadzieja dotyczy pokoju, aby pokój był w Izraelu, w Palestynie, na Ukrainie. (…) Róbmy wszystko co możemy na rzecz pokoju. Zapalajmy te światła, gdzie się tylko da, z życzeniem, z całego serca, pokoju dla wszystkich ludzi na całym świecie – powiedział Keller. Nie wspomniał jednak, kto przyczynia się do braku owego pokoju w Palestynie.
Były przewodniczący Komitetu KEP ds. Dialogu z Judaizmem bp. Mieczysław Cisło twierdził, że judaizm stanowi korzenie chrześcijaństwa, a zapalone świece chanukowe to znak solidarności z narodem żydowskim.
– To światło Chanuki ma prawo też do murów naszego parlamentu, tak jak choinka, opłatek, kolędy, dlatego że my jesteśmy z tej wielokulturowej Rzeczypospolitej, gdzie naród żydowski współtworzył nasze dzieje – powiedział bp Cisło.
Grzegorz Braun na proteście przeciwko Chanuce w Sejmie / foto: Marek Skalski / “Najwyższy Czas!”
Podczas protestu przeciwko Chanuce w Sejmie głos zabrał lider KKP i unijny poseł Grzegorz Braun.
– Szczęść Boże wszystkim i niech się Pan Bóg zlituje nad tymi, którzy obarczeni dwojakimi deficytami albo intelektualnymi nie wiedzą, nie chcą wiedzieć, odrzucają fakty historyczne i polityczne, albo wiedzą, ale cierpią na deficyt moralny i ich agenda jawnie deklarowana jest odmienna od agendy istotnie realizowanej – rozpoczął Grzegorz Braun.
– Niech się zlituje nad tymi, którzy przemieniają Sejm RP w jaskinię zbójców. To słowa, które padły tutaj z ust moich najbliższych przyjaciół, współpracowników, członków komitetu politycznego Konfederacji Korony Polskiej. To były – sam się koledzy dziwię – bardzo grzeczne, wyważone, oględne stwierdzenia. No, ale mówili politycy, więc Szanowni Państwo, postawmy tę kropkę nad „i” – dodał.
– Wybór jest dla nas, nie-żydów, wedle tej fałszywej doktryny, jedyny: Służyć […]. Ale wiecie państwo, słowo „sługa”, ono też może nawet i w polszczyźnie, a zwłaszcza w staropolszczyźnie, może mieć pewien majestat. Dobra służba to coś pięknego – zauważył Braun.
– Ta perspektywa jest przed nami, nie-żydami zamknięta. Ponieważ my mamy służyć jak zwierzęta, jak bydło. I to nie jest, wbrew pozorom, specjalne odkrycie rabina Schnersona i jego wspólników. To jest ortodoksja Talmudu. To jest nauka szerzona przez 2000 lat, od kiedy odrzucony został żłóbek i krzyż Chrystusowy – stwierdził.
– Ci, którzy go odrzucili i nie uznali, uznali za stosowne kłamać, rozprzestrzeniać swoje kłamstwa na temat chrześcijaństwa i szerzyć wśród swoich pobratymców, wśród swoich dzieci z pokolenia na pokolenie, przekazywać tę straszną naukę o ludziach, nadludziach i podludziach-bydlętach – kontynuował.
– Każdy, kto bierze udział w tym rytuale istotnie dokonuje takiego wybory. Dobrze, żeby rozumiał, że dokonuje takiego wyboru. I warto odnotować, kto tam dzisiaj i kto w minionych latach w tym rytualne uczestniczył. I warto przy okazji najbliższej zapytać, po której stronie sam siebie sytuuje. Jak siebie samego postrzega – mówił.
– Czy zalicza się do nadludzi? Czy też aspiruje do tego, by być pożytecznym bydlęciem? Pożytecznym w procederze wdeptywania w ziemię tych wszystkich, którzy ten dyktat i tę fałszywą alternatywę odrzucą? – pytał Braun.
– Tak, przyłączam się do tego stwierdzenia, że to jest alternatywa wyłączająca. Nie można uzgodnić, pogodzić jednego z drugim. Nie można pogodzić naszego wzorca cywilizacyjnego – ocenił lider KKP.
– Nie tylko w wymiarze religijnym, ale także w wymiarze politycznym, świeckim. Na przykład, taki luksus, którym się właśnie wedle naszego wzorca prawno-ustrojowego, wszyscy mogą cieszyć. A to jest równość wobec prawa. Nie można tego uzgodnić z doktryną o nadludziach i podludziach – powiedział.
– I my właśnie występujemy jako politycy w obronie standardu prawno-ustrojowego .
– My nie występujemy wyłącznie w duchu religijnego uniesienia, choć nie byłoby w tym niczego złego. My nie zarażamy dewocją, choć nie byłoby w tym niczego złego. My upominamy się tu dzisiaj w tym miejscu, przed gmachem Sejmu RP, który stał się siedliskiem propagatorów, wyznawców fałszywe doktryny. My się upominamy właśnie o standard prawnoustrojowy, który jest nie do pogodzenia z tą teorią, której praktykę oglądamy w Gazie – kontynouwał.
– Upominamy się nie tylko ze względu na jakieś zaszłości historyczne, tysiąc lat obecności talmudystów na ziemiach polskich. Przybyli tutaj jako handlarze słowiańskich niewolników na rynki śródziemnomorskie, a nawet dalsze, azjatyckie. Dwa tysiące lat buntu talmudystów przeciwko Prawdzie Chrystusowej. My nie chcemy tylko wspominać historii, tylko na gruncie naszych przekonań […] religijnych i politycznych doświadczeń, chcemy przedstawić alternatywę, której ścisły kontur dopiero w przyszłości się ujawni – zapowiedział Grzegorz Braun.
– Czy chcecie dla swoich dzieci przyszłości, która jest dziś udziałem dzieci w Gazie? Czy chcecie dla polskich dzieci takiego losu? Losu niewolników, podludzi, wydanych na łaskę i niełaskę żydowskich ubermenschów? – pytał.
W poniedziałek pod siedzibą Sejmu odbywa się protest przeciwko skandalicznemu procederowi palenia chanuki przez żydów pod auspicjami przedstawicieli władz państwowych w Warszawie. Uczestnicy podkreślają, że nie może być zgody pomiędzy chanuką – świętem religii, która uznaje nas za podludzi – a Bożym Narodzeniem, które Polacy obchodzą w tym okresie.
Wśród innych przedstawicieli Konfederacji Korony Polskiej głos zabrał Grzegorz Braun. – Szczęść Boże wszystkim i niech się Pan Bóg zlituje nad wszystkimi, którzy – obarczeni dwojakimi deficytami, moralnymi albo intelektualnymi, nie wiedzą, nie chcą wiedzieć, odrzucają fakty historyczne, polityczne, albo wiedzą, ale cierpią deficyt moralny i ich agenda jawnie deklarowana jest odmienna od agendy istotnie realizowanej – niech się na nimi wszystkimi Pan Bóg zlituje – zaczął. – Niech się zlituje nad tymi, którzy przemieniają Sejm Rzeczypospolitej w jaskinię zbójców – dodał.
– Wybór jest dla nas, nie żydów, wedle tej fałszywej doktryny: służyć. Ale wiedzą Państwo, słowo sługa, może w polszczyźnie – zwłaszcza w staropolszczyźnie – mieć pewien majestat: dobra służba to coś pięknego – powiedział Braun. – Otóż, ta perspektywa jest przed nami nie żydami zamknięta, ponieważ my mamy służyć jak zwierzęta, jak bydło. I to nie jest wbrew pozorom specjalne odkrycie rabina Schneersona i jego wspólników– to jest ortodoksja Talmudu, to jest nauka szerzona przez dwa tysiące lat od kiedy odrzucony został Żłóbek i Krzyż Chrystusowy.
Jak wyjaśnił, „ci, którzy Go odrzucili, którzy Go nie uznali, uznali za stosowne kłamać, rozprzestrzeniać swoje kłamstwa na temat chrześcijaństwa i szerzyć wśród swoich pobratymców, wśród swoich dzieci, z pokolenia w pokolenie przekazywać tę straszną naukę o ludziach, nadludziach i podludziach – bydlętach”.
Poseł do europarlamentu wyraził przekonanie, że każdy, kto „bierze udział w tym rytuale, istotnie dokonuje takiego wyboru”. – Dobrze, żeby rozumiał, że dokonuje takiego wyboru. No i, szanowni państwo, warto odnotować kto tam dzisiaj i kto w minionych latach w tym rytualne uczestniczył i warto przy okazji najbliższej zapytać: po której stronie sam siebie sytuuje, jak siebie samego postrzega – czy zalicza się do nadludzi czy też aspiruje do tego, żeby być pożytecznym bydlęciem – pożytecznym w procederze wdeptywania w ziemię tych wszystkich, którzy ten dyktat i tę fałszywą alternatywę odrzucą – dodał.
Stwierdził, że wybór pomiędzy chanuką a Bożym Narodzeniem to „alternatywa wyłączająca”. – Nie można uzgodnić, pogodzić jednego z drugim. Nie można pogodzić naszego wzorca cywilizacyjnego – nie tylko w wymiarze religijnym, ale także w wymiarze politycznym, świeckim, ot na przykład taki luksus, którym się właśnie wedle naszego wzorca prawno-ustrojowego wszyscy mogą cieszyć, a to jest równość wobec prawa – nie można tego uzgodnić z doktryną o nadludziach i podludziach – mówił.
Mówca podkreślił, że jako politycy politycy w obronie standardu prawno-ustrojowego. My nie występujemy tutaj, szanowni państwo, wyłącznie w duchu religijnego uniesienia, choć nie byłoby w tym niczego złego. (…) My upominamy się tutaj dzisiaj, przed gmachem Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, który stał się siedliskiem propagatorów, wyznawców fałszywej doktryny, o standard prawno-ustrojowy, który jest nie do pogodzenia z tą teorią, której praktykę oglądamy w Gazie – kontynuował.
– To jest pytanie do państwa, do tu zebranych i do naszych rodaków: czy chcecie dla swoich dzieci przyszłości, która jest dziś udziałem dzieci w Gazie? Czy chcecie dla polskich dzieci takiego losu – losu niewolników, podludzi wydanych na łaskę i niełaskę żydowskich Übermenschów? I warto, żeby zadał sobie takie pytanie każdy poczciwy Polak, który jeszcze chce być Polakiem, a nie eurokołchoźnikiem, który jeszcze chce wolności, a nie niewoli – przekonywał Braun.
Wskazał, że wiele formacji politycznych mówi o niepodległości, ale „najwyraźniej nie zdają sobie sprawy z tego, że ani wolności, ani niepodległości, ani bezpieczeństwa być nie może tam, gdzie na piedestał jest wynoszony świecznik chanukowy.
– Czas najwyższy, żeby Polacy otrzeźwieli i zrozumieli, że nie da się koegzystować w duchu frazesu tolerancji ze zbójcami, z rozbójnikami, którzy przyszli po wszystko, przyszli po duszę i ciało, przyszli po majętność, ale żeby po nią sięgnąć, muszą najpierw dokonać pełnej demolki, pełnej dekonstrukcji polskiego ducha, polskiej świadomości, także polityczno-historycznej – powiedział Grzegorz Braun, wzywając do sprzeciwu wobec skandalicznego procederu palenia świec chanukowych w Sejmie.
Zapowiedź ponownej organizacji zapalenia świec chanukowych w polskim Sejmie sprowokowała organizację pikiety, która odbędzie się w poniedziałek przed siedzibą parlamentu przy ulicy Wiejskiej. „Tu jest Polska i tylko Polska” – podkreśla w mediach społecznościowych poseł Grzegorz Braun. „Pozwolimy również innym mniejszościom narodowym i wyznaniowym czuć się tutaj, w Sejmie, jak u siebie w domu” – mówi z kolei marszałek Szymon Hołownia.
Jeszcze przed świętami Bożego Narodzenia posłowie Konfederacji zwrócili się do marszałka Sejmu z pytaniami dotyczącymi kolejnego, planowanego na poniedziałek zapalenia świec chanukowych w gmachu naszego parlamentu. Jak pamiętamy, przed rokiem świece zostały w spektakularny sposób zgaszone z użyciem sprzętu przeciwpożarowego przez posła Grzegorza Brauna. Podkreślał on, że zapraszająca na wydarzenie sekta Chabad Lubawicz nie wyznaje tradycyjnego, biblijnego judaizmu, ale Talmud i kabałę. W ujęciu tych wierzeń nie-żydzi, czyli goje, są godni pogardy i przyrównywani do zwierząt.
Podpisani pod listem do Szymona Hołowni posłowie Roman Fritz i Włodzimierz Skalik pytają m.in., „kto jest faktycznym organizatorem wydarzenia” oraz kto z Kancelarii Sejmu wydał zgodę na jego organizację. Na zaproszeniach rozesłanych m.in. do parlamentarzystów widnieje bowiem nazwisko Szaloma Stamblera, przewodniczącego Chabad Lubawicz w Polsce.
Marszałek Sejmu Szymon Hołownia, którego cytowała „Gazeta Wyborcza”, stwierdził: –Tak jak obchodzimy tu chrześcijańską Wigilię, tak pozwolimy również innym mniejszościom narodowym i wyznaniowym czuć się tutaj, w Sejmie, jak u siebie w domu.
– Szczęść Boże! Chanuka czy Boże Narodzenie? Wybór należy do Ciebie, Polaku, Rodaku, Polski Patrioto – mówi z kolei w nagraniu zamieszczonym na profilu Tou Tube europoseł Grzegorz Braun. – Ten wybór nie jest tylko wyborem li tylko abstrakcyjnym, intelektualnym, jest wyborem praktycznym, konkretnym. W tym roku zbiegają się daty, terminy tych dwóch jakże krańcowo odmiennych w duchu, w programie celebracji świątecznych. Celebracja kluczowa, centralna dla narodzin naszej cywilizacji, cywilizacji łacińskiej, święta Bożego Narodzenia. Jezus Chrystus, Król świata, Wszechświata, Król Polski, narodził się realnie.
I to, szanowni Państwo, jest fakt historyczny, którego wspomnienie, celebrowanie jest kluczowe dla rozumienia, na jakim świecie żyjemy, a może chcielibyśmy żyć, bo cywilizacja łacińska jest w odwrocie. Zwija się, a nie rozwija; kurczy, a nie rozprzestrzenia. Jej zasady, podstawy są negowane w samym jej sercu na kontynencie europejskim – zauważył były poseł na Sejm RP.
– No i alternatywna celebracja, antycywilizacja Talmudu. Chanuka, proszę nie dać się zwieść pozorom, to święto, waham się, czy używać tego słowa, ta celebracja opakowana w celofan, szeleszcząca frazesem o tolerancji, wspólnocie, miłości, przyjaźni, to właśnie tylko frazes. W rzeczywistości za tą fasadą mamy bardzo mroczne relikty przeszłości, które jakoś nie chcą odejść w przeszłość. No i oczywiście całego świata, całej galaktyki ratować nie możemy, ale pytanie, czy możemy uratować Polskę przed tym dramatycznym i nie daj Boże tragicznym w skutkach zaburzenia hierarchii wartości, pomieszaniem porządków – mówił Braun.
– Chanuka, święta, w które celebransi recytują słowa dzielące świat, dzielące ludzkość na „naszych” i „nie naszych”. Pytanie, po jakiej stronie chcecie się Państwo usytuować. Naród Polski wybrał, tysiąc lat temu, w przyszłym roku będziemy obchodzić tysiąclecie podniesienia korony Królestwa Polskiego. To nie w kij dmuchał, tego się na Allegro nie kupi. Takiej tradycji nie można sobie zapożyczyć i sztucznie przysposobić. My tę tradycję mamy, nie zamieniajmy tej tradycji na żadną inną – wzywał europarlamentarzysta.
Braun zamieścił również w mediach społecznościowych zaproszenie na poniedziałkową pikietę przed Sejmem.
„30 grudnia o 15:15 zbierzmy się w Warszawie pod Sejmem, aby powiedzieć jasno i głośno:
Tu jest Polska i tylko Polska
Nie ma naszej zgody na odprawianie rasistowskich, plemiennych rytuałów Chanuki w polskim Parlamencie!
Polak w Polsce gospodarzem!”.
Źródła: Facebook, You Tube, Wprost, Gazeta Wyborcza, PCh24.pl
Po odmówieniu modlitwy „Anioł Pański” i udzieleniu apostolskiego błogosławieństwa Ojciec Święty podziękował za otrzymane życzenia z okazji Świąt Bożego Narodzenia i… złożył życzenia wyznawcom judaizmu z okazji święta chanuki.
Drodzy bracia i siostry, ponownie składam Wam wszystkim życzenia z okazji Świąt Bożego Narodzenia. W tych dniach otrzymałem wiele przesłań i znaków bliskości, dziękuję. Pragnę podziękować wszystkim, każdej osobie, każdej rodzinie, parafiom, stowarzyszeniom. Dziękuję wszystkim.
Wczoraj wieczorem rozpoczęły się obchody święta świata – chanuka, celebrowane przez osiem dni przez „naszych żydowskich braci i siostry” na świecie, którym przesyłam najlepsze życzenia pokoju i braterstwa – powiedział Franciszek.
Jak podkreślał wielokrotnie ks. prof. Waldemar Chrostowski, błędne byłoby przekonanie, że współczesny judaizm stanowi kontynuację Starego Przymierza i z tego powodu miałby być bardzo bliski chrześcijaństwu. Różni się on bowiem fundamentalnie od dawnego testamentu, którego sednem była zapowiedź i przygotowanie do przyjścia na świat Mesjasza, którym był Jezus Chrystus.
Marszałek Sejmu RP Szymon Hołownia odpala świecę chanukową na chanukii, spoglądając w stronę rabinów. Po prawej stronie Prezydent RP Andrzej Duda. / Foto: screen YouTube/Kanał Polityczny
30 grudnia odbędzie się protest przeciwko świętowaniu w Sejmie chanuki, żydowskiego święta organizowanego przez sektę Chabad-Lubawicz. Protest organizuje Konfederacja Korony Polskiej (KKP).
Odpalanie świec chanukowych w Sejmie to zwyczaj powiązany z sektą Chabad Lubawicz. Od lat niestety odbywa się on w obecności najważniejszych oficjeli naszego państwa, co prowokuje oczywiste pytania o to, kto rządzi w Polsce i jakich ludzi się promuje.
30 grudnia o godz. 15.45 w holu głównym gmachu Sejmu na I piętrze zostanie ponownie odpalony chanukowy świecznik. Oficjalnie na uroczystość zaproszono Konfederację.
Sprawę komentował m.in. Szymon Hołownia. Marszałek Sejmu uważa, że skoro postawił szopkę, to „żadnych gaśnic” ma nie być podczas uroczystości chanukowych w użyciu.
O sprawach pisaliśmy w artykułach dostępnych poniżej.
KKP zamierza protestować przeciwko obchodom święta żydowskiej sekty. Na czas uroczystości organizowany jest protest pod Sejmem.
„30 grudnia o 15:30 zbierzmy się w Warszawie pod Sejmem RP aby powiedzieć jasno i głośno: Tu jest Polska i tylko Polska” – napisano na profilu KKP na X.
„Nie ma naszej zgody na odprawianie rasistowskich, plemiennych rytuałów Chanuki w polskim Parlamencie! Polak w Polsce gospodarzem!” – podkreślono.
Do postu załączono grafikę. Widać na niej gaśnicę z podpisem „Tylko Ducha nie gaście”. Z jej wylotu zaś lecą biało-czerwone promienie w kierunku chanukowej świecy.
„Tu jest Polska, a nie Polin” – czytamy na grafice.
Na wydarzenie wybiera się m.in. redaktor „Najwyższego Czasu!” dr Tomasz Sommer.
30 grudnia o 15:30 zbierzmy się w Warszawie pod Sejmem RP aby powiedzieć jasno i głośno: Tu jest Polska i tylko Polska Nie ma naszej zgody na odprawianie rasistowskich, plemiennych rytuałów Chanuki w polskim Parlamencie! Polak w Polsce gospodarzem ! Do zobaczenia!
Powiernik Fundacji Rockefellera Ndidi Okonkwo Nwuneli jest prezesem/dyrektorem generalnym ONE Campaign. [182]
Ta organizacja promuje rozwój i „możliwości ekonomiczne” w Afryce oraz osiągnięcie Celów Zrównoważonego Rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Założyli ją w 2004 r. irlandzka gwiazda popu Bono, amerykański polityk Bobby Shriver i influencer Jamie Drummond – wieloletni promotor Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ – przy wsparciu koalicji organizacji pozarządowych. [183][184]
Główne finansowanie ONE pochodzi z Fundacji Billa i Melindy Gates, ale inni darczyńcy to:
Bloomberg LP, Bloomberg Philanthropies, Cargill, Ford Foundation, Open Society Foundations, Salesforce, Coca-Cola i, oczywiście, The Rockefeller Foundation. [185]
W latach Covid, była zaangażowana, obok UNICEF, WHO i TikTok, w „pomoc w zwalczaniu rozprzestrzeniania się dezinformacji na temat szczepionek przeciwko CoVID-19 – używając hashtagu #MythOrVax”. [186]
ONE była również mocno zaangażowana w naciskanie na wykorzystanie pieniędzy podatników USA na „elektryfikację Afryki”, deklarując: „Pomoc Afryce Subsaharyjskiej w zwiększeniu dostępu do nowoczesnej energii elektrycznej uratuje życie, zwiększy edukację, złagodzi skrajne ubóstwo i przyspieszy wzrost”. [187]
„Ratuj życie”. Brzmi znajomo!
W 2013 r. prezydent USA Barack Obama ogłosił plan „Power Africa” – nowe zobowiązanie w wysokości 7 miliardów dolarów dla sektora energetycznego w Etiopii, Ghanie, Kenii, Liberii, Nigerii i Tanzanii, z dodatkowymi zobowiązaniami w wysokości 9 miliardów dolarów od sektora prywatnego, w tym General Electric, Heirs Holdings, Symbion Power, Aldwych International, Harith General Partners i Husk Power Systems. [188]
Krótko mówiąc, ONE Nwuneli jest narzędziem propagandy i lobbingu dla globalnej agendy przemysłowo-imperialistycznej mafii . Nie jest zaskoczeniem, że jest ona produktem Harvard Business School i rozpoczęła karierę w biurze McKinsey & Company w Chicago. Ani też, że zasiada w zarządzie Young Global Leaders of the World Economic Forum. [189] Nwuneli wróciła do rodzinnej Afryki w 2000 r., aby pracować jako pionierska dyrektor wykonawcza Fundacji FATE, „najważniejszego inkubatora przedsiębiorczości i programu akceleratora w Nigerii” , którego celem jest „wykorzystanie kultury przedsiębiorczości o wysokim potencjale Nigeryjczyków w celu pobudzenia tworzenia miejsc pracy, rozwoju gospodarczego i oddziaływania społecznego”. [190]
Została utworzona w marcu 2000 r. przez Folę Adeolę, założyciela GTBank, który obecnie jest Guaranty Trust Holding Company Plc. [191] Być może to tylko zbieg okoliczności, że Rothschildowie mieli podmiot o nazwie Morgan Guaranty Trust of New York, który był zaangażowany w ich spekulację podczas I wojny światowej i finansowanie bolszewików w Rosji. [192][193] Założyciel jest Afrykaninem, a twarze dyrektorów organizacji są czarne, więc dla wielu osób wydawałoby się śmieszne sugerowanie, że mogliby być częścią tego imperium. Ale gdy spojrzysz na przeszłych i obecnych partnerów i darczyńców FATE Foundation, pojawia się wiele znaczących nazw – JPMorganChase Foundation, Citi Foundation, Deloitte, KPMG, The Coca Cola Foundation, Cherie Blair Foundation for Women, Google, The World Bank… [194]
Innym wymienionym partnerem, mniej znanym, jest Stanbic IBTC, który jest „członkiem Standard Bank, który działa w ponad 20 krajach w Afryce i za granicą. Jego obecność na całym świecie usług zarządzania majątkiem i rozwiązań bankowych 44 ”. [195]
Książka o historii Standard Bank ujawnia, że pierwotnie został zarejestrowany jako „Standard Bank of British South Africa, Limited” w ramach gorączki eksploatacji złóż diamentów. [196] Jedną z osób pracujących dla niego był „Sir” Lewis Michell, były minister Kolonii Przylądkowej, który był „dyrektorem British South Africa Company i jednym z powierników Rhodesa”. [197] Gdzie indziej czytamy: „W 1889 roku Cecil Rhodes założył w Londynie Brytyjską Kompanię Południowoafrykańską , aby przejąć kontrolę nad obecnymi Zimbabwe i Zambią; zmienił nazwę skolonizowanego kraju na Rodezję”. [198]
Quigley wyjaśnia, że Rhodes „gorączkowo eksploatował pola diamentów i złota w Południowej Afryce” i awansował na premiera Kolonii Przylądkowej. [199] Jeden z dziennikarzy opisał go jako „pierwszego z nowej dynastii królów pieniądza, która rozwinęła się w tych późniejszych dniach jako prawdziwi władcy współczesnego świata”. [200] Autorzy Docherty i Macgregor piszą: „Wspierany przez fundusze Rothschildów, Cecil Rhodes wykupił wiele małych przedsiębiorstw górniczych, szybko uzyskał kontrolę monopolistyczną i stał się nierozerwalnie związany z potężnym Domem Rothschildów. „Chociaż Rhodesowi przypisuje się przekształcenie De Beers Consolidated Mines w największego na świecie dostawcę diamentów, jego sukces w dużej mierze wynikał ze wsparcia finansowego Lorda NattyRothschilda, który posiadał więcej udziałów w firmie niż sam Rhodes.
„Rothschild wspierał Rhodesa nie tylko w jego przedsięwzięciach górniczych, ale także w kwestiach brytyjskiej supremacji rasowej i ekspansji Imperium. „Żaden z nich nie miał żadnych skrupułów co do stosowania siły wobec plemion afrykańskich w ich nieustępliwym dążeniu do zwiększenia brytyjskiej dominacji w Afryce”. [201] Fakt, że Nwuneli z Fundacji Rockefellera zasiada dziś w zarządzie Stanbic IBTC.
Grupa potwierdza jedynie, że służy jako wygodna afrykańska twarz dla tych samych starych bezwzględnych imperialnych najeźdźców. [202]
Teraz oczywiście eksploatacja przybiera inną formę. Nwuneli zasiada również w zarządzie Bridgespan Group, który oświadcza: „Pomagamy inwestorom wpływu generować pozytywny, mierzalny wpływ społeczny i środowiskowy wraz ze skokiem finansowym. Pomagamy filantropom odblokować znacznie więcej kapitału na rzecz zmiany społecznej o dużym wpływie skoncentrowanej na kapitale własnym”. [203]
Dla tych, którzy nie są świadomi, inwestycje „wpływowe”, które mają być zbudowane na „elektryfikacji Afryki” i imperialnej infrastrukturze UNSDGS, są, jak wyjaśniono w specjalnie wyznaczonej sekcji itryny Winter Oak, nową formą cyfrowego niewolnictwa. [204]
PAUL POLMAN
Paul Polman po raz pierwszy zwrócił moją uwagę w 2019 r., gdy był jednym z „liderów biznesu”, którzy publicznie wyrazili swoje poparcie dla Extinction Rebellion, brytyjskiej grupy kampanii „klimatycznej”.
Dla mnie i wielu innych osób pojawienie się strony internetowej „XR Business” i powiązanego z nią listu do The Times całkowicie zniszczyło prawdopodobieństwo tego rzekomo oddolnego ruchu ekologicznego. Jak napisałem wówczas: „To teraz oficjalnie była Rebelia, pozbawiona wszelkich pozorów radykalizmu.
„Zamiast tego znajdujemy listę „liderów biznesu”, którzy zidentyfikowali katastrofę ekologiczną jako kolejną okazję do wzbogacenia się.
„I są gotowi przejąć i wykorzystać prawdziwą miłość ludzi do życia i natury, aby promować swój program spekulacyjny”. [205]
To, czego nie zauważyłem w kwietniu 2019 r., to fakt, że miesiąc wcześniej Polman został mianowany członkiem zarządu Fundacji Rockefellera, obok Patty Stonesifer, byłej dyrektor generalnej Fundacji Billa i Melindy Gates.
W komunikacie prasowym z okazji przybycia tych „dwóch globalnych liderów” stwierdzono: „Paul Polman jest przewodniczącym Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC), The B Team i wiceprzewodniczącym UN Global Compact. „Paul wcześniej pełnił funkcję CEO w Unilever (2009-2018) i zdobył bogate doświadczenie jako lider w branży dóbr konsumpcyjnych, pełniąc jednocześnie funkcje kierownicze w firmach Nestle i Procter & Gamble. „Pan Polman został mianowany członkiem Panelu Wysokiego Szczebla Sekretarza Generalnego ONZ , który opracował Celów Zrównoważonego Rozwoju (SDGs) i nadal pełni funkcję wyznaczonego przez ONZ Rzecznika SDG”. [206]
Sam Polman ogłosił: „Jestem absolutnie zachwycony, że mogę dołączyć do Rady Powierniczej, aby wesprzeć dążenie Fundacji do jeszcze większych ambicji w dostarczaniu transformacyjnych zmian”. [207] „Jeszcze większych ambicji w dostarczaniu transformacyjnych zmian”.
To brzmi dla mnie jak groźba!
Przyjrzyjmy się niektórym wymienionym afiliacjom „globalnego lidera” Polmana.
Międzynarodowa Izba Handlowa opisuje siebie jako „najbardziej powiązaną w sieć organizację biznesową na świecie, docierającą do ponad 45 milionów firm w ponad 170 krajach”. [208] Chwali się ona, że ma „dostęp do rządów” i że ma wpływ „na wszystkie aspekty biznesu, w tym handel, inwestycje, zrównoważony rozwój, opodatkowanie, prawo konkurencji i własność intelektualną”. [209] Jej założyciele z 1919 r. byli najwyraźniej znani jako „kupcy pokoju” i „uznali potężną rolę, jaką handel i inwestycje mogą odegrać w promowaniu pokoju i dobrobytu między narodami”. [210] Jak podaje Wikipedia: „Międzynarodowa Izba Handlowa została założona w 1919 r., aby służyć światowemu biznesowi poprzez promowanie handlu i inwestycji, otwartych rynków towarów i usług oraz swobodnego przepływu kapitału”. [211] Jak twierdzi sama organizacja, był to „czas, w którym żaden światowy system zasad nie regulował handlu, inwestycji, finansów ani stosunków handlowych”. [212]
Wyobraźcie to sobie! Jaki koszmar!
Obecnie Międzynarodowa Izba Handlowa jest zainteresowana dostarczaniem „rozwiązań” – „od przyspieszenia zrównoważonego rozwoju i działań na rzecz klimatu po kształtowanie otwartej, zaufanej i interoperacyjnej gospodarki cyfrowej”. [213] Deklaruje: „Naszym celem jest umożliwienie biznesowi zapewnienia pokoju, dobrobytu i możliwości dla wszystkich”. [214]
Proszę, niech ktoś mi poda wiadro do zwymiotowania…
Zespół B Team, w którym uczestniczył również Polman, został założony wspólnie przez Richarda Bransona z Virgin i Jochena Zeitza (byłego dyrektora generalnego Puma SE) w 2013 roku. [215] Dziennikarz śledczy Cory Morningstar poinformował w 2019 roku, że jego głównymi fundatorami byli Ford Foundation, Kering Group, Guilherme Leal, Strive Masiyiwa, Joann McPike, The Tiffany and Co. Foundation i Virgin Unite – wraz z Unilever i The Rockefeller Foundation. [216]
Był jednym z partnerów założycielskich We Mean Business, wraz z Business for Social Responsibility, CDP, Ceres, The Climate Group, The Prince of Wales’s Corporate Leaders Group i World Business Council for Sustainable Development. Jak napisał Morningstar: „Razem te organizacje reprezentują najpotężniejsze – i bezwzględne – korporacje na planecie, grupy śliniące się na uwolnienie 100 bilionów dolarów, aby zasilić czwartą rewolucję przemysłową”.
UN Global Compact, którego Polman był wiceprzewodniczącym, został ogłoszony przez ówczesnego sekretarza generalnego ONZ Kofiego Annana na Światowym Forum Ekonomicznym w Davos w 1999 roku.
Należy zauważyć, że wszystko, co widzimy dzisiaj, było planowane od dziesięcioleci.
Annan ostrzegał: „Globalizacja jest faktem życia. Ale uważam, że nie doceniliśmy jej kruchości”. [217]
Globalny system był, jak wyjaśnił w późniejszym komunikacie prasowym, „podatny na reakcję ze strony wszystkich ‘izmów’ naszego postzimnowojennego świata: protekcjonizmu, populizmu, nacjonalizmu, szowinizmu etnicznego, fanatyzmu i terroryzmu”. [218]
To właśnie w celu wzmocnienia uścisku tego systemu, zasadniczo przeciwko wybuchom demokratycznego oporu, zbudowano następnie totalitarną globalną infrastrukturę opartą na UNSDGs – z udziałem Polmana, jak słyszeliśmy. [219]
Profil Fundacji Rockefellera Polmana ujawnia , że współpracuje on również z firmą o nazwie Systemiq – „Odblokowujemy zmiany systemowe poprzez rozwijanie zaufanych, pełnych zaangażowania partnerstw z liderami społeczeństwa obywatelskiego, innowacyjnymi inwestorami, rządem, iznesem i finansami”. [220][221]
Jednak najbardziej znany jest ze swojej kadencji jako dyrektor generalny ogromnego brytyjskiego międzynarodowego przedsiębiorstwa Unilever plc. W 2012 r., gdy był szefem firmy, chwalił się:
„Unilever jest jednym z wiodących dostawców szybko zbywalnych dóbr konsumpcyjnych, którego produkty są dostępne w sprzedaży w ponad 190 krajach. Naszemu silnemu portfolio marek żywności, domu i pielęgnacji ciała ufają konsumenci na całym świecie – kupują 170 miliardów opakowań naszych produktów rocznie.
„Produkujemy jedne z najbardziej znanych marek na świecie, zajmując pozycje lidera w wielu kategoriach, w których konkurujemy. […] Nasze 14 najlepszych marek ze sprzedażą przekraczającą 1 miliard euro to Axe/Lynx, Dove, Dirt is Good do prania, Becel/Flora, lody Heartbrand, Hellmann’s, Knorr, Lipton, Lux, Magnum, Rama, Rexona, Sunsilk i Surf. […] „Jesteśmy numerem jeden na świecie w kategoriach takich jak pikantne przysmaki, dressingi, herbata, lody, smarowidła, dezodoranty i masowa pielęgnacja skóry oraz numerem dwa na świecie w myciu i codziennej pielęgnacji włosów. Zajmujemy silną pozycję lokalną w pielęgnacji jamy ustnej i czyszczeniu gospodarstwa domowego”. [222]
„Uni” w nazwie Unilever pochodzi od Naamloze Vennootschap Margarine Unie, holenderskiej firmy utworzonej w 1927 r. w wyniku połączenia czterech firm produkujących margarynę. A „Lever” pochodzi od Lever Brothers, producenta mydła, który z kolei połączył się z Margarine Unie dwa lata później. [223] William Lever „był zwolennikiem ekspansji Imperium Brytyjskiego, szczególnie w Afryce i Azji, które dostarczało olej palmowy, kluczowy składnik linii produktów Lever”. [224]
Droga Unilever do imperialnej globalnej chwały nie obyła się bez kontrowersji. W 2001 r. firma została zmuszona do zamknięcia swojej fabryki termometrów w Tamil Nadu w Indiach z powodu skażenia sąsiednich terenów przez składowane odpady rtęciowe. Związek zawodowy reprezentujący niektórych pracowników fabryki twierdził, że 45 pracowników i 18 dzieci zmarło z powodu toksycznych skutków, a inni cierpieli na długotrwałe zaburzenia nerek, mózgu i neurologiczne. Uzyskanie jakiegokolwiek odszkodowania od Unilever zajęło lata, a firma próbowała zaprzeczyć, że cokolwiek się stało , ale ostatecznie w 2016 r., 15 lat później, firma wykrztusiła, osiągając ugodę z 591 byłymi pracownikami i ich rodzinami. [225] W 2007 r. firma została oskarżona o brak ochrony pracowników i ich rodzin na jednej ze swoich plantacji herbaty w Kenii. Po tym, jak siedem osób zginęło, 50 zostało zgwałconych, a wiele zostało rannych w wyniku wybuchu przemocy, firma po prostu „tymczasowo zamknęła plantację, wysłała pracowników do domu i nie wypłacała im wynagrodzeń przez sześć miesięcy”. [226]
Unilever jest oskarżany o „nieustępliwe ukrywanie się za swoją strukturą korporacyjną”, aby uniknąć prawnych środków zaradczych w tej sprawie. [227] W 2011 r. Unilever i Procter & Gamble zostały ukarane przez Komisję Europejską grzywną w wysokości 315 mln euro za prowadzenie kartelu ustalającego ceny proszku do prania w ośmiu krajach europejskich. [228] W 2019 r. Związek Zawodowy Pracowników Przemysłu Spożywczego i Pokrewnych poinformował, że siły bezpieczeństwa zatrudnione przez Unilever zaatakowały strajkujących pracowników gumowymi kulami, gazem pieprzowym i kulkami z farbą, gdy ci pokojowo pikietowali zakład Unilever w Durbanie w Republice Południowej Afryki. [229] W listopadzie 2024 r. kontrowersje przeniosły się na Izrael, a marka lodów Ben & Jerry’s złożyła pozew przeciwko Unilever za blokowanie prób wyrażenia poparcia dla palestyńskich uchodźców. [230]
Zgodnie z pozwem: „Ben & Jerry’s czterokrotnie próbował publicznie wypowiedzieć się na rzecz pokoju i praw człowieka. Unilever uciszył każdą z tych prób”. Ben & Jerry’s próbował wezwać do zawieszenia broni, wesprzeć bezpieczne przejście palestyńskich uchodźców, poprzeć studentów protestujących na amerykańskich uczelniach przeciwko śmierci cywilów w Strefie Gazy i opowiadać się za wstrzymaniem amerykańskiej pomocy wojskowej dla Izraela, „ale został zablokowany przez Unilever”. Ben & Jerry’s grozi rozwiązaniem zarządu Unilever i pozwem jego członków w tej sprawie, a także żąda 5 milionów dolarów w formie płatności na rzecz Ben & Jerry’s, aby marka mogła przekazać darowizny na rzecz wybranych przez siebie grup zajmujących się prawami człowieka. [231]
Pozew jest eskalacją długotrwałego sporu. Ben Cohen i Jerry Greenfield, żydowscy współzałożyciele lodów Ben & Jerry’s, sprzedali swoją firmę o tej samej nazwie firmie Unilever w 2000 roku za 326 milionów dolarów. [232]
W ramach umowy przejęcia Cohen i Greenfield nadal mieli prawo podejmować decyzje dotyczące misji społecznej marki i ogłosili w 2021 roku, że ich produkty nie będą już sprzedawane na Zachodnim Brzegu i w częściach spornej Wschodniej Jerozolimy. Nie zostało to dobrze przyjęte w firmie Unilever, która ostatecznie obeszła problem, sprzedając swój izraelski oddział Ben & Jerry’s lokalnemu franczyzobiorcy, który mógł kontynuować sprzedaż produktu pod słynną nazwą marki klientom zarówno w Izraelu, jak i na okupowanych terytoriach palestyńskich. [233]
SHARON PERCY ROCKEFELLER
Oczywiste jest, że dla utrzymania fasady „Rockefeller” ważne jest, aby na tablicy informacyjnej Fundacji znajdowała się przynajmniej jedna osoba nosząca nazwisko rodzinne.
To zadanie przypadło Sharon Percy Rockefeller, żonie byłego senatora Wirginii Zachodniej Johna Davisona „Jaya” Rockefellera IV. [236]
Ma ona duże doświadczenie w tej dziedzinie, gdyż wcześniej była członkiem zarządu Rockefeller Philanthropy Advisors, Rockefeller Brothers Fund i Rockefeller Family Office – była również przewodniczącą Rockefeller Cousins Association. [237]
Jej ojcem był Charles Harting Percy, znany również jako Chuck Percy, biznesmen i polityk, który był prezesem Bell & Howell Corporation od 1949 do 1964 roku i republikańskim senatorem USA od 1967 do 1985 roku. [238]
Pomimo bogatego urodzenia, dorosłe życie Sharon Percy Rockefeller zaczęło się traumatycznie, gdy w 1966 roku jej 21-letnia siostra bliźniaczka Valerie została zamordowana przez tajemniczego 57-letniego intruza w 17-pokojowej rezydencji rodziny w North Shore w Chicago. [239]
Obecnie jest najbardziej znana ze swojej wieloletniej roli prezesa i dyrektora generalnego WETA, głównej publicznej stacji telewizyjnej w Waszyngtonie. Jej profil WETA wymienia bardzo szeroki zakres działań i zaangażowań, w tym okres pełnienia funkcji przewodniczącego Corporation for Public Broadcasting i 19 lat w zarządzie dyrektorów PBS – Public Broadcasting Service. [240] Była członkiem zarządu Sotheby’s i PepsiCo, Inc. W 2022 r. została członkiem komitetu nominacyjnego Ruth Bader Ginsburg Woman of Leadership Award, przyznawanej przez Fundację Dwighta D. Oppermana , której ceremonii w 2021 r. przewodniczył David Rubenstein, współzałożyciel Carlyle Group. [241][242] W tym samym roku została członkiem Council on Foreign Relations, obok byłego dyrektora zarządzającego Carlyle Group i współpowiernika Fundacji Rockefellera Beschlossa. [243] Sharon Percy Rockefeller zasiadała również w komitecie sterującym grupy Bilderberg. [244] Ta niesławna instytucja, założona w 1954 r., pierwotnie cieszyła się wysokim poziomem tajemnicy, chociaż pojawienie się Internetu sprawiło, że jej istnieniu nie można było zaprzeczyć, nawet jeśli korporacyjne media, gdy w ogóle o niej wspominają, nadal przedstawiają ją jako nieszkodliwy „gabinet dyskusyjny”. W rzeczywistości jest to, jak podkreśla informacyjna strona internetowa WikiSpooks, „międzynarodowe głębokie państwo (deep state) środowisko o dużym znaczeniu”.
Strona dodaje: „Około 120 finansistów, przywódców wojskowych, szefów korporacji, państw narodowych i głęboko wierzących polityków spotyka się, aby omówić projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania (takie jak, według byłego przewodniczącego, utworzenie euro). „19 członków Bilderberg zostało wymienionych w Czarnej księdze Jeffreya Epsteina. Grupa została oskarżona o udział w atakach pod fałszywą flagą, ale takie zarzuty mogą bardziej odpowiadać środowiskom głębokiego państwa, takim jak Le Cercle. Ponad 10% członków Bilderberg odegrało ważną rolę w wydarzeniu COVID-19”. [245]
Komitet sterujący Bilderberg, do którego należała Sharon Percy Rockefeller, został utworzony w latach 50. „Komitet sterujący składa się z wielu bankierów i biznesmenów, przy czym konkretne firmy są dobrze reprezentowane (takie jak IBM i Coca Cola). „Dużo biznesmenów będących członkami komitetu jest również członkami Klubu 1001 i/lub mówcami na Światowym Forum Ekonomicznym.
„Zazwyczaj członkowie komitetu sterującego to seryjni uczestnicy spotkań Bilderberg, ale niektórzy – tacy jak Klaus Schwab – uczestniczą w nich rzadko”. [246]
Jego skład jest wybierany przez bardziej elitarną i tajemniczą grupę doradczą Bilderberg, której ostatnim znanym przewodniczącym w 2001 r. był członek rodziny Sharon Percy Rockefeller przez małżeństwo – David Rockefeller, założyciel Komisji Trójstronnej i przewodniczący Chase Manhattan Bank. [247]
W maju 2012 r. David Rockefeller „połączył historyczną umowę biznesową” z Rothschildami, jak to ujął Vanity Fair – RIT Capital Partners, kierowany przez Rothschildów, kupił 37 procent akcji Rockefeller Financial Services. [248]
Jednak pomysł, że rodziny przyjęły „nowo odkryte partnerstwo”, jest mało trafny, ponieważ, jak widzieliśmy, rodziny te były już zaangażowane w tajne rozmowy w 1892 r.!
Opisując relację między zmarłymi już starszymi Davidem Rockefellerem i Jacobem Rothschildem, artykuł mówi: „Znają się od 50 lat; mieli też analogiczne żywoty, dorastając w wielkich posiadłościach i otoczeni mnóstwem dzieł sztuki o bajońskich cenach, duchem przodków i rodzeństwem… Oboje rozpoczęli karierę w finansach”. [249] Kiedy David Rockefeller zmarł w wieku 101 lat w 2017 roku, firma JP Morgan Chase & Co Rothschildów wykupiła całostronicową reklamę w sekcji biznesów w New York Times.
W ogłoszeniu tym Jamie Dimon, prezes i dyrektor generalny JP Morgan, były członek zarządu Federal Reserve Bank of New York, napisał, że Rockefeller pozostawił „niezatarty, pozytywny ślad na naszym świecie jako lider w dziedzinie filantropii, sztuki, biznesu i spraw globalnych”. [250]
JUAN MANUEL SANTOS
Juan Manuel Santos jest kolumbijskim biznesmenem i politykiem, który był prezydentem tego południowoamerykańskiego kraju w latach 2010–2018. Kształcił się, podobnie jak wielu jego pobratymców, w London School of Economics i na Harvardzie. [251] Santos pracował w sercu imperium przez dziewięć lat jako szef kolumbijskiej delegacji w Międzynarodowej Organizacji Kawy, która została „utworzona w 1963 r. w Londynie pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych ze względu na gospodarcze znaczenie kawy” i „administruje Międzynarodową Umową Kawową, ważnym instrumentem współpracy rozwojowej”. [252]
Był częścią obecnie niesławnej Global Leaders for Tomorrow w 1993 r. WEF, obok Tony’ego Blaira i, jak widzieliśmy, kolegi powiernika Fundacji Rockefellera Browna. [253] Jego rodzina jest bogata i wpływowa , a od 1913 do 2007 roku byli oni większościowymi udziałowcami El Tiempo, wiodącej 62-tysięcznej kolumbijskiej gazety. Bez wątpienia pomogło to Santosowi zostać zastępcą wydawcy i autorem artykułów redakcyjnych przez osiem lat w tej samej publikacji. Podczas pobytu tam, jak informuje Fundacja Rockefellera , „zdobył Nagrodę Króla Hiszpanii za Dziennikarstwo za serię kronik, które ujawniły korupcję rewolucji sandinistowskiej w Nikaragui”. [254] Za nagrodami Króla Hiszpanii stoją dwie organizacje . [255] Pierwszą z nich jest hiszpańska międzynarodowa agencja informacyjna EFE, utworzona w 1939 r. pod dyktaturą Franco przez ministra spraw wewnętrznych generalisimusa Ramóna Serrano Súñera, neofalangistę znanego ze swojego pronazistowskiego stanowiska podczas II wojny światowej, kiedy to wezwał do wysłania hiszpańskich wojsk do walki u boku hitlerowskiego Wehrmachtu na froncie rosyjskim. [256] Drugą jest hiszpańska Agencja Współpracy Międzynarodowej na rzecz Rozwoju (AECID), której cele obejmują „wspieranie wzrostu gospodarczego i wkład w postęp społeczny, kulturalny, instytucjonalny i polityczny w krajach rozwijających się, w szczególności tych o historyczne lub kulturowe związki z Hiszpanią”. [257]
Co ciekawe, korzenie AECID również leżą w reżimie Franco – został założony w 1946 r. jako Instytut Kultury Hiszpańskiej. [258] Nie trzeba dodawać, że Santos jest wielkim zwolennikiem dochodowego globalnego procesu znanego jako „rozwój”. [259]
„Był jednym z pierwszych promotorów Celów Zrównoważonego Rozwoju (SDGs), które stały się światową agendą w 2015 r. (oficjalnie zaproponował je na Szczycie Rio+20 w 2012 r.)”, wyjaśnia Fundacja Rockefellera. [260]
Był współzałożycielem Multidimensional Poverty Peer Network, której celem wydaje się nie tyle zwalczanie ubóstwa, co jego mierzenie. [261]
To osobliwe podejście podziela Bank Światowy, który na swojej stronie internetowej stwierdza: „Miara Banku Światowego czerpie inspirację i wskazówki z innych znaczących globalnych wielowymiarowych miar, w szczególności z Wielowymiarowego Indeksu Ubóstwa opracowanego przez Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju i Uniwersytet Oksfordzki”. [262]
Rzeczywiście, MPPN Santosa jest prowadzony przez Oxford Poverty and Human Development Initiative, „środek badawczy pracujący nad wielowymiarowym pomiarem ubóstwa i dobrostanu”. [263] [264] Ta organizacja jasno daje do zrozumienia, że jej projekt jest ściśle powiązany z Agendą ONZ na rzecz Zrównoważonego Rozwoju 2030 i jej Celami Zrównoważonego Rozwoju, oświadczając, że „globalny MPI i wiele krajowych MPI zostało zaprojektowanych tak, aby ściśle odpowiadały 17 Celom Zrównoważonego Rozwoju (SDG)”. [265]
Kategorie SDG stanowią podstawę inwestycji „wpływowych”, których celem jest komodyfikacja i czerpanie zysków z ubóstwa, a także ze złego stanu zdrowia, dyskryminacji, degradacji środowiska i innych zidentyfikowanych problemów wymagających „rozwiązań” finansowanych ze środków prywatnych.
Jak wyjaśniłem, wiodącą postacią stojącą za oszustwem wpływowym jest „Sir” Ronald Cohen, brytyjski biznesmen znany z finansowania neoliberalnych rządów Nowej Partii Pracy Tony’ego Blaira i kolegi Santosa, powiernika Fundacji Rockefellera Gordona Browna. [266]
Mając to na uwadze, wraz ze wspólnym pielęgnowaniem WEF przez Santosa i Blaira, nie jest całkowicie zaskakujące, że Santos był wiodącym hiszpańskojęzycznym publicystą politycznego podejścia Blaira do „Trzeciej Drogi” – zwłaszcza w El Tiempo. [267]
Santos, którego nazwano „człowiekiem Blaira w Bogota”, współzałożyciel i lider Partii Społecznej Jedności Narodowej (Partia U), która wydaje się być kolumbijską wersją Nowej Partii Pracy. [268][269] Jego orędownictwo za połączeniem socjalizmu i kapitalizmu, „wykorzystywanie rynków, gdzie to możliwe, i państwa, gdzie to konieczne” wpisuje się w piękną tradycję korporacjonizmu publiczno-prywatnego zapoczątkowanego przez Benito Mussoliniego. [270] I tak jak Blair jest obecnie pamiętany głównie przez brytyjską opinię publiczną jako zbrodniarz wojenny, tak przeszłość Santosa ma swoją ciemną stronę. Kiedy był ministrem obrony Kolumbii, armia pod jego dowództwem zamordowała tysiące niewinnych cywilów, udając, że byli partyzantami. „Żołnierze zwabiali biednych lub upośledzonych umysłowo cywilów do odległych części kraju, oferując im pracę, zabijali ich i przedstawiali władzom jako partyzantów zabitych w bitwie, w celu zawyżenia liczby ofiar i otrzymania awansów lub innych korzyści”. [271] Szczyt rzezi przypada na lata 2006–2009, czyli dokładny okres, w którym Santos dowodził armią . [272] Co więcej, gdy został prezydentem, Santos próbował zablokować ściganie cywilne żołnierzy , popierając „dwa akty prawne, które łącznie mogłyby sprawić, że sprawy, które wciąż nie zostały rozpatrzone, powrócą do jurysdykcji wojskowej”, donosił Los Angeles Times w 2012 r .
„Grupy zajmujące się prawami człowieka odpowiadają, że takie zmiany mogłyby utrudniać wymierzanie sprawiedliwości i zmniejszać szanse na ustalenie, z jak wysokiego szczebla dowództwa wojskowego pochodziły rozkazy dotyczące takich zabójstw ”. [273] Ale tak samo, jak zbrodnie wojenne Blaira w Iraku doprowadziły płynnie do tego, że spędził osiem lat jako „wysłannik pokoju na Bliski Wschód 66 ” światowego establishmentu , tak w 2016 r. Santos został jedynym laureatem Pokojowej Nagrody Nobla w tym roku. [274][275] Następnie założył Fundację Compaz, która „przyczynia się do budowania pokoju i pojednania w Kolumbii… dzieląc się wiedzą i doświadczeniem na temat kolumbijskiego modelu pokoju”. [276] Przewodniczy również The Elders, londyńskiej grupie „niezależnych światowych liderów pracujących razem na rzecz pokoju, sprawiedliwości, praw człowieka i zrównoważonej planety”, którzy są szczególnie zaniepokojeni „zagrożeniami egzystencjalnymi dla ludzkości , które wymagają zbiorowej odpowiedzi – klimatem, kryzysami, pandemiami…” [277]
Różne organizacje globalistyczne wzmocniły narrację Santosa, jak możemy przeczytać w jego profilu na stronie Fundacji Rockefellera – nie w ostatniej kolejności jego starzy przyjaciele z WEF, którzy „przyznali mu wyjątkową nagrodę Global Statesman Award w uznaniu jego przywództwa i wkładu w pokój”. [278] Dowiadujemy się również, że Santos otrzymał nagrodę Chatham House Prize w 2017 r. „w uznaniu jego roli w formalnym ratyfikowaniu porozumienia pokojowego z grupą rebeliantów FARC i zakończeniu konfliktu zbrojnego w Kolumbii”.
I że został uhonorowany zaszczytem pojawienia się na okładce magazynu Time, a także dwukrotnie znalazł się na liście 100 najbardziej wpływowych osób na świecie. „Pokojowa” rola Santosa doprowadziła również do przyznania mu nagrody Shalom Prize od latynoamerykańskiego oddziału Światowego Kongresu Żydów.
Uprzejmie powiedział na ceremonii w 2012 roku w Bogocie, w której uczestniczył prezes Światowego Kongresu Żydów Ronald S. Lauder, że każde „porozumienie pokojowe” z Palestyńczykami „musi obejmować uznanie Izraela za państwo narodowe narodu żydowskiego”. [279]
ADAM SILVER
Sport dzisiaj jest po prostu kolejnym sektorem wielkiego biznesu – po prostu kolejnym sposobem zarabiania pieniędzy. I, jak pokazałem w swoim artykule z maja 2024 roku „Program olimpijski to zysk i kontrola”,jest to również kolejny sposób promowania globalnego imperializmu i wyzysku. [280]
Międzynarodowy Komitet Olimpijski, który szczyci się własnym Programem Młodych Liderów w stylu WEF, wyraźnie oświadczył, że pracuje nad „projektami, które wykorzystują sport jako narzędzie rozwoju i promują Cele Zrównoważonego Rozwoju (SDGs)”. [281]
W tym kontekście w zarządzie Fundacji Rockefellera zasiada Adam Silver, komisarz Narodowej Ligi Koszykówki USA od 2014 r. Fundacja z entuzjazmem: „Silver został nazwany Dyrektorem Dekady SportsBusiness Journal i zajął pierwsze miejsce na corocznej liście 50 najbardziej wpływowych osób w biznesie sportowym. „Silver przewodniczy globalnemu biznesowi sportowemu i medialnemu zbudowanemu wokół czterech profesjonalnych lig sportowych: Narodowej Ligi Koszykówki, Narodowej Ligi Koszykówki Kobiet , NBA G League i NBA 2K League. „Jest oddany rozwojowi koszykówki na całym świecie, przyjmując innowacje i nowe technologie”. [282]
Raport „Social Impact Report” organizacji Silvera z lat 2022–2023 koncentruje się na „NBA Cares i jego globalnym wpływie” – NBA Cares jest „globalnym programem odpowiedzialności społecznej”. [283] Globalna wizja NBA ma silnie imperialistyczny ton, a Afryka jest w centrum uwagi, podobnie jak u wielu współpracowników Fundacji Rockefellera.
Francja, z jej trwającymi tam wpływami kolonialnymi, jest wykorzystywana jako wspólnik w lokowania koszykówki w celu promowania globalistycznej agendy.
Dowiadujemy się: „Rozpoczęty w Casablance w Maroku i Lagos w Nigerii, program NBA & AFD Basketball Experience to wspólna inicjatywa NBA Africa i Agence Française de Développement (AFD) skupiona na wykorzystaniu koszykówki jako platformy do promowania włączenia społecznego i wspierania uczniów szkół średnich w stawaniu się twórcami zmian w swoich społecznościach.
„Do tej pory inicjatywa dotarła do setek tysięcy młodych ludzi poprzez koszykówkę i programowanie umiejętności życiowych”.
Programowanie umiejętności życiowych?
Aby wzmocnić francuski aspekt: w 2023 r. Silver udał się do Paryża, aby spotkać się z prezydentem Emmanuelem Macronem.
Uzgodnili rozszerzenie „programów młodzieżowych” wokół koszykówki we Francji „i dodatkową pracę nad rozwojem gry w Afryce, przy czym zarówno liga, jak i Francja zobowiązały się do dalszych inwestycji tam, w tym obiektów zdolnych do organizowania meczów Basketball Africa League”. Silver powiedział, że Macron podziela jego przekonanie, że koszykówka może być „globalnym motorem napędowym”. Dodał:
„Bardzo dobrze rozpoznaje wszystkie nasze globalne plany, szczególnie w Afryce”.
Oczywiście!
Sam Macron oświadczył: „Jestem zachwycony i dumny z wyboru NBA, aby uczynić Francję i Paryż jednym ze swoich uprzywilejowanych placów zabaw na świecie”. Powiedział, że umowa odzwierciedla „szczególne i długotrwałe relacje, jakie Francja ma z NBA”, które działało „na rzecz naszej polityki rozwojowej w Afryce”. [284] „NBA Africa” została utworzona w celu promowania tej agendy rozwoju na kontynencie, z biurami w Senegalu, Republice Południowej Afryki, Nigerii, Kenii i Egipcie. [285]
Lista jej partnerów jest interesująca. [286] Jednym z nich jest Africell, amerykańska firma telefonii komórkowej, która ma 12 milionów abonentów telefonii komórkowej w krajach takie jak Gambia, Uganda, Demokratyczna Republika Konga i Sierra Leone, a w 2021 r. zabezpieczyły pożyczkę w wysokości 105 mln USD od grupy finansistów pod przewodnictwem londyńskiego Gemcorp. [287] Drugim partnerem NBA jest kenijski Safaricom, kolejna firma telefonii komórkowej, która „wspierana inwestycją w wysokości 500 mln USD od amerykańskiej Development Finance Corporation (DFC), stoi na czele konsorcjum, które zbuduje nową sieć komórkową w Etiopii, najludniejszym kraju Afryki Wschodniej”. [288]
Bez wątpienia obie te firmy i ich fundatorzy – wraz z partnerem NBA Africa, Spotify, firmą zajmującą się strumieniowym przesyłaniem muzyki – nie mogą się doczekać „elektryfikacji Afryki”, jak zaproponował kolega Silvera z Rockefeller Foundation, Nwuneli. Co ciekawe, innym partnerem NBA Africa jest bank Stanbic, który jest również partnerem fundacji FATE, której przewodził Nwuneli.
Innymi partnerami są francuski producent koniaku Hennessy, dla którego RPA stała się trzecim co do wielkości rynkiem na świecie – marka ta chce dalej rozwijać się w Afryce – oraz Maven Development, egipska filia amerykańskiej Riverwards Group. [289][290][291]
Kolejnym partnerem jest Allianz, największa na świecie firma ubezpieczeniowa i największa – osobowa firma świadcząca usługi finansowe w Europie.
Niemieckie przedsiębiorstwo było głównym zwolennikiem nazistów, przyczyniając się finansowo do ich rozwoju, zanim doszli do władzy w 1933 r., a jego dyrektor Kurt Schmitt został ministrem w pierwszym gabinecie Hitlera. [292] Ale teraz wszystko jest w porządku, ponieważ po wojnie Allianz wsparł utworzenie Międzynarodowej Komisji ds . Roszczeń Ubezpieczeniowych z Okresu Holokaustu i został członkiem-założycielem niemieckiej fundacji Pamięć, Odpowiedzialność i Przyszłość, która wypłaciła miliardy euro odszkodowań ofiarom reżimu nazistowskiego. [293] Znana z nazwy w języku niemieckim jako EVZ Foundation, ta organizacja pojawiła się w moich badaniach w 2023 r. ze względu na finansowanie sieci oczerniających dysydentów antysystemowych. [294] Partner NBA, Allianz, jest dziś pod ostrzałem za poparcie współczesnego holokaustu, a mianowicie tego przeprowadzanego przez Izrael. W październiku 2024 r. protestujący zaatakowali 10 biur Allianz w Wielkiej Brytanii z powodu ich powiązań z największą firmą zbrojeniową państwa syjonistycznego, Elbit Systems. [295]
Palestine Action spryskało w nocy dziewięć biur Allianz czerwoną farbą i zajęło jego siedzibę główną w Guildford. [296] Kolejnym partnerem NBA Africa jest amerykańska międzynarodowa korporacja naftowo-gazowa ExxonMobil. Jakie może być jej zainteresowanie Afryką?
Oprócz wspierania i podżegania neokolonializmu w Afryce i na Bliskim Wschodzie, NBA ma również na celu amerykańską populację, szczycąc się zaangażowaniem w „programy oddziaływania społecznego skupione na młodzieży, edukacji, braku bezpieczeństwa żywnościowego i włączeniu” w stanie Utah i generując 280 milionów dolarów „wpływu ekonomicznego” w Salt Lake City. [297] NBA jest dumna z tego, że „jest zgodna z Ramami Działań Narodów Zjednoczonych na rzecz Sportu na rzecz Klimatu ” i chce „inspirować naszych fanów i partnerów do minimalizowania wpływu na środowisko i napędzania szerszego postępu”.
NBA jest również zainteresowana zwykłymi problemami oddziaływania interseksualnego, takimi jak „zdrowie psychiczne”, „sprawiedliwość społeczna” i „wartości różnorodności, równości i włączenia”, a nawet uruchomiła „Krajową Koalicję na rzecz Sprawiedliwości Społecznej Koszykówki”.
Raport o wpływie społecznym mówi nam: „NBA nawiązała współpracę z Organizacją Narodów Zjednoczonych i Grupą Roboczą ds. Sportu Szczytu Globalnego Eradicate Hate, aby utworzyć Grupę Roboczą ds. Sportu ONZ i Szczytu Globalnego Eradicate Hate. „NBA jest również członkiem Rady Liderów Sportu ADL, partnerstwa mającego na celu promowanie zmian społecznych i potępianie dyskryminacji w naszym społeczeństwie”. [298]
Zatrzymajmy się na chwilę, aby zauważyć, że odnoszą się tutaj do Anti-Defamation League, która została utworzona przez lożę B’nai B’rith w 1913 roku.
Jak wyjaśnia dziennikarz Jeffrey Blankfort, chociaż twierdzi, że walczy z antysemityzmem, prawdziwym celem ADL jest „nie obrona Żydów per se, ale obrona Izraela oraz zastraszanie i publiczne upokarzanie jego krytyków”. [299] Raport NBA kontynuuje: „Liga jest członkiem założycielem kampanii Shine A Light, która zajmuje się współczesnymi formami antysemityzmu i wykorzystuje potężną historię Chanuki oraz przesłanie, że światło może rozproszyć ciemność”. [300] Ciekawe jest to, że na swojej stronie internetowej Shine A Light opisuje siebie jako „krajową inicjatywę mającą na celu zwrócenie uwagi na współczesny antysemityzm, w tym antysyjonizm”. [301]
Chciałbym tutaj odesłać czytelników do fragmentu „fikcyjnego” sprawozdania Jacoba Cohena na temat wpływu syjonizmu na społeczeństwo francuskie, szczególnie poprzez B’nai B’rith. Jak pisałem, opisuje on kampanię reklamową z hasłem „Ensemble, éclairons le monde” – „Razem rozświetlmy świat” – ze zdjęciem menory (siedmioramiennego świecznika) i nazwą żydowskiego święta religijnego Chanuka.
Cel tego jest wyjaśniony w następujący sposób:
„Chanuka musi stać się powszechnie znanym pojęciem. Uniwersalnym przesłaniem pokoju, symbolizującym wolność i powiązanym z historią narodu żydowskiego. Identyfikacja z Izraelem nastąpi naturalnie”. [302]
Wracając do NBA, z jej bliskimi powiązaniami z obecnym prezydentem Francji i byłym bankierem Rothschilda Macronem, jej raport kontynuuje:
„W styczniu 2023 r. rodzina NBA nawiązała współpracę z Zikaron Ba’Salon, organizacją, która zachęca do otwartej dyskusji o Holokauście, aby uczcić Międzynarodowy Dzień Pamięci o Holokauście. „Ocalały z Holokaustu, dr Arnold Clevs, podzielił się swoją podróżą przez 12 obozów koncentracyjnych i ostateczną imigracją do Stanów Zjednoczonych z ponad 250 pracownikami ligi i drużyny NBA”. [303]
Jest to wyraźnie kwestia bliska sercu komisarza NBA i powiernika Fundacji Rockefellera Silvera, który jest Żydem. W 2022 r. bardzo się zdenerwował na gwiazdę koszykówki Kyrie Irvinga z Brooklyn Nets za jego „lekkomyślną decyzję” o opublikowaniu „głęboko obraźliwego materiału antysemickiego”. [304] Przestępstwem Irvinga było zamieszczenie na Twitterze linku do filmu z 2018 roku pt. Hebrajczycy dla Murzynów: Obudź się, czarna Ameryko, który powstał na podstawie książki Ronalda Daltona o tym samym tytule.
Chociaż Irving i jego klub zgodzili się, że każdy z 76 osób przekaże po 500 000 dolarów na rzecz „grup antynienawistnych”, Silver uważał, że gwiazda sportu nie uklękła wystarczająco przed społecznością żydowską.
Powiedział: „Chociaż doceniamy fakt, że zgodził się współpracować z Brooklyn Nets i Anti-Defamation League w celu zwalczania antysemityzmu i innych form dyskryminacji, jestem rozczarowany, że nie złożył bezwarunkowych przeprosin, a konkretnie nie potępił obrzydliwych i szkodliwych treści zawartych w filmie, który postanowił nagłośnić”.
NBC News zauważyło, że Irving był w pewnym sensie seryjnym przestępcą: „To nie pierwszy raz, kiedy Irving został skrytykowany za promowanie teorii spiskowych i dezinformacji”. I czy uwierzysz, że odmówił przyjęcia szczepionki przeciwko Covid-19, „naruszając w tym czasie przepisy miejskie nakazujące szczepienie”. [305]
PATTY STONESIFER
Powierniczka Fundacji Rockefellera Patty Stonesifer jest „technologiczną multimilionerką i filantropką”. [306] Po „szybkim awansie w Microsofcie” do poziomu starszego wiceprezesa została dyrektorem generalnym założycielem Fundacji Billa i Melindy Gatesów. [307][308][309]
Ma wiele wspólnego z innym powiernikiem Fundacji Rockefellera Beschlossem, w tym przeszłe lub obecne członkostwo w zarządzie „sojuszu szczepień” GAVI Gatesa, finansowanego przez Gatesa Centrum Rozwoju Globalnego i stworzonej przez Rothschildów Rady ds. Stosunków Zagranicznych. [310][311][312][313][314]
Stonesifer jest lub była również członkiem „The Good Club”, głębokiego państwa środowiska utworzonego w 2009 roku. [315] The Times napisał o inauguracji: „Niektórzy z czołowych amerykańskich miliarderów spotkali się potajemnie, aby rozważyć, w jaki sposób ich bogactwo mogłoby zostać wykorzystane do spowolnienia wzrostu populacji świata i przyspieszenia poprawy opieki zdrowotnej i edukacji.
„Filantropi, którzy uczestniczyli w szczycie zwołanym z inicjatywy Billa Gatesa, współzałożyciela Microsoftu, omawiali połączenie sił w celu przezwyciężenia politycznych i religijnych przeszkód na drodze do zmiany. „Opisany jako Good Club przez jednego z insiderów, obejmował Davida Rockefellera Jr., patriarchę najbogatszej dynastii Ameryki, Warrena Buffetta i George’a Sorosa, finansistów, Michaela Bloomberga, burmistrza Nowego Jorku, oraz potentatów medialnych Teda Turnera i Oprah Winfrey.
„Patricia Stonesifer, była dyrektor naczelna Fundacji Billa i Melindy Gates, która przekazuje ponad 2 miliardy funtów rocznie na szczytne cele, uczestniczyła w szczycie Rockefellera. „Dyskutowane kwestie obejmowały reformę nadzoru nad wydatkami na pomoc zagraniczną, zakładanie szkół wiejskich i systemów wodnych w krajach rozwijających się. Biorąc przykład z Gatesa, zgodzili się, że przeludnienie jest priorytetem”. [316]
Czekaj, czy to nie miała być po prostu teoria spiskowa?
Komentarze WikiSpooks: „Co ciekawe, dekadę później praktycznie ta sama grupa miliarderów była zaangażowana w kształtowanie globalnego głębokiego wydarzenia COVID-19, w tym nakazu szczepionek mRNA jako prekursora „Wielkiego Resetu” Światowego Forum Ekonomicznego”. [317]
Stonesifer jest prawdopodobnie najlepiej znana amerykańskiej opinii publicznej z czasu, gdy pełniła funkcję prezesa i dyrektora generalnego Martha’s Table, bardzo wychwalanej „organizacji charytatywnej”, której historia jest taka, że rozpoczęła się w 1980 roku jako bezpieczne miejsce, w którym dzieci otrzymywały darmowe kanapki po szkole , a następnie opracowała programy edukacji wczesnoszkolnej i rozszerzyła schematy dystrybucji żywności. [318] Martha’s Table ma na swojej stronie internetowej długą listę partnerów korporacyjnych, w tym takie firmy jak Amazon, Bank of America, Bloomberg, Ernst & Young, General Motors, JPMorgan Chase, Mastercard Impact Fund, McKinsey & Co, PepsiCo, RBC Wealth Management i Select Equity Group, LP [319]
I nie chodzi tu tylko o wdzięczne przyjmowanie darowizn od tych słynących z dobroci serc podmiotów.
Martha’s Table może pochwalić się nawet Radą Doradczą ds. Biznesu, której członkami byli m.in. Anastasia Dellaccio, starsza menedżerka ds. „Wpływu na społeczność i filantropii” w Booz Allen Hamilton; Lisa Fitzpatrick, prezes Bloomberg Tax & Accounting; Isaac Wolf, jakościowy analityk terenowy w Select Equity Group i Meena Nankani, wiceprezes w JPMorgan Chase Rothschildów. [320]
Aby wbić to do głowy, Ellis Carr, do niedawna przewodniczący zarządu Martha’s Table, jest dyrektorem generalnym instytucji finansowej Capital Impact Partners, części „markowej rodziny organizacji” Momentus Capital. [321][322][323][324] Inwestorzy, partnerzy i 80 darczyńców Momentus Capital to m.in. Amazon, Bank of America, CITI Foundation, City National Bank, Ford Foundation, JPMorgan Chase, Mastercard, Morgan Stanley, Santander Bank, Goldman Sachs, Google, Deutsche Bank, HSBC i Federal Reserve Bank. [325]
Czy ktoś postrzega tu pewien powtarzalny wzór?
Sama Stonesifer jest przewodniczącą zarządu Co-Impact, „globalnej filantropijnej koalicji wspierającej lokalne koalicje pracujące na rzecz osiągnięcia wpływu na dużą skalę w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej”. [326][327] Ta jednostka chwali się swoimi osiągnięciami w raporcie zatytułowanym 5 lat współpracy na rzecz sprawiedliwych i inkluzywnych systemów. [328] Raport jest wypełniony po brzegi typowymi mdłymi i hipokrytycznymi globalistycznymi bredniami, takimi jak twierdzenie, że „wyobrażamy sobie świat, w którym wszyscy ludzie mogą żyć pełnią życia, gdzie systemy i społeczeństwa są sprawiedliwe i inkluzywne”.
Ale, jak sama nazwa wskazuje, ma naprawdę na celu promowania niewolnictwa opartego na wpływie na całym świecie.
Utowarowienie naszego życia, obejmujące spekulacje na temat skutków prywatnego finansowania, które na to utowarowienie wpływają, jest oczywiście przedstawiane przez Co-Impact jako „filantropijne dawanie” – to określenie pojawia się obok zdjęcia wielu uśmiechniętych kobiet, w tym długoletniej współpracowniczki Stonesifer, Melindy Gates.
Jak powiedziałem, ramy dla „kapitalizmu opartego na wpływie” stanowią UNSDGs – Co-Impact Stonesifer stwierdza: „Jesteśmy częścią społeczności partnerów Global Goals Week, która promuje Cele Zrównoważonego Rozwoju”.
Wydaje się, że koncentruje swoje działania szczególnie na celu numer 5, „równość płci”.
Deklaruje: „Stoimy na straży równości płci, gdzie wszystkie kobiety mają możliwość sprawowania władzy, sprawowania agencji i przywództwa na wszystkich szczeblach”.
Firma chwali się, że „zmobilizowała” łącznie 685 milionów dolarów i zamierza „zmobilizować” co najmniej 50 milionów dolarów w ciągu dziesięciu lat na „równość płci w Afryce”.
Co-Impact działa w 13 krajach w Afryce, pięciu w Ameryce Łacińskiej i czterech w Azji, a kolejne 31 krajów jest celem jej „globalnych/wieloregionalnych” schematów.
Nie trzeba dodawać, że „nauka, pomiary i ocena (LME) są niezbędne w naszym podejściu”.
Gra spekulacyjna na temat wpływu opiera się na statystykach i algorytmach. Oczywiście częścią celu „równości płci” w Afryce, Azji lub Ameryce Łacińskiej jest wyciągnięcie kobiet z domów i wiosek i praca w miejskich szwalniach, aby zwiększyć zyski globalnych inwestorów.
Co-Impact narzeka: „Udział kobiet w sile roboczej na świecie wynosi nieco poniżej 47% w porównaniu do 72% w przypadku mężczyzn, przy czym niektóre regiony stoją w obliczu luki przekraczającej 50%”.
Tak więc „zajmuje się barierami dla wzmocnienia pozycji ekonomicznej kobiet i uczestnictwa w rynku pracy”.
Ponieważ „sprawiedliwych systemów nie można osiągnąć bez równości płci”, organizacja Stonesifer rozdaje granty „Our Women in Leadership” tym, którzy „orędują za zmianami instytucjonalnymi i systemowymi”.
Co-Impact stwierdza, że „skala i złożoność obecnych wyzwań wymaga nowego i odważnego rodzaju filantropii”. [329]
Wskazywałem już wcześniej, jak słowo „śmiały” często pojawia się w globalistycznym żargonie, co jest preferowane zarówno przez Tony’ego Blaira, jak i jego przyjaciół Rothschildów. [330]
Dla Co-Impact ta śmiałość oznacza „zapewnienie, że każdy zainwestowany dolar pójdzie dalej i zrobi więcej”. Stwierdza: „Dołączając do naszej współpracy, partnerzy finansujący łączą swoje zasoby , aby przyspieszyć swój wpływ i skorzystać z wielu okazji do zwoływania spotkań wirtualnych i osobistych, dzielenia się doświadczeniami i pogłębiania zrozumienia tego, co jest potrzebne do osiągnięcia inkluzywnego wpływu na dużą skalę”.
Dodaje, potwierdzając, że nie chodzi tu tak naprawdę o „filantropijne dawanie”: „Połączone finansowanie tworzy zdywersyfikowany portfel, który zmniejsza indywidualne ryzyko”. [331]
Dwoma z trzech „głównych darczyńców” Co-Impact Stonesifer są, jak można było przewidzieć, Fundacja Billa i Melindy Gatesów oraz Fundacja Rockefellera. Trzecią jest MacKenzie Scott (wymieniona tam obok swojego drugiego męża Dana Jewetta), która po raz pierwszy wyszła za mąż za Jeffa Bezosa, założyciela międzynarodowej firmy technologicznej i e-commerce Amazon.
Sama Stonesifer jest blisko Bezosa.
Nie tylko zasiada w zarządzie Amazon, ale od czerwca 2023 r. do stycznia 2024 r. była tymczasowym dyrektorem generalnym Washington Post, którego właścicielem jest Bezos. [332][333] Jest różnie opisywana przez amerykańskie media jako „wieloletnia powiernica Bezosa” i „jego przyjaciółka” , a miliarder wyraźnie jest na tej samej fali wpływu politycznego co Stonesifer, inicjując wprowadzenie „pierwszej felietonistki płciowej” gazety . [334][335] Bezos nie tylko doświadczał trudności z morale w redakcji Post, ale w jego imperium Amazon doszło do buntu personelu w związku z umowami z rządem Izraela, w szczególności dotyczącymi przetwarzania w chmurze. [336] Osoby uczestniczące w wydarzeniu solidarnościowym z Palestyńczykami w grudniu 2023 r. „czuły się zastraszane ” – według „pracownika , który mówił pod warunkiem zachowania anonimowości, aby chronić swoje stanowisko”. [337] Wielu innych słusznie wyraziło niezadowolenie z bliskości Bezosa i Stonesifera z Izraelem – na przykład w tym samym miesiącu protestujący w Oregonie i Waszyngtonie zamknęli dwa magazyny Amazon i plac budowy , „aby nałożyć konsekwencje na Amazon współudział w ludobójstwie w Gazie”. [338]
RAVI VENTAKESAN
Członek zarządu Fundacji Rockefellera Ravi Ventakesan był wcześniej przewodniczącym zarządu Microsoft India, gdzie „pomógł zbudować w Indiach drugą co do wielkości obecność Microsoftu na świecie”. [339]
Odegrał kluczową rolę w stworzeniu Project Shiksha Microsoft India, „programu edukacji komputerowej”, który do tej pory przeszkolił ponad 40 milionów dzieci w wieku szkolnym w Indiach. [340]
Jest również założycielem indyjskiego Global Alliance for Mass Entrepreneurship, którego fundatorami są Fundacja Billa i Melindy Gatesów, jego były pracodawca Microsoft i oczywiście Fundacja Rockefellera. [341][342] Venkatesan jest również przewodniczącym zarządu Global Energy Alliance for People and Planet, „zbiorowego ruchu działającego na rzecz odblokowania dostępu do zielonej energii w celu zapewnienia inkluzywnej i odpornej przyszłości dla wszystkich”. [343][344] Na stronie internetowej organizacji czytamy: „GEAPP pracuje nad przyspieszeniem przejścia na zieloną energię, aby położyć kres ubóstwu energetycznemu w gospodarkach wschodzących. „Robimy to poprzez rozszerzenie dostępu do niedrogich, niezawodnych i czystych źródeł energii elektrycznej dla społeczności, do których najtrudniej dotrzeć i które są najbardziej narażone na skutki zmiany klimatu”. „Utworzony w duchu radykalnej współpracy, GEAPP łączy filantropię, rządy, partnerów rozwojowych i sektor prywatny”. [345]
I rzeczywiście, jego partnerzy publiczno-prywatni z sektora globalnego to nie tylko brytyjskie, amerykańskie, francuskie, holenderskie i niemieckie agencje rządowe, ale także takie jak Bezos Earth Fund, Asian Infrastructure Investment Bank, African Development Bank, European Investment Bank, Inter-American Development Bank, Mastercard Foundation, Rockefeller Foundation (oczywiście!) i Bank Światowy. [346]
Venkatesan ma osobiste doświadczenie w świecie bankowości, w rzeczywistości był kiedyś przewodniczącym Banku Baroda, drugiego co do wielkości banku sektora publicznego w Indiach, który w 2017 r. został ukarany grzywną przez władze w Republice Południowej Afryki za „lekceważenie szeregu przepisów antykorupcyjnych i dotyczących prania pieniędzy”. [347][348][349]
W 2018 r. Venkatesan został mianowany „Specjalnym Przedstawicielem ds. Młodych Ludzi i Innowacji” przez UNICEF. W oświadczeniu agencji ONZ napisano, że będzie on zapewniał strategiczne wskazówki i wspierał UNICEF globalnie z zasięgiem na wysokim szczeblu, partnerstwami i skalowaniem innowacji. „Będzie również doradzał UNICEF w zakresie programu innowacji i pomagał UNICEF tworzyć partnerstwa o wspólnej wartości z globalnymi korporacjami”. [350]
Nie trzeba do tego niczego dodawać!
Venkatesan jest założycielem Social Venture Partners India, „panindyjskiej organizacji filantropijnej”, która „pracuje na rzecz sprawiedliwych Indii”. [351][352][353]
Jest to część Social Venture Partners International, która „zrzesza indywidualnych darczyńców, fundacje i regionalne filie, które chcą inwestować w postępowe zmiany na skalę globalną”. [354][355]
Postępowe zmiany na skalę globalną.
Wspaniałe.
Siedziba firmy z Seattle opisuje swój sektor przemysłu jako „Filantropijne usługi pozyskiwania funduszy”, ale wyraźnie znów patrzymy na kapitalizm wpływu. [356] Rzeczywiście, Venkatesan jest „partnerem w inwestorze wpływu Unitus Ventures”. [357]
Ta jednostka jest „strategicznym partnerem Capria Ventures, wiodącej specjalistycznej firmy venture capital na Globalnym Południu, działającej pod jedną marką Capria Ventures”. [358] Roczny raport Capria na temat wpływu na Indie Fundusze I i II z 2023 r. przedstawia, w jaki sposób jej „teza wpływu” stworzyła „dobrobyt”. [359]
Wyjaśnia: „Pomiar i zarządzanie wpływem w Capria obejmuje współpracę z naszymi spółkami portfelowymi w celu ustalenia pięcioletnich celów wpływu i odpowiadających im metryk wpływu zgodnych z ich strategiami biznesowymi i operacjami. […] Aby zapewnić zrównoważony wpływ, śledzimy postęp, korzystając ze standardowych w branży metryk IRIS , zgodnych z Celami Zrównoważonego Rozwoju ONZ (SDGs)”.
Mówi się, że „wpłynęło” to na życie 21 milionów ludzi „BoP” w Indiach – „Populacja u podstawy piramidy ekonomicznej (BoP) obejmuje ponad 1 miliard ludzi, czyli dwie trzecie populacji Indii, która żyje z rocznego dochodu gospodarstwa domowego wynoszącego mniej niż 3000 USD (200 000 INR)”. [360]
A wspaniałą wiadomością jest to, że doprowadziło to do wygenerowania 602 milionów dolarów przychodu, co stanowi wzrost o 45 procent w porównaniu z poprzednim rokiem!
Jak głosi podtytuł na pierwszej stronie raportu , Indie są krajem, „w którym największe potrzeby świata spotykają się z największymi możliwościami”.
Fascynujący wgląd w to, kto ostatecznie kryje się za Venkatesanem i jego rozległymi sieci pojawiły się, gdy był współprzewodniczącym indyjskiej firmy technologicznej Infosys Ltd, „światowego lidera w dziedzinie usług cyfrowych i doradztwa nowej generacji ”. [361][362] Kiedy Infosys wszedł na giełdę w 1993 r., jego początkowa oferta publiczna (IPO) 89 akcji była niedostatecznie subskrybowana, ale został „uratowany” przez fasadę Rothschilda Morgan Stanley, który przejął 13 procent kapitału własnego po cenie ofertowej 95 rupii za akcję – cena akcji wzrosła do 8100 rupii do 1999 r. [363] Obecnie jego praca w zakresie „zarządzania systemami i działaniami globalnych przedsiębiorstw” obejmuje go w 55 krajach i zatrudnia ponad 300 000 pracowników. [364]
W wywiadzie dla mediów w 2017 r. Venkatesan odniósł się do kontrowersji wokół przejęcia przez Infosys firmy o nazwie Panaya. Powiedział: „Otrzymaliśmy kilka e-maili od sygnalistów z wieloma powiadomieniami, a wśród nich było to, że doszło do nieprawidłowości finansowych”. Venkatesan ujawnił, że Infosys zwrócił się o pomoc do ekspertów z Wielkiej Brytanii i USA , a następnie sporządzono raport, który, co było dość wygodne, „nie znalazł żadnego dowodu potwierdzającego jakiekolwiek zarzuty”. [365]
A kim byli ci eksperci?
Brytyjska firma, do której zwrócił się Infosys, to Control Risks, „globalna firma konsultingowa ds. ryzyka i strategii, specjalizująca się w ryzyku politycznym, bezpieczeństwie i integralności”, którą opisano jako „sprywatyzowane skrzydło brytyjskiego bezpieczeństwa”. [366] [367] Jak zauważyłem w maju 2024 r., przewodniczyła jej 90 Irene Dorner, bankierka, deweloperka i powierniczka Chatham House, która w 2014 r. została wysłana do Senatu USA przez swojego pracodawcę HSBC, „aby przeprosić za błędy, które doprowadziły do grzywny w wysokości 1,2 mld funtów za pranie pieniędzy”.[368][369] A amerykańska firma, która przyszła Venkatesanowi z pomocą, to Gibson, Dunn & Crutcher, „jedna z największych i najbardziej dochodowych kancelarii prawnych na świecie”. [370] Działała na rzecz założyciela Facebooka Marka Zuckerberga, Apple Inc, CNN i George’a W. Busha. Kancelaria Gibson, Dunn & Crutcher była również znana z reprezentowania giganta naftowego Chevron w związku z poważnym zanieczyszczeniem spowodowanym w Ekwadorze i była zamieszana w „demonizację” prawnika zajmującego się prawami człowieka Stevena Donzigera, jak wyjaśnił The Intercept w 2021 r. „Firma, kierowana przez kancelarię prawną Gibson Dunn, w gorącym pościgu za prawnikiem zaangażowała się w zatrudnienie prywatnych detektywów w celu śledzenia go, tworząc publikację, aby go oczernić i tworząc zespół setek prawników, aby z nim walczyć.
„W rezultacie Donziger, który spędził dziesięciolecia walcząc o społeczności tubylcze i rolników zmagających się z zanieczyszczeniem wynikającym z wydobycia ropy, teraz stoi w obliczu wygórowanych grzywien i kosztów prawnych. „Stracił również paszport, dochód, licencję prawniczą (chociaż walczy z decyzją) i wolność”. [371]
Studenci prawa napisali list protestacyjny do firmy, zauważając: „Schemat reprezentacji Gibsona Dunna sugeruje, że nie ma żadnych standardów etycznych kierujących jego pracą, a zysk konsekwentnie góruje nad pilnymi kwestiami sprawiedliwości”. [372]
Brzmi bardzo podobnie do globalnej mafii jako całości!
Następnie w listopadzie 2023 r. Gibson Dunn znalazła się wśród dużych kancelarii prawnych, które oczerniły protesty na kampusach przeciwko ludobójstwu Izraela w Strefie Gazy jako „antysemityzm”.
Wysłali list do czołowych dziekanów szkół prawniczych, ostrzegając ich, że nie będą zatrudniać studentów, którzy krytykują syjonistyczną organizację i jej masowe mordy. [373] The American Lawyer donosi: „Oprócz podpisania listu, zorganizowanego przez Sullivan & Cromwell, kancelarie prawne takie jak Gibson, Dunn & Crutcher i Morgan, Lewis & Bockius nawiązały Anti-Defamation League, Hillel International i Louis D. Brandeis Center for Human Rights Under Law, aby uruchomić infolinię dla żydowskich studentów doświadczających antysemityzmu na terenie kampusu”.
Cytuje partnera Gibson Dunn, Orina Snydera, który powiedział: „Jest to całkowicie wpisane w naszą tradycję wykorzystywania naszej platformy i naszego talentu do pomocy ludziom , którzy są marginalizowani lub dyskryminowani w naszym kraju”. I dodaje: „Chociaż Gibson Dunn byłby otwarty na reprezentowanie muzułmańskich studentów doświadczających islamofobii, Snyder powiedział, obecna infolinia nie jest utworzona, aby im pomagać”. [374]
JAMES STAVRIDIS
Dwie poniższe postacie, na które zamierzam zwrócić uwagę, są ostatnie, ale z pewnością nie najmniej ważne, ponieważ nie są to nikt inny, jak przewodniczący rady powierniczej i prezes całej Fundacji Rockefellera.
Przewodniczący rady, admirał James Stavridis, prezentuje zdrowy i typowo amerykański wizerunek Fundacji, z imponującą listą odznaczeń wojskowych. Po długiej i pozornie znakomitej karierze, podczas której został Naczelnym Dowódcą Sojuszniczych Sił NATO w Europie, w pewnym momencie wydawało się, że zmierza na sam szczyt amerykańskiego społeczeństwa.
Jego osobista strona internetowa chwali się: „W 2016 r. został sprawdzony przez Sekretarz Hillary Clinton na stanowisko Wiceprezydenta, a następnie zaproszony do Trump Tower, aby omówić stanowisko w gabinecie z Prezydentem Donaldem Trumpem”. [375]
Jednak jego reputacja pozostaje nieco nadszarpnięta przez dochodzenie w sprawie niewłaściwego postępowania w 2012 r., które „zniweczyło jego szanse na zostanie najwyższym oficerem Marynarki Wojennej”. [376]
Media podały wówczas, że został oczyszczony z zarzutów w 94%, ale nie jest to dokładnie to, co pokazano w zredagowanym oficjalnym raporcie opublikowanym w 2018 r. Na podstawie „anonimowej skargi złożonej do tego Biura i informacji zebranych w toku dochodzenia” stwierdza się, że Stavridis: wykorzystał MilAir do nieoficjalnych podróży bez uzyskania jednorazowej zgody w związku z jego podróżą do Dijon we Francji; zażądał i pobrał diety, do których nie był uprawniony w związku z siedmioma przypadkami nakładających się na siebie podróży służbowych; upoważnił swoją żonę dwukrotnie do dochodzenia roszczeń i pobierania diet związanych z podróżą służbową w ramach TDY, do czego nie była uprawniona; nie wykorzystał swojego GTCC na wydatki związane z podróżą poniesione w trakcie podróży służbowej; przyjął trzykrotnie prezenty od osób z zagranicznych rządów, a w dwóch przypadkach od podmiotów niefinansowych bez terminowego zgłoszenia lub usunięcia tych informacji; zezwolił członkom rodziny na towarzyszenie mu, MilAir nie udokumentował należycie jego nieoficjalnej podróży ani nie zwrócił Rządowi kosztów takiej podróży w pełnej wysokości biletu autokarowego; zezwolił pracownikowi i członkowi rodziny na towarzyszynie mu w podróży liniami MilAir do Dijon we Francji, bez żądania od pracownika zwrotu kosztów nieoficjalnej podróży członka rodziny na rzecz Rządu w pełnej cenie biletu autokarowego; korzystał z telefonu komórkowego udostępnionego przez rząd nieoficjalnych celów, zezwolił członkom personelu na korzystanie z telefonów komórkowych udostępnionych przez rząd w celach nieoficjalnych i zezwolił swojej żonie na korzystanie z telefonu komórkowego udostępnionego przez rząd w celach nieoficjalnych; i nie uzyskał odpowiedniego zezwolenia na przewóz małżonki w pojazdach rządowych do oficjalnych i nieoficjalnych podróży po Belgii. [377]
Ale skandal nadużywania przez Stavridisa swojego stanowiska i początkowe tuszowanie ustaleń raportu bledną w porównaniu z faktem, że jest on dyrektorem zarządzającym-partnerem The Carlyle Group. [378][379] Od wielu lat jestem świadomy istnienia tej podstępnej organizacji. W 2002 roku protestowałem przed jej londyńskimi biurami jako jeden z kilkunastu anarchistów z Worthing, którzy przybyli do dużego miasta na jeden dzień, aby wziąć udział w szerszych protestach Mayday przeciwko temu, co nazwaliśmy „sposobem, w jaki życie zwykłych ludzi jest rujnowane przez bezwzględną chciwość i głód władzy globalnych dużych przedsiębiorstw i marionetkowych rządów, które służą ich agendzie”. [380] Wywiesiliśmy baner z napisem „The Carlyle Group – Axis of Evil” i rozdaliśmy setki ulotek społeczeństwu. Podsumowaliśmy The Carlyle Group jako „ wyjątkowo podejrzaną amerykańską firmę finansową, która łączy rząd USA, amerykański przemysł zbrojeniowy, brytyjską Partię Konserwatywną i rodzinę bin Ladenów ”. Nasz rzecznik (to byłem ja, mogę teraz bezpiecznie ujawnić!) powiedział: „The Carlyle Group jest w centrum globalnego oszustwa, aby umożliwić potężnej elicie wzbogacenie się na okropnościach wojny, udając, że służy jakiemuś interesowi publicznemu”. [381]
Pełny tekst ulotki nadal można znaleźć w Internecie, ale 22 lata później ponownie próbowałem podsumować ogrom tego, co reprezentuje The Carlyle Group w moim artykule z maja 2024 r., w którym przyglądam się Chatham House i jednemu z jego prezydentów, byłemu premierowi Wielkiej Brytanii Johnowi Majorowi. Napisałem: „W profilu Majora w Chatham House nie wspomniano, że w maju 2001 r. został mianowany europejskim prezesem The Carlyle Group, amerykańskiej międzynarodowej korporacji zajmującej się kapitałem prywatnym, zarządzaniem aktywami i usługami finansowymi , założonej przez Williama E. Conwaya Jr., Stephena L. Norrisa, Davida Rubensteina, Daniela A. D’Aniello i Grega Rosenbauma. „W jednym z największych zbiegów okoliczności w historii, konferencja inwestorów Carlyle’a pod koniec tego roku odbyła się w Waszyngtonie 11 września, a uczestniczył w niej Major. „W tygodniach następujących po spotkaniu donoszono, że Shafiq bin Laden był „gościem honorowym”, a rodzina Bin Ladenów inwestowała w fundusze zarządzane przez Carlyle’a”. [382]
Jak zauważyłem, artykuł w The Economist (jedyny!) skomentował, że nie trzeba być „teoretykiem spiskowym”, aby martwić się tym, co kryło się za sukcesem Carlyle’a.
Dodano: „Czy firma, która jest tak głęboko osadzona w żelaznym trójkącie, gdzie spotykają się przemysł, rząd i wojsko, może być dobra dla demokracji?
„Carlyle Group prawdopodobnie przenosi na nowy poziom kompleks militarno-przemysłowy, który według obaw prezydenta Eisenhowera mógłby „zagrozić naszym swobodom lub procesowi demokratycznemu””. [383]
Stavridis jest również, podobnie jak wielu z tłumu Rockefellera, członkiem Rady Stosunków Zagranicznych (CFR) i, nie trzeba dodawać, stałym bywalcem WEF. [384][385] W 2021 r. Stavridis dołączył do rady doradczej ds. bezpieczeństwa narodowego firmy venture capital Shield Capital jako starszy doradca. [386] W 2022 r. ta firma nawiązała strategiczne partnerstwo z L3Harris Technologies, które „umożliwi spółkom portfelowym Shield Capital szybsze rozwijanie i wdrażanie nowych technologii na głównych rynkach cyberbezpieczeństwa, sztucznej inteligencji, wykrywania przestrzeni kosmicznej i autonomii ”.
Będzie również „wspierać powstające technologie obronne i komercyjne, które odpowiadają rosnącym wymaganiom klientów w zakresie innowacyjnych, zwinnych rozwiązań, które można szybko wdrożyć”. [387] Użycie tutaj słowa „zwinny” natychmiast sprawiło, że pomyślałem o Klausie Schwabie z WEF i jego wezwaniach do Czwartej Rewolucji Przemysłowej „zwinnego zarządzania”, które „dąży do dopasowania zwinności, płynności, elastyczności i adaptacyjności samych technologii oraz podmiotów z sektora prywatnego, które je przyjmują”. [388][389]
Stavridis zasiada również w zarządzie Ankura, 98-osobowej grupy konsultingowej zajmującej się takimi kwestiami jak cyberbezpieczeństwo, informatyka śledcza, zgodność, usługi fuzji i przejęć, która opisuje siebie jako „zwinną w najwyższym stopniu”. [390] [391][392]
Znów to słowo! Niesamowite!
Stavridis jest stałym komentatorem telewizyjnym w USA, ale jednym z jego mniej nagłośnionych występów był ślub prezenterki wiadomości CNN Natalie Allen i profesora Emory Jeffa Rosensweiga, adiunkta ds. międzynarodowego biznesu i finansów w Emory- Goizueta Business School w Atlancie i dyrektora Global Perspectives Program w kwietniu 2021 r. [393]
Ślub odbył się w Jekyll Island Club Resort i Atlanta Jewish Times wyjaśnia: „Miejsce wybrano, ponieważ System Rezerwy Federalnej został tam utworzony przez JP Morgana, między innymi. Rosensweig rozpoczął swoją karierę w Rezerwie Federalnej.
„Adm. James Stavridis, były Naczelny Dowódca Sojuszniczy NATO, a obecnie przewodniczący Fundacji Rockefellera, podzielił się wspaniałymi refleksjami na temat ‘służby i zaangażowania’ podczas ceremonii”. [394]
Jak cudownie!
RAJIV SHAH
I na koniec dochodzimy do prezesa samej Fundacji Rockefellera, który działa jako członek z urzędu jej rady powierniczej.
Rajiv Shah jest najbardziej znany z tego, że był administratorem Agencji Stanów Zjednoczonych ds. Rozwoju Międzynarodowego w latach 2010–2015, gdzie rzekomo „podniósł rolę rozwoju jako części polityki zagranicznej naszego kraju ”. [395]
W szczególności przypisuje mu się zasługę zapewnienia uchwalenia dwóch ważnych ustaw – Global Food Security Act i Electrify Africa Act, o których już słyszeliśmy.
USAID promuje ogólnoświatowy program „długoterminowego rozwoju społeczno-ekonomicznego”, przede wszystkim w Afryce, Azji, Ameryce Łacińskiej, na Bliskim Wschodzie i w Europie Wschodniej. [396] Wikipedia umieszcza go w długiej tradycji amerykańskich tak zwanych programów „pomocy zagranicznej”, takich jak powojenny plan Marshalla „Build Back Better” i Komisja Pomocy Belgii podczas I wojny światowej kierowana przez Herberta Hoovera. [397] Jednak podczas gdy internetowa encyklopedia twierdzi, że ten ostatni „zapobiegł głodowi w Belgii po niemieckiej inwazji”, prawda jest zupełnie inna.
Jak wyjaśniają historycy Docherty i Macgregor , w rzeczywistości było to „jedno z największych oszustw na świecie ”, a Hoover był „ oszustem”. [398][399] „Urodzony w Ameryce inżynier górnictwa mieszkał w Londynie przez lata i był współpracownikiem biznesowym Rothschildów” — dodają. „Potęga finansowa nigdy nie była daleko od jego centrum władzy. Oś Morgan/Rothschild była owinięta wokół całego projektu”. [400] Obecnie USAID kontynuuje tę piękną tradycję współpracy z „siłą finansową”, jak to określa na swojej stronie internetowej. „USAID współpracuje z sektorem prywatnym , gdzie istnieje silne powiązanie między interesami biznesowymi a naszymi celami rozwojowymi. Obecnie te dwa cele coraz bardziej się przecinają”. [401]
A może staje się coraz bardziej oczywiste, że sprowadzają się one do tego samego?
W każdym razie Shah odegrał kluczową rolę w tym korporacyjnym „przecięciu”. Jego profil w Rockefeller Foundation mówi, że podczas pracy w USAID „przekształcił operacje agencji o wartości 20 miliardów dolarów w ponad 70 krajach na całym świecie, podnosząc rolę innowacji, tworząc partnerstwa publiczno-prywatne o dużym wpływie”. [402]
USAID twierdzi, że jest zaangażowane w „angażowanie się w sektor prywatny jako strategiczny partner” w obszarach „bezpieczeństwa żywnościowego”, „globalnego zdrowia”, „ zmiany klimatu” i „energii”. [403] Mogło dodać „wojnę” do tej listy. Jak pisze dziennikarz Saheli Khastagir: „W latach 2000., gdy wojsko USA bombardowało Irak i Afganistan, USAID otrzymało zadanie „odbudowy” tych dwóch krajów. „Ponad miesiąc przed faktyczną inwazją wojsk amerykańskich na Irak, USAID zaczęło zbierać oferty na odbudowę kraju od kilku „wstępnie zakwalifikowanych” korporacji”. [404] Artykuł z sierpnia 2024 r. na stronie internetowej Bloomberg zauważa, że USAID jest często oskarżane o bycie przykrywką dla CIA i „ przez lata musiało stawić czoła swojej uczciwej części skandali”. Ujawnia, że w Iraku praca dzieci była wykorzystywana przez odbiorcę dotacji USAID w wysokości 9 milionów dolarów z 2021 r. w celu zapewnienia kluczowych usług wodnych, sanitarnych i higienicznych dla 200 000 osób wewnętrznie przesiedlonych. I było „wiele przypadków związanych z wykorzystywaniem seksualnym i znęcaniem się nad dziećmi” w afrykańskich organizacjach charytatywnych, którym przyznano kontrakty USAID o wartości dziesiątków milionów dolarów. [405] Kontynuując temat finansowego neokolonializmu , Shah jest założycielem Latitude Capital, „firmy private equity skupiającej się na energetyce i 102 projektach infrastrukturalnych w Afryce i Azji”. [406] W 2020 r. był członkiem Rady ds. Inkluzywnego Kapitalizmu z Watykanem, „historycznego nowego partnerstwa między niektórymi z największych światowych liderów inwestycyjnych i biznesowych a Watykanem”, na czele którego stała Lynn Forester de Rothschild. [407] Shah zasiada w licznych zarządach, w tym w International Rescue Committee, Chicago Council on Global Affairs, Trilateral Commission i Atlantic Council – jest również członkiem wspomnianej wcześniej Rady ds. Stosunków Zagranicznych. [408] A w styczniu 2024 r. został mianowany dyrektorem klasy C Federal Reserve Bank of Nowy Jork na trzyletnią kadencję kończącą się 31 grudnia 2026 r. [409]
Aby w pełni zrozumieć kontekst wszystkich tych ról – a także jego przewodnictwa w Fundacji Rockefellera – musimy cofnąć się do wczesnych lat jego kariery. Jako młody człowiek, w 2001 r., Shah poszedł do pracy w Fundacji Billa i Melindy Gates, gdzie był odpowiedzialny za rozwój Międzynarodowego Mechanizmu Finansowego na rzecz Szczepień, który zebrał ponad 5 miliardów dolarów dla Globalnego Sojuszu na rzecz Szczepionek i Szczepień (GAVI). [410] Zasadniczo wykorzystuje on rządowe zobowiązania do wsparcia emisji „obligacji szczepionkowych” sprzedawanych inwestorom instytucjonalnym i indywidualnym, aby zapewnić i przyspieszyć finansowanie szczepionek Big Pharma. [411]
Początki tego urządzenia są fascynujące. W tekście przemówienia z 2018 r. Arunma Oteh, wówczas wiceprezes i skarbnik Banku Światowego, opisuje siebie jako „pionierską członkinię zarządu Międzynarodowego Mechanizmu Finansowego na rzecz Szczepień (IFFIm), założonego w 2006 r.”. [412] Rzuca ona interesujące ogólne światło na finansowo-imperialistyczną agendę rozwoju, która była tak widoczna w całym tym eseju.
Oteh mówi: „Globalny wzrost będzie pochodził z rynków wschodzących, co oczywiście w części opiera się na finansowaniu rozwoju. Z perspektywy inwestora rynki wschodzące często oferują wysokie zyski przy uwzględnieniu ryzyka, a także możliwości dywersyfikacji.
„Aby wspierać wzrost, musimy połączyć inwestorów z produktami, które budują kapitał ludzki i fizyczny. Musimy wypełnić luki infrastrukturalne i poprawić wyniki w zakresie zdrowia i edukacji . Jak powiedział poprzedni mówca, musimy zwiększyć udział kobiet w sile roboczej.
„ONZ szacuje, że z 3,9 biliona dolarów potrzebnych rocznie krajom rozwijającym się do osiągnięcia Celów Zrównoważonego Rozwoju, tylko 2,5 biliona dolarów jest inwestowane rocznie. „Oznacza to, że musimy zasypać tę dziurę 1,4 biliona dolarów rocznie i wierzę, że możemy to zrobić, wykorzystując rynki kapitałowe do uzupełnienia tego, co już robią zasoby sektora publicznego. „W szczególności uważam, że możemy zmobilizować więcej zasobów sektora prywatnego. Możemy bardziej skupić się na zrównoważonym rozwoju, o czym wspominali wcześniejsi mówcy . Myślę, że musimy nadal myśleć o innowacyjnych rozwiązaniach finansowych”. [413]
Przemówienie Oteha zostało skierowane do 50. walnego zgromadzenia i konferencji w Madrycie Międzynarodowego Stowarzyszenia Rynku Kapitałowego, znanego jako ICMA, które odegrało kluczową rolę w utworzeniu Międzynarodowego Mechanizmu Finansowego na rzecz Szczepień, IFFIm.
Wyjaśnia aktualizację „Innowacyjnych finansów” z 2017 r. od IFFIm, GAVI the Vaccine Alliance i Banku Światowego: „Międzynarodowe Stowarzyszenie Rynku Kapitałowego wydało w 2017 r. wytyczne dotyczące społecznie odpowiedzialnych inwestycji. „Rezultat: Zasady obligacji społecznych (SBP) ICMA, które w tym roku zostały uznane przez GlobalCapital’s Sustainable and Responsible Capital Markets Awards za Najcenniejszą Innowację dla Rynku Zielonych/SRI Obligacji ”.
Cytuje René Karsentiego, który jest zarówno przewodniczącym zarządu IFFIm, jak i prezesem ICMA, opisującego najnowszą pracę ICMA w tej dziedzinie jako „duży i cenny krok naprzód dla dziedziny, w której IFFIm jest częścią od 2006 r. [414]
ICMA jest organizacją non-profit (Verein) na mocy szwajcarskiego kodeksu cywilnego , z siedzibą w Zurychu, z biurami w Londynie, Paryżu, Brukseli i Hongkongu. Na swojej stronie internetowej wyjaśnia: „Przez ponad 50 lat ICMA i jej członkowie współpracowali, aby promować rozwój międzynarodowych rynków IC kapitałowych i papierów wartościowych, będąc pionierami w zakresie zasad, reguł i rekomendacji, które położyły podwaliny pod ich pomyślne funkcjonowanie. […] „ICMA ma obecnie ponad 620 członków aktywnych we wszystkich segmentach międzynarodowych rynków kapitałowych długu w 70 jurysdykcjach na całym świecie. „Wśród naszych członków są emitenci z sektora prywatnego i publicznego, banki i dealerzy papierów wartościowych, zarządzający aktywami i funduszami, firmy ubezpieczeniowe, kancelarie prawne, dostawcy infrastruktury rynku kapitałowego i banki centralne”. [415]
I kto mógłby stać za tak ogromną i potężną globalną instytucją finansową?
Oteh ujawnia w swoim przemówieniu: „ICMA rozpoczęła działalność jako organizacja 19 dealerów obligacji w biurze NM Rothschild & Sons w Londynie w 1968 roku”. [416]
TRUDNA PRAWDA
No więc takie są rezultaty moich źródłowych dociekań…
To była ciężka praca, żeby to złożyć (i prawdopodobnie przeczytać!), ale myślę, że trzeba było to zrobić.
Jest oczywiste, że status bytowy Rockefellera, jak odzwierciedlają profile jego prezesa i powierników jego Fundacji, nie różni się w najmniejszym stopniu od statusu imperium Rothschildów.
To jest jego część. Są tym samym. Śledzenie wątków działań i powiązań tych 14 osób ujawnia pojedynczą, powiązaną sieć wyzysku i kontroli, zamieszaną w ludobójstwo syjonistyczne w Palestynie i mającą na celu czerpanie zysków z ogromnej fali imperializmu przemysłowego w Azji, Ameryce Łacińskiej i w szczególności w Afryce.
Istnieje tylko jedna globalna mafia i tutaj widzieliśmy jej brzydkie oblicze aż nadto wyraźnie. Jedyne pytanie, które pozostaje w mojej głowie, to co, u licha, my pozostali – w końcu przytłaczająca większość ludzkości ! – zrobimy z tą okropną rzeczywistością.
=================
PRZYPISY
Wszystkie odnośniki internetowe były poprawne w momencie publikacji…
[2] Jim Macgregor i Gerry Docherty, Prolonging the Agony: How the Anglo-American Establishment Deliberately Extended I WWI by Three-and-a-Half Years (Walterville, OR: Trine Day, 2018), s. 291.
[3] Gerry Docherty i Jim Macgregor, Hidden History: The Secret Origins of the First World War (Edynburg i Londyn: Mainstream Publishing, 2013), s. 216.
[4] Docherty i Macgregor, Hidden History, s. 215.
[5] Paul Cudenec, „Zbrodnia przeciwko ludzkości: wielki reset w latach 1914–1918 ”, październik 2022 r. https://winteroak.org.uk/2022/10/14/a-crime-against-humanity-thegreat-reset-of-1914-1918/
[6] Carroll Quigley, Tragedia i nadzieja: historia świata w naszych czasach (przedruk, wydanie New Millennium Edition, Nowy Jork: Macmillan, 1966), s. 334.
[7] Docherty i Macgregor, Ukryta historia, s. 216.
[196 ] George Thomas Amphlett, Historia Standard Bank of South Africa Ltd (Glasgow: Robert Maclehose and Co, 1914), s. 4. https://archive.org/details/historyofstandar00amphuoft/page/4/mode/2up
[197] Amphlett, s. 195. https://archive.org/details/historyofstandar00amphuoft/page/194/mo de/2up?view=theater&q=Rhodes+Trustees
[389] Klaus Schwab z Nicholasem Davisem, Kształtowanie przyszłości czwartej rewolucji przemysłowej: Przewodnik po budowaniu lepszego świata (Genewa: WEF, 2018), e-book. 82%
Prokuratura ogłosiła zarzuty wobec Grzegorza Brauna.
Zarzut dokonania czegoś na tle patriotycznym lub antyrasistowskim jest w III RP zarzutem poważnym.
Oczywiście, oficjalnie zarzuty sformułowane przez prokuraturę brzmią inaczej: “Grzegorz Braun usłyszał zarzuty dotyczące m.in. znieważenia grupy osób na tle religijnym, czyli zgaszenia w Sejmie świec chanukowych”
W mojej opinii od samego początku zamiary, które ogłosiła tzw. koalicja chanukowa były zamiarami z nienawiści, nienawiści skierowanej w stronę polskiego posła i wszystkich tych, którzy stoją na gruncie rozdziału państwa od żydowskiego lobby. Chodzi o „państwo polskie”, które ledwo dyszy pod ciężarem dwużydzianów i lewaków reprezentujących antypolskie interesy obcych koterii.
A owszem, usłyszałem zarzuty – ale NIEDOKŁADNIE takie, jak te przesłane w styczniu przez
@PK_GOV_PL do @KancelariaSejmu – ergo, na moje wyczucie prawne, całą procedurę uchylania immunitetu wypada powtórzyć /Grzegorz Braun/TT/X
Ambasador Izraela, Yacov Livne podczas sejmowej Chanuki
Grzegorz Braun ciało odpornościowe polskiego systemu immunologicznego
Polski system immunologiczny jest osłabiony czymś co można porównać do „szczepionek mRNA” pobudzających polskie głowy do produkcji spreparowanych fantomów. Z tego powodu część naturalnych mechanizmów obronnych takich jak spontaniczna ksenofobia, nietolerancja wobec patologii, odruchy patriotyczne są traktowane z nienawiścią.
Ale jak można znieważyć grupę osób na tle religijnym, gdy organizator nie jest kościołem, Sejm RP jest miejscem wolnym pod obrzędów religijnych, Polska jest państwem świeckim a jedyną osobą, która ucierpiała jest agresywna Żydówka naruszająca nietykalność osobistą posła? Jak? pic.twitter.com/hIOELVTYIk
Ale jak można znieważyć grupę osób na tle religijnym, gdy organizator nie jest kościołem, Sejm RP jest miejscem wolnym pod obrzędów religijnych, Polska jest państwem świeckim a jedyną osobą, która ucierpiała jest agresywna Żydówka naruszająca nietykalność osobistą posła? Jak?
·
7 706 Wyświetlenia
Co wzbudziło nienawiść cyfrowych fagocytów nowej generacji?
Reakcja Brauna na szkalowanie dobrego imienia polskich bohaterów II Wojny Światowej
Antyrasistowska interwencja poselska w gmachu Sejmu
Wyrzucenie na śmietnik choinki z faszystowskim symbolem euro- kołchozu i lgbt
„W naszej kulturze zachodniej jest coraz mniej szopki, a za to coraz więcej chanuki. Stawianej w miejscach publicznych. Z jednej strony my Europejczycy zgadzamy się na marginalizowanie Bożego Narodzenia, kpiny z przesłania tego święta. Niektórym nawet samo słowo nie przejdzie przez gardło czy klawiaturę, natomiast w tym samym społeczeństwie zaczyna narastać ten symbol, który jest symbolem mesjańskim” – zauważa ks. prof. Robert Skrzypczak.
Pod hasłem „SZALOM. Pokój – dar Boga” obchodzą dziś XXVII Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce. Ciekawym zbiegiem okoliczności tego dnia Sejm zajął się wnioskiem prokuratury o uchylenie immunitetu posłowi Konfederacji Grzegorzowi Braunowi. Wśród zarzutów, które chce mu postawić prokuratura, są również te związane z jego “haniebnym zachowaniem” w grudniu, kiedy to za pomocą gaśnicy zgasił w Sejmie chanukiję. Wydarzenia te zachęcają nas, aby przyjrzeć się świętu Chanuki. O różnicach pomiędzy biblijnym świętem Poświęcenia Świątyni a wyrosłą z niego współczesną Chanuką kilka dni temu w rozmowie z red. Filipem Memchesem opowiedział na antenie Polskiego Radia 24 ks. prof. Robert Skrzypczak.
– „Dla Żydów to święto, które nazywane było świętem Poświęcenia Świątyni, które było obchodzone w zimie, potem w rodzinach żydowskich znalazło wyraz w postaci świętowania Chanuki. A chanuka to po prostu nazwa świecznika. To było świętowane w domach, miało charakter rodzinny, edukacyjny.
Natomiast do przestrzeni publicznej symbol chanuki i świecznika zimowego przeniósł rabin Menachem Mendel Schneerson, siódmy potomek dynastii z Lubawicza, on sam był nazywany Lubawiczem; mesjaszem z Brooklynu” – wyjaśnił teolog.
Z Lubawiczem wiąże się grupa chasydzka znana jako Chabad-Lubawicz.
– „Posiada silne elementy mesjanizmu i przesłanie nadziei Jahwe, który z największego cierpienia jest w stanie wyprowadzić dobro. Jest silnie misyjny, wychodzi ze swoimi celami poza świat żydowski i dociera do innych wyznań czy nawet niewierzących. Stawia mocny wykrzyknik na działalności charytatywnej, ale jest także mocno skupiony na działalności na rzecz przeobrażenia tego świata” – scharakteryzował ten nurt ks. prof. Skrzypczak.
Wyznawców mesjanizmu Lubawiczów wyróżnia przekonanie, wedle którego nie istnieje nic poza światem widzialnym, dlatego należy zaangażować wszystkie możliwości w czynienie lepszym tego doczesnego świata.[Precyzuję: Tylko dla “bliźnich”, nie dla goim. MD]
Ks. prof. Skrzypczak zwrócił uwagę, że dopiero po skandalu z udziałem posła Brauna pojawiło się pytanie o obecność świecy chanukowej w polskim parlamencie.
– „To pytania mogło pojawić się w umysłach wielu już wcześniej, ale nikt tych pytań nie zadawał. Zwróćmy uwagę, że chanuka pojawia się zazwyczaj w miejscach publicznych, w miejscach gdzie zapadają decyzje dotyczące globalnych problemów tego świata, w miejscach gdzie styka się polityka z finansami. Chanuka była świętowana nie tylko w Sejmie i Pałacu Prezydenckim, ale i na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w Berlinie na centralnym placu, w Parlamencie Europejskim, a w ogóle największą chanukę wystawili na placu Majdanu w Kijowie w ubiegłym roku” – zauważył duchowny.
Za świecą chanukową ustawiono natomiast wizerunek Menacha Schneersona, twórcy ruchu bardzo dziś aktywnego w głównych nurtach polityki. To jednak nie zaangażowanie tego ruchu w światową politykę jest w ocenie gościa Polskiego Radia najbardziej niepokojące z punktu widzenia chrześcijan.
– „To, co mnie, biednego księdza katolickiego zainteresowało, to ta zbieżność, że jak idzie Boże Narodzenie, to przynajmniej w naszej kulturze zachodniej jest coraz mniej szopki, a za to coraz więcej chanuki. Stawianej w miejscach publicznych. Z jednej strony my Europejczycy zgadzamy się na marginalizowanie Bożego Narodzenia, kpiny z przesłania tego święta. Niektórym nawet samo słowo nie przejdzie przez gardło czy klawiaturę, natomiast w tym samym społeczeństwie zaczyna narastać ten symbol, który jest symbolem mesjańskim” powiedział teolog.
Ta rzeczywistość stawia nas dziś przed bardzo konkretnym pytaniem.
– „Trzeba zadać sobie kluczowe pytanie, czy mesjaszem jest Jezus z Nazaretu i symbolem jego przyjścia na świat jest szopka oraz wyciągnięte ręce, które kiedyś zawisną na krzyżu aby zniszczyć całe zło i cały grzech całego świata? Czy mesjaszem jest jakaś nowa koncepcja, którą reprezentuje chanuka, która prezentuje mesjanizm polityczny, społeczny, którego celem nie jest inny świat, Królestwo Boże, ale naprawianie, ulepszanie tego świata. Natomiast przedmiot zainteresowania stanowi jakość życia między porodówką a cmentarzem. Uświęcenie czegoś, co my nazywamy tymczasowością, gdzie nie ma życia wiecznego, Trójcy Świętej, Zmartwychwstania, nie ma nieba” – wyjaśnił.
W związku z nadchodzącym Dniem Judaizmu w Kościele Katolickim, proponuję refleksję zgodną z pierwotną intencją ustanowienia tego wydarzenia – zagłębmy się w tajemnicę naszej katolickiej wiary i zastanówmy nad jej więziami z judaizmem. Czy faktycznie Żydzi to nasi „bracia w wierze”?
Dwa najsilniejsze filary żydowskiej obecności w dzisiejszym świecie, to judaizm talmudyczny oraz Holocaust, zastępujący niejako religię objawioną w roli spoiwa narodowego dla Żydów „świeckich”. Obie te kwestie nierozerwalnie wiążą się z niezwykle silnym poczuciem żydowskiego nacjonalizmu. Jak pisze ks. Marian Morawski, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także dziekan Wydziału Teologicznego tej uczelni pod koniec XIX w.:
Taka natura ludu izraelskiego przejawia się już w starożytnej jego historii. Ona sama już stanowiła niemałe uzdolnienie do przechowywania i bronienia skarbu Boskiego objawienia. Ale Bóg jeszcze umocnił ten jakoby piedestał nadprzyrodzonej religii, opierając tę religię na najsilniejszym z uczuć przyrodzonych: na nacjonalizmie; dał poznać temu ludowi, że jego wyjątkowo między wszystkimi ludami wybrał, że uczynił go swoim ludem, a sam, będąc Stwórcą nieba i ziemi, stał się jego, Izraela, Bogiem. W ten sposób nacjonalizm tego ludu, w zetknięciu z Bożym wybraniem i objawieniem, spotęgował się niesłychanie. Inne ludy miały też swe narodowe religie, ale jak liche i bezsilne! Izrael miał Boga wszechświata za Boga narodowego, i to nie iluzorycznie, ale prawdziwie; przekonywały go o tym raz po raz cudowne objawy Boskiej dobroci i sprawiedliwości. W ten sposób miłość własnego narodu potęgowała u Żydów miłość religii, która była chlubą i skarbem własnym ich narodu; i odwrotnie, wiara i przywiązanie do religii potęgowały w nich cześć narodu, poświęcenie się dla niego, solidarność najściślejszą z wszystkimi, co mieli szczęście do tego ludu wybranego należeć. I w ten sposób nacjonalizm tak głębokie na duszy Żyda wycisnął piętno, że po czterech czy pięciu wiekach bytu państwowego, można już było lud ten rozproszyć między wszystkimi narodami, dla rozniesienia wszędzie wyższego pojęcia o Bogu i nadziei odkupienia; już nie było obawy, żeby Żyd przestał być Żydem, żeby zatracił pojęcia religijne, których był piastunem i rozsadnikiem.
Niestety często podjęcie dyskusji o którymś z tych wątków – judaizmie lub Shoah – wiąże się z ryzykiem oskarżenia o antysemityzm. Uniemożliwia to konstruktywny dialog prowadzący do wyjaśnienia, czy narzucane nam od lat przekonanie o judaizmie jako „starszym bracie” chrześcijaństwa ma w ogóle zrozumiałe dla „zwykłego katolika” podstawy teologiczne. Judaizm posiada wiele odłamów, nurtów, które z jednej strony wydają się wewnętrznie sprzeczne, z drugiej wzajemnie się przenikają i uzupełniają jako podpora narodowej tożsamości Żydów. Najważniejsze pojęcia, które moim zdaniem nierozerwalnie wiążą się ze znanym nam obliczem tej religii to judaizm talmudyczny, kabała i chasydyzm.
Kontynuacja czy Pełnia Objawienia?
Termin judaizm używany jest przez religioznawców na określenie wiary narodowej wyznawanej przez Żydów, pojęciem tym określa się także ich wartości, obyczaje i tradycje. Powszechnie przyjmuje się, że judaizm pielęgnuje prastarą tradycję lewitów – jednego z plemion ludu Izraela, które jako jedyne zostało wyznaczone przez Boga do pełnienia kultu świątynnego. Kapłani ci składali ofiary i sprawowali przeróżne inne czynności liturgiczne według nakazów zawartych w Torze, m.in. w Księdze Liczb. Bogu podobała się ta służba, Pan przyjmował ofiary i błogosławił swemu ludowi, towarzyszył mu w drodze przez pustynię i obdarzył go Ziemią Obiecaną. Jednak, jak wyznajemy po katolicku, po zstąpieniu Chrystusa na ziemię i wypełnieniu przez Niego wszystkich mesjańskich starotestamentowych proroctw, czas “lewitów” minął.
Męka Pana Jezusa stanowi najdoskonalszą Ofiarę przebłagalną za grzechy świata, która przewyższa wartością wszystkie dawniejsze żydowskie ofiary razem wzięte. Z tego powodu człowiek pragnący podążać za Bogiem, obiektywnie rzecz biorąc, nie może zatrzymać się na poziomie dawnego kultu, który właściwy jest staremu przymierzu. Jako chrześcijanie ufamy temu, co podaje Nowy Testament, a głosi on tak: „[znam] obelgę wyrządzoną przez tych, co samych siebie zowią Żydami, a nie są nimi, lecz synagogą szatana. (Ap 2, 9) Dodatkowo Pan Jezus w Ewangelii Mateuszowej nazywa faryzeuszy, którzy później rozszerzyli, przeformułowali i skodyfikowali prawo ustne w Misznie, a potem w Talmudzie, i których „spadkobiercami” są dzisiejsi wyznawcy judaizmu, „plemieniem żmijowym”. (Mt 12, 34)
Wielu myślicieli uważa, że chrześcijaństwo jest swego rodzaju „kontynuacją” judaizmu i dlatego traktuje się te religie jako połączone szczególną więzią, z akcentem na pierwotny charakter judaizmu względem chrześcijaństwa. Nie jest to jednak pogląd uprawniony ani historycznie, ani teologicznie: przede wszystkim judaizm rabiniczny, bo z takim mamy dzisiaj do czynienia, pojawił się po zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej, a więc już po narodzinach chrześcijaństwa.
Chrześcijaństwo nie tyle jest kontynuacją, co wypełnieniem judaizmu, ale judaizmu świątynnego, tego o którym czytamy na kartach Starego Testamentu – Jezus przypomina o tym w Kazaniu na Górze mówiąc „Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić” (Mt 5,17). Powszechne jest przekonanie, że chrześcijanie i Żydzi otrzymali to samo dziedzictwo wiary, wyrażające się w Starym Przymierzu, zaś ten sam Bóg po prostu objawia się inaczej w każdej z tych religii.
Kiedy przyjrzymy się bliżej kwestii Boga żydowskiego i Boga chrześcijańskiego możemy dostrzec dość znaczącą różnicę w owych objawieniach: my wierzymy w Boga w Trójcy Świętej Jedynego, zaś judaizm otacza kultem Boga jednoosobowego, dlatego nie można uważać żydów za „braci w wierze” – taką tezę wyrażał m.in. ksiądz Michał Poradowski, profesor Katolickiego Uniwersytetu w Santiago de Chile, znany z poglądów antykomunistycznych, potępiający wpływ marksizmu i masonerii na losy społeczeństw i Kościoła. (Krytycy jego poglądów uważali je za „natrętnie antyjudaistyczne” i tendencyjne.)
Biskup Jean-Marie Le Vert w książce „CREDO taka jest moja wiara” opisuje historyczne aspekty objawienia danego Żydom. Judaizm objawiony Abrahamowi dopuszczał jeszcze istnienie innych „bogów” dla innych narodów. Z nastaniem Mojżesza, Bóg Abrahama stał się Bogiem całego ludu i jedynym prawdziwym Bogiem, którego czcić należało w ziemi Kanaan – lud żydowski pokonał mieszkające tam narody, a Bóg (symbolizowany niejako przez Arkę Przymierza) pokonał innych „bogów” (symbolizowanych przez m.in. złotego cielca). Aby przypominać o zawartym Przymierzu Bóg przysyłał proroków i sędziów. Mieli oni także przypominać o „uprzywilejowanym przeznaczeniu Izraela, który został ustanowiony światłem narodów – ludem, przez który Bóg objawia się człowiekowi”.
Za czasów Dawida i Salomona Namiot Spotkania zastąpiono Świątynią Jerozolimską, co wzmocniło tendencję do budowania publicznego kultu. Po zburzeniu Świątyni i niewoli babilońskiej utrwalił się zwyczaj wspólnego zbierania się żydów na modlitwę oraz przekonanie, że Bóg nie jest związany z ziemią i można modlić się także „na obcej ziemi”, a Bóg jest Bogiem całego świata. Po odbudowaniu Świątyni nastąpiła reorganizacja żydowskiego życia religijnego, w którym na pierwszym planie znalazły się modlitwa prywatna i modlitwa w synagodze. Gdy skończył się czas proroków, lud zajął się studiowaniem Biblii i pojawiły się znane z „klasycznego judaizmu” stronnictwa religijne, takie jak faryzeusze, saduceusze, zeloci czy esseńczycy.
Jednak Ziemia Święta została zajęta przez obce mocarstwa, reprezentujące politeistyczne wierzenia i zmuszające Żydów prześladowaniami do ich przyjęcia w celu stworzenia z nimi spójnego narodu. Żydzi zdecydowanie opierali się tym praktykom i ponownie walczyli o zachowanie „czystości swej wiary”, wiary monoteistycznej. Biskup Le Vert z tych historycznych doświadczeń i zakorzenionego konfliktu między monoteistyczną wiarą Żydów a religiami politeistycznymi wywodzi podstawową trudność w zrozumieniu chrześcijaństwa przez Żydów. Jezus przedstawiał im bowiem objawienie Boga-Trójcy, w czym upatrywali oni od dawna zwalczane zagrożenie. (Z tego też względu poganie łatwiej nawracali się na chrześcijaństwo). „Wiara w boskość Ojca, Syna i Ducha Świętego będzie więc elementem, który już na samym początku zadecydował o rozłamie judaizmu i chrześcijaństwa” – pisze biskup Le Vert.
Niektórzy teologowie wskazują, że naród żydowski nie był po prostu gotowy na objawienie się Boga w Trójcy dlatego Bóg najpierw objawił się mu jako jedność i stopniowo przygotowywał Pełnię Objawienia. Z kolei dla chrześcijan Tajemnica Trójcy Świętej, choć trudna do pojęcia, stoi w centrum wiary, ponieważ w trzech Osobach Boskich objawił nam się Jedyny Bóg (i mamy na to dowody zarówno w Starym jak i Nowym Testamencie). Okazujemy to w najważniejszym i podstawowym chrześcijańskim geście – znaku krzyża oraz słowach „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Chrześcijaństwo w oczach Żydów było więc zupełnie inną niż wiara Hebrajczyków, różniącą się w zasadniczej kwestii religią.
Z naszej perspektywy judaizm świątynny i chrześcijaństwo łączy wiara w jedynego Boga Jahwe, który stworzył niebo i ziemię, przestrzeganie przykazań Dekalogu i wiara w nadejście Mesjasza. Kiedy jednak Zbawiciel przybył na Ziemię, tylko część Żydów uwierzyła w Niego, a część Go odrzuciła. Ci Żydzi, którzy poszli za Chrystusem utworzyli wraz z nawróconymi poganami Kościół, który miał za zadanie pielęgnować Dziedzictwo Jezusa i głosić Ewangelię wszystkim narodom. Ci, którzy nie uwierzyli, doprowadzili do Jego śmierci, a wkrótce utracili swoją Świątynię i swoją religię. Po zburzeniu Drugiej Świątyni zakończyła się linia kapłanów wywodząca się od Aarona, naród żydowski uległ rozproszeniu, a praktykowany przez niego kult miał formę wyłącznie synagogalną. Na gruzach Świątyni, w opozycji do chrześcijaństwa, narodził się judaizm rabiniczny oparty na Torze i Talmudzie, pielęgnujący urazy, niechęć do innych narodów i kultywujący przekonanie o „niezerwanym” przymierzu z Bogiem oraz wybraniu narodu Izraela.
„Nowa tradycja”
Szczególnie istotnym aspektem niniejszych rozważań jest fakt, iż od czasów Aarona i Mojżesza w tradycji żydowskiej zaszło wiele zmian, m.in. za sprawą rabinów – talmudystów, którzy na bazie pradawnych zwyczajów utkali tak naprawdę “nową tradycję”, której ostateczną odsłonę możemy dziś obserwować. We współczesnym judaizmie wyróżnić możemy wiele odłamów, różniących się nie tylko praktyką liturgiczną, ale także, a może nawet przede wszystkim interpretacją zasad zaczerpniętych z Biblii. Prof. Witold Tyloch w „Zarysie dziejów religii” wyróżnił judaizm ortodoksyjny (który podzielił na talmudyczno-rabiniczny i chasydzki) i judaizm konserwatywny, które kontynuują tradycję religii narodowej, judaizm reformowany dopuszczający zmiany w kulcie (np. równouprawnienie kobiet), a także judaizm liberalny (w Wielkiej Brytanii), który w ogóle nie zajmował się religią uważając judaizm za „zbiór tradycji narodowych”. Wszystkie te nurty łączy założenie o istnieniu jedynego, wiecznego Boga, dzieli zaś podejście do tradycji, narodu, państwa Izrael czy wiary w nadejście Mesjasza. Obecnie można także spotkać określenie judaizm rekonstrukcjonistyczny (odrzucający transcendencję) oraz judaizm humanistyczny, będący w istocie „religią bez wiary”, w której obchodzi się święta religijne ze względu na szacunek dla historii, której ta religia jest częścią. (Warto wspomnieć, że judaizm oparty na nauce Mojżesza kultywują Karaimi, którzy odrzucili Talmud i nauczanie rabinów. Dawniej tę powstałą w VIII w. religię zaliczano do judaizmu, obecnie nazywa się ją karaimizmem. Z kolei judaizm rabiniczny wyznawali od VIII w. Chazarowie).
Dla katolicyzmu największe znaczenie ma nurt ortodoksyjny, który z jednej strony opiera się na antychrześcijańskiej tradycji talmudycznej, z drugiej na kierunku chasydzkim, który cechuje panteizm w wyznaniu i duża aktywność misyjna w działaniu. Chasydyzm powstał w XVII w. na ziemiach dawnej Polski. W jego powstaniu, według prof. Tylocha, rolę odegrały czynniki emocjonalne, wiara w duchy i demony, siłę amuletów i sny. Chasydzi twierdzili, że Bóg jest wszędzie, zaś modlitwa odmawiana ze zrozumieniem jej przeznaczenia jest ważniejsza od Talmudu. Był to nurt mistyczny, a charakteryzowały go radość, ekstaza, śpiewy i tańce oraz rozwinięcie kultu cadyków, a także uświęcenie czynności życia codziennego (pracy, zabawy) przez pobożne ich wykonywanie. Co zrozumiałe, chasydyzm spotkał się początkowo z potępieniem ze strony talmudystów i rabinów, jednak oba nurty, w obliczu zagrożenia pro-asymilacyjnymi założeniami żydowskiego oświecenia – haskali, zbliżyły się do siebie pod koniec XIX w. Chasydzi również zaczęli doceniać konieczność kształcenia religijnego i rolę studiów talmudycznych.
Ponad sto lat temu różnicę między zapisami Starego Testamentu a Talmudu, (a tym samym poniekąd między judaizmem świątynnym a talmudycznym) barwnie przedstawił wspomniany wcześniej wybitny teolog, neoscholastyk ks. Marian Morawski. W jego pracy „Podstawy etyki i prawa” czytamy:
Odtąd się właściwie zaczyna druga część historii tego ludu – już nie Bożego. Jak pierwsza część tej historii znalazła swój najwyższy wyraz w Biblii, tak druga najdosadniej wyraziła się w Talmudzie, a później i aż po dziś dzień pod wpływem tej szczególnej księgi została. Ażeby możliwość takiej księgi, czy raczej takiej literatury jak Talmud zrozumieć, trzeba wiedzieć, że Talmud pisał się w najfatalniejszej chwili historii Izraela.(…) Rozpaczliwa obrona Jerozolimy i wreszcie zdobycie jej przez Tytusa, przechodziły w okropności wszystko, co starożytność znała. Żydzi stracili naraz wszystko, nawet miasto święte i kapłaństwo i jedyną świątynię. A po tym pogromie, jeszcze przez długi czas, Żyd był w państwie rzymskim jakby wyjęty spod prawa; po różnych miastach ludność, wprzódy gnębiona lichwą, korzystała z tego stanu rzeczy, aby grabić i mordować Żydów. Filon, Żyd, opowiada, że w Syrii nie było jednego miasta wolnego od tych rzezi. (…) Ten stan rzeczy trwał parę wieków, a właśnie w tym czasie, od II do V wieku pisał się Talmud. To nam tłumaczy dziwny i straszny charakter tego księgozbioru, który bez tego byłby niezrozumiałą zagadką. Podczas gdy Biblia Starego Zakonu nie tylko zawiera prawdy objawione, ale nawet pod względem literackim tchnie świeżością, wdziękiem, siłą i wielkością ducha, o Bogu zwłaszcza kreśli pojęcie nieporównanie wielkie i piękne – to Talmud przejawia samą karłowatość, złamanie ducha narodu, obniżenie go aż do dziecinnych a złośliwych bredni przeciw Rzymowi, który Żydów zgniótł, przeciw Bogu, który ich nie bronił, przeciw chrześcijaństwu, przeciw całemu światu. Tchnie z tych kart bezsilna złość karła, przygniecionego nogą olbrzyma. Sam Bóg izraelski, tak wielki w Biblii, w Talmudzie dziwnie maleje; rabini Go łają za to, że ludu swego nie ocalił i najwyraźniej stawiają siebie ponad Nim i swój Talmud ponad Pismem świętym. (…) nieszczęście czy Nemezis dziejowa zrządziła, że właśnie ów najsmutniejszy wytwór najgorszej dziejowej epoki Izraela, został na wieki jego księgą narodową i świętą, jego prawem, etyką i religią.
Czy współczesny judaizm to „prawowierny” Boży kult?
Ośmielę się postawić tezę, iż ceremonie judaizmu talmudycznego są bluźniercze i ranią Jedynego Boga, dlatego też katolicy nie powinni brać w nich, choćby biernego, udziału. Dlaczego tak uważam? Pismo Święte (np. w listach św. Jana) nazywa każdego, kto nie wyznaje Chrystusa, antychrystem, czyli kimś, kto, świadomie lub nie, jest na usługach złego. Taka osoba zostanie wydana na potępienie, jeśli przed śmiercią nie zechce włączyć się we wspólnotę Kościoła Chrystusowego i nie porzuci błędnych przekonań. Żydzi, świadomie odrzuciwszy Mesjasza, wzgardzili przecież samym Bogiem – jak więc to możliwe, by ich dzisiejsze rytuały i ceremonie religijne mogły oddawać Mu chwałę?
Zarówno judaizm świątynny, którego niektórzy wyznawcy prześladowali Jezusa, jak i judaizm rabiniczny, który przyczyniał się do prześladowania chrześcijan charakteryzują się odrzuceniem Boga w Trójcy Jedynego i negowaniem boskości Jezusa oraz kultywowaniem przekonania o wybraniu narodu Izraela. Stoi to w sprzeczności z wiarą chrześcijańską, w której Bóg okazał Pełnię Objawienia i która jest otwarta dla ludzi wszystkich ras i narodów.
Pan Jezus – „judaista”
W kontekście niedawnej, niekonwencjonalnej „akcji gaśniczej” posła Grzegorza Brauna, pojawiły się głosy, że przecież sam Pan Jezus obchodził Chanukę, o czym możemy przeczytać w Ewangelii św. Jana – faktycznie znajdziemy tam taki opis: „Obchodzono wtedy w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia świątyni. Było to w zimie. Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. Otoczyli Go Żydzi…” Dochodzi do wymiany zdań, Jezus ponownie przedstawia im Prawdę: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy”, mówi też „Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec”.
Obrońcy świętowania Chanuki przez katolików zapominają dodać, że w efekcie tej rozmowy prowadzonej podczas Uroczystości Poświęcenia Świątyni, która rzekomo jest „radosnym świętem tolerancji, pokoju i wolności”, dochodzi do następującej sytuacji: „I znowu Żydzi porwali kamienie, aby Go ukamienować.” (…) „znów starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk”.
Ks. dr hab. Marcin Kowalski, prof. KUL w rozmowie, którą opublikowano 13.12.2023 r. na portalu stacja7.pl twierdzi: „Nie ma nic złego w chrześcijańskim świętowaniu Chanuki (…) Symbolika zmagania światła z ciemnością, światła wiary z mroczną tyraniczną siłą, która chce ją zniszczyć, jest także wyraźnie obecna w Ewangelii św. Jana i w chrześcijaństwie. Jest to perspektywa uniwersalna, ona łączy nasze religie. W Nowym Testamencie w tę arenę walki dobra ze złem, światłości z ciemnością, wkracza Mesjasz, Światłość Świata.”
Trudno mi zgodzić się z tą tezą – w moim rozumieniu dla chrześcijan światłem jest bowiem Jezus Chrystus, podczas gdy Żydzi, zarówno we wspomnianym fragmencie Ewangelii, jak i w całej swojej postawie zwieńczonej ukrzyżowaniem, są do Niego wrogo nastawieni. On nie jest dla nich Światłem Świata, przeciwnie – On jest dla Żydów zagrożeniem kwestionującym „wyjątkowość narodu wybranego”.
Wspomniane święto kultywuje wątek nacjonalistyczny, ponieważ Chanuka (Hanukka) upamiętnia triumf krwawej, żydowskiej rebelii przeciwko pogańskim Seleucydom (dynastii hellenistycznej). Symbolicznym i kulminacyjnym punktem powstania Machabeuszy, bo to o nim mowa, było odzyskanie i ponowne poświęcenie w 164 r. p.n.e. zbezczeszczonej i ograbionej przez okupanta Świątyni Jerozolimskiej. Pozostający w euforii Żydzi świętowali wiktorię przez osiem dni. Składali wówczas Bogu ofiary dziękczynne, jedli, pili i bawili się. (Inna nazwa święta – Święto Świateł / Ognia nawiązuje do cudu związanego z odnalezieniem w świątyni koszernej oliwy, która paliła się 8 dni.)
Prof. Witold Tyloch w “Zarysie dziejów religii”, wskazał, że wojny machabejskie przyniosły Żydom pełną niezależność polityczną, zaś jeden z najważniejszych twórców znanego nam dziś judaizmu, średniowieczny komentator Talmudu i szanowany rabin Majmonides pisał w swych dziełach, że to, co jest w Chanuce najistotniejsze, to fakt wygranej kultury żydowskiej w walce z greckim dorobkiem cywilizacyjnym. Ujęcie czysto religijne przedstawia tutaj znacznie niższą wartość – “Boży palec” w sukcesie odbicia Świątyni Jerozolimskiej stał się tylko dodatkiem do całej historii. Charakter narodowo-niepodległościowy tego święta przewyższa więc aspekt duchowy.
Polską paralelą do żydowskiej Chanuki może być np. wspomnienie obrony Częstochowy przed Szwedami w czasie potopu, albo obchody Cudu nad Wisłą, gdzie na pierwszym planie jest sukces militarny. Specyfika judaizmu, który, jak pisze prof. Witold Tyloch, jest po prostu „religią na wskroś narodową, ograniczoną do jednego narodu i wyznawaną przez jeden naród”, sprawia, że elementy nacjonalistyczne splatają się z religijnymi, dlatego program obchodów Chanuki zakłada obecność wielu tradycyjnych, żydowskich rytuałów. Święto Świateł, choć nie należy do najważniejszych świąt żydowskich, stało się stałym elementem składowym judaizmu właśnie dlatego, że umacniało poczucie wspólnoty narodowej. Uroczyście obchodzono je w późnym judaizmie, a więc w judaizmie talmudycznym, który kultywuje niechęć i pogardę do wyznawców innych religii, szczególnie chrześcijan. Warto w tym miejscu zadać sobie pytanie: kim są katolicy dla świętujących Chanukę Żydów? Czy przypadkiem nie są owymi poganami, których kultura została spektakularnie zwyciężona? Przecież dzisiaj nadal judaizm nie uznaje Jezusa za Mesjasza, a chrześcijan ma za heretyków.
W kontekście Chanuki warto także zwrócić uwagę, że najważniejsze święta żydowskie uwzględnione są w Torze, m.in. w Księdze Liczb. Znajdziemy tam oczywiście Szabat, Paschę, Święto Tygodni, Dzień Przebłagania, a także Święto Trąbek, Święto Namiotów i Święto Nowiu Księżyca.
Nie widziałam tam wzmianki o Chanuce, być może dlatego, że do Biblii Hebrajskiej rabini zaliczyli teksty powstałe do ok. 400 r p.n.e. Święto Świateł jest za to wspomniane w Księgach Machabejskich, które przyjęte są do kanonu Biblii… przez katolików, Żydzi nie uznają Ksiąg Machabejskich za wchodzące w skład kanonu Biblii Hebrajskiej. Świętowanie przez nich Chanuki musi więc wywodzić się z innej tradycji – tradycji narodowej, lub nakazów talmudycznych, które przesiąknięte są silnym nacjonalistycznym, a zarazem antychrześcijańskim przekazem.
Pan Jezus pobożnie przestrzegał przepisów wyznaczonych przez judaizm świątynny, w którym się wychował. Należy jednak pamiętać, że ten „etap” judaizmu już nie istnieje. Funkcjonujący dziś judaizm talmudyczny zgoła inaczej rozkłada akcenty i interpretacje Bożych praw. Ks. prof. Mirosław Wróbel, w swojej przełomowej książce „Jezus i Jego wyznawcy w Talmudzie”, opierając się na tekstach źródłowych w języku hebrajskim i aramejskim, ukazał sposób, w jaki Żydzi judaizmu rabinicznego postrzegali Jezusa:
Przez wieki rabini utrwalali fałszywy obraz Jezusa i Jego wyznawców. Chrześcijan określali mianem sekciarzy i bałwochwalców. Jezusa na kartach Talmudu przedstawiali jako magika i bękarta, człowieka wartego pogardy i przekleństwa” (…) „Rabini utrzymywali, że Jezus był bękartem zrodzonym z nierządu, że Jego matka była kobietą lekkich obyczajów, że był wyłącznie człowiekiem i oszustem, który używał magicznych sztuczek, by zwodzić i oszukiwać tłum. Według Talmudu miał zostać ukamienowany i zawieszony na drewnianym palu na pośmiewisko i dla pogardy. Rabini zaprzeczali przy tym, jakoby pogłoski o Jego zmartwychwstaniu były prawdziwe. Chrześcijanie jako bałwochwalcy mieli niszczyć tożsamość narodu i przyczyniać się do zerwania Przymierza, jakie Bóg zawarł z Mojżeszem, dlatego podkreślano słuszność wydawanych na chrześcijan wyroków śmierci – czytamy w opublikowanym na portalu gosc.pl artykule ks. Rafała Pastwy „Antychrześcijaństwo rabinów” opisującym prezentację książki ks. prof. Wróbla.
Czy zatem katolik powinien brać udział w żydowskich świętach narodowych i rytuałach judaizmu talmudycznego?
Żydówka szarpała parlamentarzystę. Teraz została uhonorowana, bo przypomina „godnościową postawę bojowników Getta Warszawskiego”
Magdalena Gudzińska-Adamczyk
Magdalena Gudzińska-Adamczyk to żydówka, a zarazem lekarka promująca szczepionki na Covid-19, która w ostatnich dniach „zasłynęła” z naruszenia nietykalności cielesnej posła Grzegorza Brauna. Żydówka szarpała i kopnęła parlamentarzystę, kiedy ten gasił chanukowe świeczki w budynku sejmowym. Sprawę opisywaliśmy TUTAJ. Teraz żydówka została uhonorowana przez Towarzystwo Jana Karskiego.
– Tak jak Jan Karski przeciwstawiał się hitlerowskiej anihilacji Żydów z przestrzeni życiowej Polski, tak Magdalena Gudzińska-Adamczyk powiedziała NIE próbie wyrzucenia żydowskiego Święta Chanuki wyznawanego także przez obywateli Polski wyznania judaistycznego z Parlamentu RP, który jest także ich Parlamentem – czytamy w oświadczeniu Towarzystwa Jana Karskiego opublikowanym 20 grudnia 2023 r. – Gest Pani Doktor przypomina nam także godnościową postawę bojowników Getta Warszawskiego. Chylimy czoła w głębokim przeświadczeniu, że faszyzm i antysemityzm w Polsce nie przejdzie – przekazało Towarzystwo i dodało, że uroczyste wręczenie medalu ma odbyć się w miejscu „w którym Pani Doktor heroicznie podjęła walkę z atakiem na bliskie jej wartości i konstytucyjną wolność religijną Rzeczypospolitej Polskiej”.
– Znamiennie symboliczne jest, że medyczną specjalizacją Magdaleny Gudzińskiej-Adamczyk jest epidemiologia i choroby zakaźne. Może w jakiś sposób tłumaczy to łatwość, z jaką podjęła walkę z dżumą nienawiści, której nosicielem okazał się Grzegorz Braun – podsumowano oświadczenie Towarzystwa.
To nie jest fejk. Oni tak naprawdę…
W ramach suplementu, w tym miejscu warto przypomnieć jak Jana Karskiego, którego imieniem zwie się rzeczone Towarzystwo, wspomina prof. Jerzy Robert Nowak. – Kolejnym błędem prezydenta było mianowanie generałem Jana Karskiego, który w ostatnich piętnastu latach życia był wyraźnym wrogiem Polaków stając we wszystkich konfliktach i polemikach polsko-żydowskich po stronie Żydów. Jego stanowisko było podyktowane prywatnymi interesami. Strona żydowska obiecała mu wysoką emeryturę oraz zapewniono go, że jeśli będzie stawał po stronie Żydów, zostanie mu załatwiona Pokojowa Nagroda Nobla. Na podobnych układach Nagrodę Nobla otrzymała Wisława Szymborska zamiast Zbigniewa Herberta. Poinformował mnie o tym zmarły kilka miesięcy temu prof. Iwo Cyprian Pogonowski – w wywiadzie z Jackiem Międlarem mówił polski profesor.
[Ja bym inaczej rozstawił te znaczenia, ale Autor “ma prawo” być krótkowzrocznym. M D]
Marszałek Sejmu RP Szymon Hołownia odpala świecę chanukową na chanukii, spoglądając w stronę rabinów. Po prawej stronie Prezydent RP Andrzej Duda. / Foto: screen YouTube/Kanał Polityczny
Nie milkną echa od zajścia z gaśnicą w polskim Sejmie, którego dokonał poseł Konfederacji Grzegorz Braun. To, co się stało właściwie po całym zajściu, przeraża i jest nieprawdopodobne, jednak pokazuje Polakom, kto jest kim.
Po zajściu z gaśnicą cały centrolew mało nie padł na pysk przed Żydami. Duda z Hołownią odwalili taki cyrk w Sejmie, że wątpię, by nawet w samym Izraelu były obchodzone te dziwaczne gusła. Można różnie oceniać to, czego dokonał Grzegorz Braun, ale na pewno pokazał prawdę, a tylko prawda jest ciekawa. Co zrobią z tym Polacy, to już ich problem?
Czas zrównać z ziemią to kondominium?
Po tym, co zobaczyłem 14 grudnia w Sejmie, śmiem twierdzić, że Polska to faktycznie jest „kondominium niemiecko-rosyjskie pod żydowskim zarządem powierniczym”. Strasznie smutny obraz upadku Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej. Ta czołobitność, ten nieprawdopodobny upadek wszystkich urzędów w Polsce jest niebywały. Za wszystkim stoi, jak widać, bardzo wpływowa sekta żydowska Chabad Lubawicz. Wróćmy jednak do tego, co się działo w polskim Sejmie, bo to nie był pierwszy raz.
Chanuka do synagogi, a nie do Sejmu RP
Sejm RP to nie jest miejsce, by odprawiać jakieś dziwne gusła. Jeśli ktoś chce sobie palić świece chanukowe, to od tego jest synagoga. Z drugiej strony zapraszanie do NASZEGO – Polaków – Pałacu Prezydenckiego antypolskiego „kłamcy Jedwabieńskiego” Schudricha to nieprawdopodobny skandal. Ten człowiek powinien być wydalony z Polski za swoją działalność przeciwko RP.
Jesteście zwykłymi antypolskimi zdrajcami i proszę mi tu nie wyjeżdżać z „antysemityzmem”, bo zrobiliście z niego, zdrajczykowie RP, zwykłą „propagandową pałkę”, którą smagacie dumnych, wolnych, niepokornych Polaków, którzy śmią wyrażać swoje zdanie. Obrzydliwe, radykalnie antypolskie i żałosne!
DOŚĆ JUŻ TEGO! POBUDKA, POLACY!
Ktoś mi może powie, bo nie wiem: czy co roku w Knesecie palone są świece adwentowe? Ileż pomników w Izraelu stanęło ku czci bohaterskich Polaków, którzy ratowali Żydów podczas II wojny światowej przed Niemcami, ile w Izraelu zrobiono o tym filmów? Gdzie muzeum ku czci Polaków w Izraelu, które by ukazywało całą prawdę o bohaterstwie Polaków? Gdzie ulice, ronda czy skwery imienia polskich bohaterów narodowych, dzięki którym właściwie Żydzi mają swoje państwo?! PYTANIA RETORYCZNE.
Konkludując ten mój wywód, zacytuję śp. Prof. Bogusława Wolniewicza, który zawsze wiedział, co powiedzieć w takiej sytuacji: „Ja mam pretensje nie do Żydów, że reprezentują interesy żydowskie. Ja mam pretensje do Polaków, że nie reprezentują interesów polskich!”.
Braun: Ja bym naprawdę nie przewidział tej groteski, że na gwizdnięcie, wywołani do tablicy, będą przybywać prezydenci, ambasadorowie, marszałkowie, będą palić te świece, biorąc udział w rytuale, o którego istocie…
Braun: „Nikt by tego nie przewidział, że ci idioci…” [VIDEO]
Poseł Grzegorz Braun był gościem Moniki Jaruzelskiej. Rozmowa dotyczyła m.in. – a jakże – zgaszenia gaśnicą świec chanukowych, którego polityk dokonał 12 grudnia.
– Osiągnął Pan to, że rzeczywiście jest o Panu najgłośniej. Przykrył Pan wszystkich – mówiła o akcji z gaśnicą Jaruzelska.
– I trudno nie pomyśleć, że ja to tak sprytnie zaplanowałem wszystko – powiedział Braun.
– No właśnie, zbrodnia nie w afekcie, tylko z premedytacją – wtrąciła prowadząca.
– Ja sobie bardzo cenię, że Pani pamięta, że jestem reżyserem. Bardzo cieszę się też z tej pochlebnej recenzji, że Pani tak wysoko ocenia moje możliwości, reżyserskie talenta i niech tak zostanie. I niech tak zostanie. Towarzysze, rozkminiajcie, jak było, kto zainspirował, sam wymyślił, czy dla poklasku, czy z jakichś innych przyczyn – stwierdził poseł.
– Niech oni tak kombinują. Niech Pani tego nikomu nie mówi, ale ja Pani powiem, że przecież nikt by tego nie przewidział, nikt by tego nie przewidział, że ci idioci urządzą dogrywkowe, powtórkowe palenie tych świec, że ci durnie z mediów mainstreamowych, reżimowych – od „Gazety Wyborczej”, do „Gazety Polskiej” – będą się na mnie wyżywać tak, że dopiero po paru dniach się opamiętają i ktoś tam zwróci uwagę: oj, czy myśmy tego wszystkiego za bardzo nie wypromowali – wskazał.
– Ja bym naprawdę nie przewidział tej groteski, że na gwizdnięcie, wywołani do tablicy, będą przybywać prezydenci, ambasadorowie, marszałkowie, będą palić te świece, biorąc udział w rytuale, o którego istocie – to jest wersja dla nich pochlebna, optymistyczna wersja, że oni po prostu są tak zadufanymi ignorantami, że nie mają pojęcia, w czym biorą udział, co oczywiście tych, spośród nich, którzy sądzą, że jeszcze są katolikami, w niczym nie usprawiedliwia, ponieważ po prostu nie godzi się brać udziału w rytuałach obcych kultur – przyznał.
– Ja bym tego wszystkiego nie wymyślił, ale jeśli koledzy, którzy tam siedzą teraz w służbach trzyliterowych, jakiś też podobno stolik, co najmniej kryzysowy, na mnie niegodnego jest zmobilizowany, to wolna droga. Niech siedzą – dodał.
– Ja cieszę się, bo daję ludziom zajęcie. Rozkminiajcie towarzysze, siedźcie, piszcie te raporty, wiem, że przed świętami trzeba je jeszcze złożyć, więc sporo ludzi ma robotę z tego, i w mediach, i przy Rakowieckiej. Tam zmiana władzy, ale jednak obowiązki trzeba wykonywać – zaznaczył.
– Pani redaktor, nic dwa razy się nie zdarza. Ale jeśli pyta Pani, czy… – mówił dalej Braun, odnosząc się do pytania, czy powtórzyłby akcję z gaśnicą.
– Jak w piosence, „czy warto było”? – wtrąciła Jaruzelska.
– O, myślę, że spopularyzowałem fakty obce, nieznane moim rodakom, w szerszym świecie również. Myślę, że to jest cenne, że poziom intoksykacji naszego życia publicznego przez ludzi, którzy albo ze szczerych satanistycznych przekonań, albo z ignorancji błogiej propagują tego typu antycywilizacyjne, barbarzyńskie rytuały, spopularyzowanie tego fakt na pewno ludzi zaalarmowało, są ludzie, którym to jakoś otworzyło oczy i to myślę, że jest rzecz dobra – wskazał Braun.
– To jest wartość, że mamy (…) rzucenie snopu jasnego światła na polską scenę polityczną i zaprezentowanie się w całej okazałości tej zjednoczonej koalicji, zjednoczonego frontu chanukowego w Sejmie Rzeczpospolitej Polskiej, ponieważ i lewica z lewej, i lewica z prawej licytowała się tylko na takie rytualne potępienia i licytowali się tylko, kto sroższych kar na mnie zażąda. Myślę, że to jest dla wszystkich rodaków pożyteczne. Teraz państwo lepiej widzicie, że to jest zaiste leczenie dżumy cholerą – wskazał, przytaczając metaforę ukutą przez Janusza Korwin-Mikkego.
– Pan marszałek Hołownia, który tak bardzo chciał się zaprezentować publiczności jako marszałek najfajniejszy z fajnych, w krótkim czasie dokonał rozległej autodemaskacji, jako żwawy zamordysta, który na gwizdnięcie talmudystów właśnie będzie miał za nic prawo, regulamin Sejmu. Myślę, że to jest pożyteczne, że widać, kto tutaj jest kim – zaznaczył.
– Pytanie, jakie z tego wnioski zostaną wyciągnięte przez szeroką, patriotyczną publiczność, kiedy staje się tak oczywiste, że to jest zjednoczony front chanukowy kontra my, normalni Polacy, którzy – uwaga – chcą, żeby realizowany był bardzo prosty program (…), „żeby Polska była polska” – dodał.
Gaśnica z dedykacją Grzegorza Brauna oraz Grzegorz Braun podpisujący gaśnicę. / Foto: ebay.pl / X/Grzegorz Braun (kolaż)
Gaśnica z dedykacją Grzegorza Brauna trafiła na licytację. To jeden z mniej oczywistych efektów „interwencji gaśnicowej” posła w Sejmie.
Przypomnijmy, że w ubiegły wtorek poseł Konfederacji Grzegorz Braun zgasił gaśnicą proszkową uroczyście zapalone w Sejmie RP świece chanukowe. Niemal natychmiast wylała się na niego fala potępienia, także ze strony frontmenów Konfederacji 2.0 – w tym Krzysztofa Bosaka, Sławomira Mentzena i Przemysława Wiplera.
Mimo że narracja Konfederacji dopiero po niemal tygodniu ulega lekkiej korekcie, to wśród opinii publicznej nie brakowało ciepłego przyjęcia tej akcji już wcześniej. Jednym z przejawów poparcia dla gestu Brauna były liczne wpłaty na tworzone dla niego zbiórki – w obliczu kar finansowych nałożonych przez Prezydium Sejmu.
Aktualnym tematem jest Chanuka, ale na jej temat nie trzeba dużo mówić, bo w Biblii w ogóle nie ma takiego słowa jak Chanuka.
(Krzysztof Król, wykład – notowano ze słuchu)
Zapalanie świec chanukowych, to, jak wiemy uroczystość upamiętniająca ponowne poświęcenie ołtarza i Świątyni po tym, jak został on zbezczeszczony przez kult Zeusa i przez składanie na nim świń na ofiarę. Było to oczywiście robione pod przymusem obcego mocarstwa, które chciało wyrugować wiarę w Boga JHWH i chciało wprowadzić wielobóstwo, żeby się judaizm zhellenizował.
Z tego powodu wybuchło zbrojne powstanie, na którego czele stanęli kapłani, a zaczęło się od tego, że kapłan [Matatiasz] odmówił złożenia nieczystej ofiary i zabił kogoś, kto chciał złożyć taką ofiarę. Kapłan potem uciekł, a inni do niego dołączyli.
To zbrojne powstanie okazało się na tyle skuteczne, że Izraelici w pewnym momencie nawet odzyskali na krótko, ale odzyskali niepodległość i sami mogli o sobie stanowić. Co jednak nie znaczy, że przywrócono tron potomkom króla Dawida – absolutnie nie, bo rządził kapłan, czyli lewita z rodu Hasmoneuszy (Machabeuszy), a nie władca z pokolenia Judy.
Machabeusze potem sobie przekazywali władzę i byli arcykapłanami i jednocześnie jakby zarządcami całej Judei – etnarchami, czyli w pewnym sensie królami, choć to dopiero któryś tam rzędu [Arystobul I] miał odwagę nazwać się królem, bo wszyscy wiedzieli, że królem powinien być ktoś z rodu Dawida.
Machabeusze nie byli z rodu Dawida, a żeby jakoś uzasadnić swoje roszczenia do władzy, ogłosili święto na cześć oczyszczenia przez ich ród Świątyni i przywrócenia kultu. Żeby bowiem złożyć ofiarę, musieli odprawić jakąś ceremonię oczyszczenia, a potem ogłosili, że świątynia jest już czysta i wraca prawdziwy kult uwielbienia.
Jednak przy ustanawianiu tego święta przez Machabeuszy nie było przy tym żadnego proroka Bożego ani Bóg [ JHWH] nie nakazał im tego. To było ludzkie święto, które sami sobie ustanowili.
Oczywiście nie wiemy, jak ono wtedy wyglądało, ale nie wyglądało tak, jak dzisiaj to obchodzą niektórzy Żydzi.
Tamto święto wiązało się przede wszystkim ze Świątynią. Trudno teraz obchodzić Święto oczyszczenia i uświęcenia czegoś, co nie istnieje, co w pewnym sensie zostało po raz kolejny skalane, więc to jest takie troszeczkę udawanie, że coś jest święte, coś jest czyste, kiedy tego w ogóle nie ma, a na tym miejscu jest meczet muzułmański. A jeszcze zanim powstał meczet, to tam było, podobno, wysypisko śmieci. Rzymianie specjalnie tak zrobili, tak że nawet nie wiadomo, w którym miejscu ta Świątynia była. Lecz Żydzi zachowują pewne pozory w sensie święta Chanuki. Ale to święto nie jest z woli Boga, choć tak wam to dzisiaj powiedzą chrześcijanie judaizujący, próbując przekonać innych chrześcijan, że Chrystus też obchodził to święto.
Jest tylko jedna wzmianka [w Nowym Testamencie], że było święto poświęcenia świątyni, że było to zimą, a Chrystus przechadzał się po Świątyni i to wszystko.
O żadnym zapalaniu świec tam nie było mowy. Po prostu Chrystus był w Świątyni w tym czasie kiedy było to święto i to wszystko. To tak jakby powiedzieć, że przez Warszawę przeszła parada tęczowa tak delikatnie mówiąc, no a ktoś z was się akurat po Warszawie w tym momencie przechadzał, albo nie wiem, może nawet obserwował tę paradę. To nie znaczy, że był jej uczestnikiem, a później ją popierał. Nie ma związku między tym, że znaleźliście się wtedy w Warszawie i nie znaczy, że braliście w tym udział. Tak to samo dotyczy Pana naszego, o którym nie ma żadnej wzmianki, żeby brał w tym udział, żeby w jakikolwiek sposób celebrował [to święto].
Ale nawet gdyby uznawał takie święto, to ono przestało obowiązywać z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że nie było częścią prawa mojżeszowego.
Po drugie [ci, którzy przyjęli Chrystusa] zostali przez Chrystusa wykupieni spod Prawa mojżeszowego i przestało ich ono obowiązywać.
Ta uroczystość upamiętniająca oczyszczenie Świątyni nie była od Mojżesza [i proroków, z nakazu Bożego], to była ludzka tradycja. Chrystus zaś jak wiemy, potępiał ludzkie tradycje, zwłaszcza jeśli one unieważniały lub w jakiś sposób kolidowały ze Słowem Bożym czy ze służbą Bogu, a to była typowa ludzka tradycja.
Ona nie tylko miała upamiętniać oczyszczenie Świątyni przez Machabeuszy, nie tylko to, że wymordowali wrogów, czyli żołnierzy innych narodowości, którzy chcieli ich zmusić do innego kultu, ale i to, że wymordowali też własnych braci i siostry, którzy się zhellenizowali.
Wymordowali ich, chociaż nie wszystkich i był nawet taki moment, że do władzy doszedł, na pewien czas, zwolennik hellenistów (Alkimos), i on to z kolei wymordował chasydów, którzy wtedy się pojawili, a był to był skrajny ruch, który występował przeciwko hellenizacji. Tak więc ostatecznym efektem powstania Machabeuszy było to, że zaistniała taka dziwna sytuacja, że mordowano i tych skrajnie zhellenizowanych i tych skrajnie broniących się przed tym. Judeą zaś władał król nie z pokolenia Dawida, więc taka władza na pewno nie była od Boga, niezgodna z wolą Bożą.
We Wrocławiu doszło do akcji skierowanej przeciwko symbolowi żydowskiego święta Chanuki. Pięć zamaskowanych osób podpaliło flagę Izraela i przewróciło konstrukcję świecznika chanukowego, który stał w centrum miasta. Sprawcy zbiegli z miejsca zdarzenia. Policja wszczęła dochodzenie, a prezydent miasta grzmi.
W czwartek wieczorem przy ul. Oławskiej we Wrocławiu, kilka osób ściągnęło i podpaliło flagę Izraela, a następnie przewróciło dziewięcioramienny świecznik ustawiony tam z okazji żydowskiego święta Chanuka.
O zdarzeniu poinformował prezydent Wrocławia Jacek Sutryk, który jest „oburzony” całą sytuacją. [—- dalej o tym co i jak on pieprzy. md]
14.12.2023 , ostatnia aktualizacja: 14.12.2023, 12:16 BLOG23 godzin
Hołdy są częścią polskiej tradycji (jak na ten przykład – zdrada).
Za komuny (czyli niemal połowy mojego życia) najbardziej promowany (wina Matejki) był (nie wiem, jak będzie za Tuska) Hołd Pruski.
Równolegle, komuniści, jak i wcześniejsi zdrajcy, tępili/zamilczali Hołd Ruski (winni Dolabella i recydywista Matejko).
Troszkę się dziwię, że za socjalistów żoliborskich, Hołd Ruski nie był jakoś wyjątkowo celebrowany, ale oni woleli celebrować pomniki.
Ale że tradycja zobowiązuje, no to teraz mamy Hołd Chanukowy.
Inicjatorem tego hołdu był wiele lat temu prezydent Lech Kaczyński i potem, to już pooooszłoooo….
***
Dlaczego akurat Lech Kaczyński?
Bo najwyraźniej uznał, że może w ten sposób zadowolić żydowską ważność narodową.
Już tłumaczę dlaczego ważność:
żyjemy w czasach prostackich, gdy do wszystkiego przykłada się tzw. miarę ilościową, stąd i (przestarzałe) pojęcie mniejszość narodowa. Przestarzałe, bo co z tego, że jakaś nacja liczy sobie nawet znaczny procent populacji danego terytorium, a nie znaczy nic?
O, sztuka polega na tym, by (przynajmniej oficjalnie) ilościowo stanowiąc margines marginesu wspomnianej populacji na wspominanym terytorium, opanować wszelkie jego instytucje!
Stąd pojęcie ważności narodowej, które niniejszym wprowadzam do obiegu.
Oni mogą liczyć jedynie na poklepanie po ramieniu przez kolejnego sowieckiego Żyda na stanowisku ambasadora Izraela w III RP.
Zgorzelski: “ten bandyta”
Ryś: (przydział służbowy kardynał) „jest mi wstyd i przepraszam całą społeczność Żydów w Polsce”
Magierowski: (nie wiem co, bo alfabetem kraju, w którym został, jako ambasador III RP opluty, napisał – ale się tylko obtarł i dostał fuchę w USA) https://twitter.com/mmagierowski/status/1734628809092071887
Błaszczak: „Konfederacja ma wykluczyć Brauna z klubu. Jak nie, to odebrać Konfederacji miejsce w prezydium sejmu”
Marszałek Chucky „Konfederacja z Braunem na pokładzie nie powinna mieć miejsca w Prezydium Sejmu”
Ale mnie zaimponował Dudek Antoni: 1. Brauna na przymusowe badania psychiatryczne 2. Pozbawić go immunitetu, osądzić w pół roku = POZBAWIĆ MANDATU POSŁA
No, sowieciarskie szydło wyszło z worka:
„w psychuszku jewoooo!”
Ale nie ma to jak archiwalia: tu mamy wytłumaczenie i tego, Dudkowego zamiłowania do zamykania w psychuszkach (a może i kariery w IIIRP?)
a zdjęcie się zachowało w archiwum internauty Obiboka
Ech życie… (wygodne).
*** Ponoć bestialskie zachowanie (to Marszałek Chucky) Brauna zostało już potępione jak świat długi i szeroki.
Moim zdaniem, to dość ograniczona konstatacja, bo świat w tempie przyspieszonym stał się wielowektorowy, ale gdyby ktoś tej zmiany nie dostrzegł, to pozwolę sobie zauważyć (to chyba wolno – jeszcze wolno), że:
w świecie arabskim i szerzej – islamu, potępione nie zostało, a wręcz spotkało się tam z aprobatą (eufemizm). Swoją drogą, ciekawe, jak (i czy w ogóle) Marszałek Chucky wytłumaczy, jak się ma do tzw. BHP zezwolenie na otwarty ogień w pomieszczeniu zamkniętym i pełnym ludzi, że o stanowiącej zagrożenie dla tzw. środowiska emisji spalin, nie wspomnę,
skoro drony straży gminnych, pasjami polują na funkcjonujące w polskich domach kominki?
O uniewinnianiu przez wolne sądy sprawców napaści na kościoły – nie wspomnę też, bo „to się nie mieści żadna rubryka” ***
Ale wracając do Hołdu Chanukowego:
chanuka upamiętnia rzeź dokonaną przez Żydów na Grekach – taka to ichnia, tradycja.
Z zainteresowaniem obejrzałem, jak w przerwie pomiędzy rzezią palestyńskich dzieci i kobiet w Gazie, żołnierze izraelscy ze szczerym wzruszeniem zapalali chanukowe świece.
O co więc taki raban ze zgaszeniem raptem paru świeczek w jakiejś Warszawie, skoro płonąca Gaza to jedna, wielka, radosna chanukija?*
Od siebie dodam, że i tak jesteśmy określani jako najbardziej antysemicki kraj z “polskimi obozami” do holokaustowania Żydów. Nasz największy sojusznik w osobie ambasadora Brzezińskiego wzmógł się niemiłosiernie jakby ktoś mu flagę amerykańską podeptał. Widać utożsamia hagadę żydowska z racją stanu USA. Pewnie wie co robi.
Z eurokołchozu nie wywalą tylko wzmocnią presję ideologiczną i edukacyjną. Na przykład Tusk zainstaluje na stałe menorę w Urzędzie Rady Ministrów a eksterytorialne antypolskie muzeum Polin otworzy specjalną ekspozycję poświęcono temu wydarzeniu.
Myślę, że teraz dla Żydów gaśnica stanie się jak swastyka symbolem prześladowań i martyrologii.
======================
Czego dowiedzieliśmy się dzięki jednej odpalonej gaśnicy?
– że najważniejszą religią dla POPiS-u i lewicy jest judaizm
– że wszyscy politycy tych partii boją się Żydów, jak ognia i gotowi są przed nimi poniżyć przekraczając granice skrajnego upodlenia
– że w polskim sejmie od lat odprawiane są jakieś dzikie gusła i tylko jeden człowiek się temu procederowi sprzeciwia, a te gusła są oczywiście niczym innym, jak zaznaczaniem zdobytego terytorium, dokładnie tak samo, jak to się dzieje przy ekspansji islamu (polecam przy okazji „Światy islamu” Chodakiewicza, tam ten proces wasalizacji elit jest szczegółowo opisany)
– że na jedno gwizdnięcie na kolana przed Panami padają prezydent RP Duda, biskup Ryś, wszyscy mainstreamowi dziennikarze i publicyści, a wesołek Hołownia posuwa się tak daleko, że szantażuje wicemarszałka Bosaka, próbując go zmusić do udziału w żydowskich obrzędach (czego jeszcze w historii Polski chyba nie było)
– że nawet duża część Konfederacji wykazała się kręgosłupami miękkimi, jak plastelina
– że, i to jest w sumie najsmutniejsze, ci wszyscy ludzie zawsze będą służyć Unii, Żydom, agenturom do których są w danym momencie przypięci i w nosie zawsze będą mieli jeden kraj: Polskę.
Podziękujmy wszyscy Grzegorzowi Braunowi, że jedną gaśnicą znegliżował tę żałosną sytuację.
Tomasz Sommer TT
================================
Za https://nczas.info/2023/12/14/to-oni-znow-odpala-swiece-chanukowe-w-sejmie-czym-jest-chabad-lubawicz/
W czwartek po południu w Sejmie odbędzie się ponowne uroczyste zapalenie świec chanukowych z udziałem prezydenta Andrzeja Dudy, marszałka Sejmu Szymona Hołowni oraz prezydium Izby.
“Świece we wtorek zapalał rabin Szalom Dow Ber Stambler, przewodniczący Chabad-Lubawicz w Polsce, podobnie będzie w czwartek. – Miałem przywilej zapalić świecie w tym roku, tak jak robimy to od 17 lat – powiedział w rozmowie z Robertem Mazurkiem w RMF FM rabin Stambler.
– Jesteśmy zawsze przyjęci i zaproszeni przez Kancelarię Marszałka Sejmu i to jest temat, który stoi zawsze ponad kontrowersją, ponad podziałami politycznymi – dodał.
W związku z tym przypominamy obszerny fragment tekstu opublikowanego na portalu nczas.com, w którym wyjaśnialiśmy, czym jest Chabad-Lubawicz”.
UWAGA, zrzutka.pl zablokowała oficjalną zbiórkę prowadzoną przez Fundację Osuchowa na wsparcie działalności publicznej Posła Grzegorz Braun, którego bezprawnie pozbawiono uposażenia i diety poselskiej! Jednak nie poddajemy się! Nadal można wspierać Grzegorza Brauna używając poniższych danych. Przekazujcie dalej! “Jeśli chcesz wesprzeć działalność Grzegorz Braun dokonaj wpłaty bezpośrednio na konto Fundacji Osuchowa:NR KONTA: 21 1020 1664 0000 3702 0669 4675 (PKO BP S.A.)TYTUŁ WPŁATY: darowizna na cele statutowe”.
