Izrael nie ma prawa do „samoobrony” przeciwko Iranowi, ponieważ to Izrael jest agresorem

Izrael nie ma prawa do „samoobrony” przeciwko Iranowi, ponieważ to Izrael jest agresorem

Counterpunch 17 czerwca 2025 r.

Alfred de Zayas https://pascallottaz.substack.com/p/israel-is-out-of-control

Dr. Alfred de Zayas, the first UN Independent Expert on the promotion of a democratic and equitable international order, assesses that Israel should be expelled from the General Assembly.

========================================


Izrael wymknął się spod kontroli


Obecny rząd izraelski jest rządem terrorystycznym, który zagraża międzynarodowemu pokojowi i bezpieczeństwu w rozumieniu artykułu 39 Karty Narodów Zjednoczonych. Dotychczasowe działania Rady Bezpieczeństwa były blokowane przez nadużywanie prawa weta przez Stany Zjednoczone. W związku z tym obowiązkiem Zgromadzenia Ogólnego ONZ przyjęcie rezolucji „Zjednoczeni dla pokoju” i podjęcie się obowiązków związanych z utrzymaniem pokoju zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo poważnej eskalacji konfliktu, a nawet konfrontacji nuklearnej, jeśli kraje regionu, takie jak Turcja, Pakistan i Irak, zaangażują się w konflikt izraelsko-irański.


Zgromadzenie Ogólne powinno przyjąć rezolucję wykluczającą Izrael z członkostwa w Organizacji Narodów Zjednoczonych, zgodnie z art. 6 Karty. Nawet jeśli wykluczenie mogłoby zostać zablokowane przez veto Stanów Zjednoczonych,  Zgromadzenie Ogólne mogłoby nadal dochodzić swoich uprawnień, odmawiając akredytacji izraelskim dyplomatom, tak jak uczyniło to w 1974 r. w odniesieniu do dyplomatów z apartheidowej Republiki Południowej Afryki. W tamtym czasie chodziło o apartheid, zbrodnię przeciwko ludzkości. Dzisiaj mamy do czynienia z dużo bardziej niebezpieczną sytuacją wynikającą z agresji Izraela, zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości i ludobójstwa.
Zgromadzenie Ogólne powinno wezwać wszystkie państwa do natychmiastowego zerwania wszelkich stosunków handlowych i dyplomatycznych z Izraelem oraz podjęcia odpowiednich środków w celu aresztowania Benjamina Netanjahu, który powinien zostać osądzony przez Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze.

Nakazy aresztowania Netanjahu i Gallanta zostały wydane już 21 listopada 2024 r., siedem miesięcy temu, i nadal nie zostały wykonane.
Nieuzasadniona agresja Izraela wobec Iranu rodzi fundamentalne pytania dotyczące autorytetu i wiarygodności Organizacji Narodów Zjednoczonych, a bardziej ogólnie – dalszej ważności prawa międzynarodowego i porządku międzynarodowego opartego na zakazie groźby użycia siły i jej użycia.

Szczególnie szkodliwe są oświadczenia Ursuli von der Leyen i przywódców G7 popierające Izrael. Takie oświadczenia czynią ich współwinnymi zbrodni. Jesteśmy świadkami otwartego buntu przeciwko prawu międzynarodowemu i moralności – prowadzonego przez Izrael i popieranego przez Stany Zjednoczone, Kanadę, Wielką Brytanię, Francję, Niemcy i inne państwa, które odwróciły się od Karty Narodów Zjednoczonych.


W 2003 roku Stany Zjednoczone zaatakowały Irak na podstawie całkowicie fałszywych twierdzeń, że Saddam Hussein posiadał broń masowego rażenia. Zginęło około miliona osób. W całkowitej bezkarności. Obecnie Stany Zjednoczone i Izrael stosują tę samą taktykę, aby zaatakować Iran w celu wymuszenia zmiany reżimu, ale wykorzystują bezpodstawne zarzuty, że Iran buduje bombę atomową i prowadzi program broni jądrowej, którego istnienie zaprzecza nawet szef wywiadu USA Tulsi Gabbard.

Izrael nie ma prawa do „samoobrony” przeciwko Iranowi, ponieważ to Izrael jest agresorem i rażąco naruszył art. 2 ust. 4 Karty Narodów Zjednoczonych oraz art. 5 statutu rzymskiego. To Iran ma prawo do samoobrony przed nieuzasadnioną agresją Izraela. Nie zapominajmy, że Iran był w trakcie negocjacji dyplomatycznych przewidzianych w art. 2 ust. 3 Karty Narodów Zjednoczonych. Ten niespodziewany atak na Teheran stanowi perfidię i świadczy o bardzo wysokim poziomie cynizmu i złej wierze.
Izrael jest krajem już zaangażowanym w okrutną kampanię ludobójczą przeciwko nieszczęsnym Palestyńczykom.
Zgodnie z opiniami doradczymi Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 9 lipca 2004 r. i 19 lipca 2024 r. okupacja Palestyny przez Izrael jest nielegalna, a Izrael jest zobowiązany do wycofania się z okupowanych terytoriów palestyńskich, uznania prawa uchodźców i wysiedleńców do powrotu, a także do wypłacenia odszkodowań ofiarom.

Dowody przedstawione przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości w sprawie Republika Południowej Afryki przeciwko Izraelowi w sprawie ludobójstwa jednoznacznie wskazują, że na naszych oczach dochodzi do ludobójstwa. Pilnym obowiązkiem społeczności międzynarodowej jest powstrzymanie tego ludobójstwa i zaprzestanie agresji Izraela wobec jego sąsiadów.

Izrael wymknął się spod kontroli.
W dniu 17 czerwca 2025 r. Genewski Międzynarodowy Instytut Badań nad Pokojem wystosował następujące wezwanie do Organizacji Narodów Zjednoczonych i wszystkich ludzi dobrej woli.
„ Bombardując Iran, Benjamin Netanjahu naruszył art. 2 ust. 4 Karty Narodów Zjednoczonych i art. 5 statutu rzymskiego. Tego aktu nieuzasadnionej agresji nie można usprawiedliwić odwołaniem się do nieistniejącej doktryny „ataku prewencyjnego”, którą George W. Bush powołał się, aby zaatakować Irak, i nie mieści się on w znaczeniu art. 51 Karty Narodów Zjednoczonych, który zezwala na samoobronę.
W dniu 14 lipca 2015 r. Iran podpisał wspólny kompleksowy plan działania (JCPOA).

W dniu 8 maja 2018 r. prezydent Trump ogłosił wycofanie się Stanów Zjednoczonych z porozumienia wiedeńskiego i nałożył szereg maksymalnych sankcji.
Rok po wycofaniu się Stanów Zjednoczonych, cierpiący z powodu sankcji Iran wznowił
wzbogacanie uranu ponad limity określone w porozumieniu z 2015 roku.


Izrael posiada od 200 do 300 głowic nuklearnych poza kontrolą MAEA, której odmawia dostępu do swoich obiektów. Nie można stosować podwójnych standardów bez utraty autorytetu i wiarygodności.


Po raz kolejny Izrael, Stany Zjednoczone i ich zwolennicy lekceważą prawo międzynarodowe i uczestniczą w konflikcie, który może doprowadzić do katastrofy nuklearnej.
GIPRI wzywa do powrotu do prawa międzynarodowego i negocjacji, które się z tym wiążą.